kathy 14 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 อันนั้นเคยเป็นมาก่อนครับ ก็อ่ะนะ นินุง ^^ ดีแล้วค่ะที่เป็นแบบข้อ 5 ไม่งั้นเด๋วคนอื่นคิดว่า คุงยามเป็นเกย์ล่ะแย่เลย อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
itums 39 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 ขอบคุณครับ พี่น้องรี และคุณเก่ง อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
little devil 77 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 ความเห็นเหมือนกันหลายท่าน แต่ขออ้างเจ๊แด้ ก็แล้วกันครับ ผมชอบควีนผีปิศาจครับ โอ๊ยยย..ฟังข่าวไทยเขมรเครียดโคด ๆ พอมาร้านกาแฟ ดั้ยขำจนเฉ่เล็ดอีกแระ คุงยามคิดดั้ยงัยอ่ะ ควีนผีปีศาจสลิ่มหน่ะ55555 เจ๊ว่าวุฒิเกินตำแหน่งไปหน่อยนะ ตำแหน่งเหมาะสมน่าจะยกหั้ยเป็งเจ้าแม่นางเว็บ (จำพวกเจ้าที่เจ้าทางอ่ะนะ) เอาไว้กันพวกผีเปรตมาขอส่วนบุญอ่ะ กับเอาไว้คอยปลอบเฮียเวลาเจอฤทธิ์คุงยามซือหงอคง..อิอิ พูดถึงเฮีย ป่านนี้ม่ะรู้ว่าซดน้ำใบย่านางผสมเฉ่แก้ปวดหัวไปกี่แ้ก้วแย้วก้อม่ะรู้ ดีจ้าทุกๆคน ไม่ได้เข้ามาโพสต์ แต่ก็แอบอ่านเป็นประจำ เอ่อ ผีปิศาจสลิ่ม ขอบคุณผู้อุปการะคุณทุกท่านนะคะ ตำแหน่งที่ว่ามาทั้งหมดมันสูงส่งเกินไปอ่ะ ขอเป็นสัมพเวสี ผีสลิ่มร่อนเร่เหมียนเดิมดีก่าจ้าาา อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
potgarn 2,608 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 เฟซบุ้ค ลบไปแล้วครับ ผมเห็นแต่พวกถ่ายซูมหน้าตัวเองเห็นแล้วก๊ายยยย อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
โจได 517 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 ดีจ้าทุกๆคน ไม่ได้เข้ามาโพสต์ แต่ก็แอบอ่านเป็นประจำ เอ่อ ผีปิศาจสลิ่ม ขอบคุณผู้อุปการะคุณทุกท่านนะคะ ตำแหน่งที่ว่ามาทั้งหมดมันสูงส่งเกินไปอ่ะ ขอเป็นสัมพเวสี ผีสลิ่มร่อนเร่เหมียนเดิมดีก่าจ้าาา ขนาดปิศาจยังกลัวเลยหรอ กร๊ากกกกกก อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
little devil 77 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 ขนาดปิศาจยังกลัวเลยหรอ กร๊ากกกกกก ไม่ได้กลัวจ้า แต่ไม่ชอบตำแหน่งอ่ะ ชอบเงินกะทองงงง 555555 อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
โจได 517 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 ไม่ได้กลัวจ้า แต่ไม่ชอบตำแหน่งอ่ะ ชอบเงินกะทองงงง 555555 งกครับ สั้นๆ อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
little devil 77 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 งกครับ สั้นๆ 5555 ก็นิกโหน่ยย อิอิ อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
NongRee 4,028 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 สวัสดีค่ะ คุณหมอเล็ก คุณแบล็ก คุณงูดิน พี่แพท พี่อารายา Khun Keng09 (นักข่าวสาวสวยประจำร้าน) น้องนับตัง น้องรูสสส น้องมัยKhun itumsคุณเล็กสตู คุณMai คุณซีซีค่ะคุณแม่น้ำ คุณNews คุณbb คุณChiranan คุณCinny คุณNida คุณพิทพา คุณมดแดง คุณRaty คุณPhaisran คุณChez คุณOhani คุณMonday คุณKumpa19 คุณAorja คุณTiny คุณMulan คุณMissK คุณPsycho คุณน้ำใส คุณaatien คุณฃ้อเล็ก คุณกิมตุ้ง คุณbanggrow คุณPut42 คุณMoshi คุณwinwin คุณGoldgold คุณbeam คุณauu22 คุณTony เฮียแบทแมน(ห้างทองน่ำเชียง) คุณeang2526 คุณPenguin คุณลิ้ม คุณJijee คุณtoktak คุณorange คุณtang คุณGodron คุณdam(วิวสวยดีค่ะ) คุณ leo_attack คุณtermsak_28คุณเด็กขายของ คุณBullish คุณMsmit Khun rich คุณปุยเมฆ คุณ oyoคุณ Tok-rod คุณPotgarnคุณป้าอิน คุณSakoora คุณItsara คุณadang คุณInsensitive little devil และเพื่อนๆ คอกาแฟทุกท่าน นสพ.เพื่อการลงทุนก่อนบ่าย นสพ.เฮียกัมพล แนว stoploss เล่นสั้น ลุ้นเข้าแถวใกล้ๆ 1340 stoploss 1332 เหรียญ เป้าหมาย 136x แนวรับ 1340* 1334 แนวต้าน 1357 1366* 1379http://www.thaigold.info/Board/index.php?/topic/143-%e0%b8%97%e0%b8%b4%e0%b8%a8%e0%b8%97%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%a3%e0%b8%b2%e0%b8%84%e0%b8%b2%e0%b8%97%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%84%e0%b8%b3-%e0%b9%82%e0%b8%94%e0%b8%a2-kumponys/page__st__8130 นสพ.น้าเคน (KFC) โพสต์ วันนี้, 08:57 AM หลังจากที่เปื่อยไปหลายวัน http://www.thaigold.info/Board/index.php?/topic/178-%e0%b9%80%e0%b8%94%e0%b8%b2%e0%b8%97%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%88%e0%b8%b2%e0%b8%81%e0%b8%81%e0%b8%a3%e0%b8%b2%e0%b8%9f-%e0%b9%82%e0%b8%94%e0%b8%a2%e0%b8%99%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b9%80%e0%b8%84%e0%b8%99/page__st__1995 นสพ.เฮียแบทแมน ทองคำค่อยๆไหลลงมาที่ 1349 ตรงปลายนิ้วมือน้องแพนเค็กพอดิบพอดี ขอเอารูปเก่ามาอ้างอิงนะครับ สวยดี 555 (ดูตามกราฟ นะค่ะ ขอย่ำว่า..ดูตามกราฟ )http://www.thaigold.info/Board/index.php?/topic/200-%e0%b8%82%e0%b8%ad%e0%b9%80%e0%b8%94%e0%b8%b2%e0%b8%a3%e0%b8%b2%e0%b8%84%e0%b8%b2%e0%b8%97%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%81%e0%b8%b1%e0%b8%9a%e0%b9%80%e0%b8%82%e0%b8%b2%e0%b8%9a%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%87/page__st__3660 นสพ.เฮียทองใหม่ วิเคราะห์ตามกราฟ และข่าวสดจาก Khun Ohani แนวโน้มทองคำ http://www.thaigold.info/Board/index.php?/topic/120-%e0%b8%97%e0%b8%b4%e0%b8%a8%e0%b8%97%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%97%e0%b8%ad%e0%b8%87-%e0%b8%95%e0%b8%ad%e0%b8%99-thaigold2/page__st__10770 จิบกาแฟ รอราคา ...รอบนี้มะรู้ พี่น้องรี ตกขบวนฮะเปล่าค่ะ เพราะลงไป 4 Us 1352 เหลือ 1348 ยังยืนราคาเดิม อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
โจได 517 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 ฟังเพลงเพราะๆสบายๆกันดีกว่าครับ อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
shinning@TG2 2 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 :: คนประเภทต่างๆ บน Facebook เจอเยอะเลยคับ ประเภทเบอร์ 1,4,6 และ 9 ประเภทที่หนึ่งอย่างฮา มีเพื่อนผมคนนึงมีนิยามไว้ให้ ก๊อปปี้มาทั้งดุ้น อาจจะไม่สุภาพ แต่ก็อ่านขำๆนะคับ " เวลามีความรัก ก็ไปอยุ่ในโลกที่มีแต่พวกมึง 2 คน ไม่อยากให้เพื่อนแทรกแซง (ใช้ศัพท์ระดับชาตินิดนึง) พอตอนเลิกกัน โดนบอกเลิก มึงจะประกาศในเฟซกับในเอ็มให้เพื่อนสงสารทำส้นตันอะไรวะ กูล่ะเบื่อพวกมึงประเภทนี้จริงๆ ...!$^%@$&*(&*#^$%^**@%^%^ " อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
keng09 410 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 ใกล้วาเลนไทน์เอาเรื่องรักๆมาอมยิ้มค่ะ ความรักที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นมากที่สุด คือความรักที่รู้อยู่แต่แรกแล้วว่า “รักไม่ได้” ..... ความรักไม่สามารถเปรียบได้กับการตบมือหรอก เพราะตบมือข้างเดียวมันไม่เจ็บ แต่รักข้างเดียวมัน “เจ็บ”มากๆ ..... เรารักเธอ หมดใจ กับ เรารัก เธอหมดใจ ความรู้สึกมันต่างกันนะ เพราะมันมีช่องว่างระหว่าง เรากับเธอ ..... ลำปางไม่หนาวเท่าลำพัง ..... คนๆหนึ่งมองการณ์ไกล เพื่อจะใช้ชีวิตเดินไปด้วยกัน ในขณะที่อีกคนหนึ่งนั่งมองกรรไกร เพื่อที่จะตัดความสัมพันธ์กับเรา ..... รู้ไหมว่า ทำไมถึงบอกว่า เมาเหล้าดีกว่าเมารัก เพราะ “อาการแฮ้งค์”ฟื้นตัวเร็วกว่า “อาการเฮริ์ท” ..... เลยเป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศไทย แต่ ละเลย เป็นจังหวะหนึ่งของคนเริ่มหมดใจ ..... เจอรองเท้าถูกใจแต่ไม่มีไซส์ ก็เหมือนเจอคนที่ใช่แต่กลับเข้ากันไม่ได้ ..... สัจธรรมของความรัก “คนที่ไม่ใช่” ทำมา 100 แต่ได้คะแนนแค่ 1 “คนที่ใช่” ทำมาแค่ 1 แต่อาจได้คะแนน เป็น 100 ..... บางทีการมีแฟนก็เหมือนกับการเลี้ยงแมว คุณฝึกแมวให้ตามใจคุณไม่ได้ แต่แมวฝึกคุณให้ตามใจมันได้…. ...... อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
NongRee 4,028 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 อ่านบทความรัก ของ Khun Ken09 ที่นำมาฝาก รู้สึกตัวว่า ดีแล้วละ ที่พี่น้องรี ไม่เลี้ยงทั้งแมวและน้องหมา ปัจจุบัน สุนัขแถวบ้านที่มีเจ้าของมักเห่าเวลาพี่รีเดินผ่าน (สงสัยทักทาย ) ส่วนสุนัขข้างถนนไม่กล้าเห่า เพราะพี่น้องรี จะตบศรีษะแรงๆ ทักทาย ฮุ ฮุ รังแกสัตว์ฮะ ก็แหมมันดันฉลาดรู้ว่าเราชอบแกล้งนี้น้าาาา ปล.น้องๆ หนูๆ ไม่ควรเลียนแบบ เนื่องจากเป็นการทำบาป และอาจถูกมันกัดได้ (ผู้ใหญ่มักทำในสิ่งที่บอกเด็กๆ ว่าไม่ควรทำ ) วันนี้น้องทองคลานรอบๆ 1346 - 1349 เงินบาทแข็งค่าขึ้นเร็ว ระวังการลงทุน พี่น้องรี จ้องราคาไว้แล้ว น้อง tiny หวังให้ต่ำกว่าเดิมอาจได้โบกรถตามนะจ้ะ มาไว้ ไปไว อย่ากระพริบตาละวันนี้ อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
insensitive 10 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 (มีการแก้ไข) มีเพลงมาฝากคุงยามมมม... แบบบแอคคชั่นนนนทริลลเลออร์เลยยยอ่ะะะ ถูกแก้ไข กุมภาพันธ์ 7, 2011 โดย insensitive อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
insensitive 10 โพสต์รายงาน ได้โพสต์เมื่อ กุมภาพันธ์ 7, 2011 (มีการแก้ไข) อีกมุมหนึ่งของความรัก..... ถึงคนที่แต่งงานแล้ว...และคนที่ยังไม่ได้แต่งงาน .. 'เมื่อเธอต้องการหย่าขาดจากชั้นไป.... เธอควรเป็นคนที่จูงมือชั้นออกไป ' ในวันแต่งงานของผม ผมจูงมือภรรยาของผมในอ้อมแขน รถแต่งงานจอดหน้าที่พักของเรา เพื่อนเจ้าบ่าวบอกผมว่า ผมควรจะอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน ดังนั้นผมจึงทำตาม เธอเขินอายในอ้อมแขนผม ผมช่างเป็นเจ้าบ่าวที่มีความสุขที่สุดในโลก... นี่เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วสิบปี.... ในวันถัดๆ มาทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรามีลูกด้วยกัน..ผมทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะหาเงินมาจุนเจือครอบครัว... เมื่อเราเริ่มมีฐานะที่ดีขึ้น... ความห่างของเราก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน... ทุกๆเช้าเราออกจากบ้านไปด้วยกันแล้วก็ถึงบ้านเวลาเดียวกัน ลูกเราเรียนที่โรงเรียนใกล้บ้าน ดูเหมือนความรักของเราช่างน่าอิจฉายิ่งนัก... แต่แล้ว ความสงบสุขก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างมิได้คาดหมาย.... เจนเข้ามาในชีวิตของผม .... ผมยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน... เจนเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลัง.. หัวใจผมเต้นแรงด้วยความรัก... ที่นี่....เป็นอพาร์เมนท์ที่ผมซื้อให้เธอ... เธอบอกว่า คุณเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทุกคน ถวิลหา... คำพูดของเธอทำให้ผมนึกถึงภรรยาผม... ตอนที่เราแต่งงานกันใหม่ ๆ .... เธอบอกว่า วันที่คุณประสบความสำเร็จ ผู้ชายอย่างคุณจะมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหา... ผมเริ่มรู้สึกลังเล... ผมรู้ว่าผมกำลังทรยศภรรยาผม... แต่ผมก็ได้ทำลงไปแล้ว.... ผมปลีกตัวออกจากเจน วันนี้คุณไปเลือกเฟอร์นิเจอร์เองแล้วกันน๊ะ ผมต้องเข้าออฟฟิศ ' ... แน่นอน.... เธอไม่ค่อยพอใจนัก เพราะผมสัญญากับเธอว่าเราจะไปด้วยกัน... ในตอนนั้น...ความรู้สึกถึงการหย่าร้างเริ่มวิ่งเข้ามาในความคิดผม.... ทั้งที่จริงๆแล้วผมไม่เคยมีความคิดนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ผมก็พบว่าเป็นเรื่องยากที่จะบอกกับภรรยาของผม.... ไม่ว่าผมจะพูดกับเธอดีสักเพียงใด.... เธอจะต้องเจ็บปวดใจอย่างแน่นอน... จริง ๆ แล้วเธอเป็นภรรยาที่ดีมาก... ทุก ๆ เย็นเธอจะวุ่นวายกับการทำอาหาร.. ในขณะที่ ผมนั่งอยู่หน้าทีวี ทานอาหารเสร็จเราก็นั่งดูทีวีด้วยกัน... หรือ... ถ้าผมจะเลือก...นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์... มองเรือนร่างอันงดงามของเจน...ช่างเป็นอะไรที่น่าฝันถึงเสียจริง วันนึงผมพูดทีเล่นทีจริงกับภรรยาของผมว่าจะเธอจะทำยังงัยถ้าเราหย่ากัน... เธอจ้องมองผมอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน...และเธอก็ไม่ได้ตอบว่าอะไร.. เธอมั่นใจว่าการหย่าเป็นเรื่องที่ไกลตัวเธอมาก... ผมนึกภาพไม่ออกเลยว่าหากเธอรู้ว่าเรื่องที่ผมกำลังพูดอยู่นั้นเป็นเรื่องจริง... เธอจะเป็นอย่างไร วันนึงภรรยาผมมาที่ออฟฟิศ..สวนทางกับเจนที่เพิ่งจะออกไปพอดี.... พนักงานทุกคนทำหน้าตาเลิกลัก... เหมือนกำลังพยายามซ่อนอะไรบางอย่างจากเธอ.... เธอเหมือนจะรับรู้มันได้... แต่เธอก็ยิ้มน้อย ๆกับพนักงานทุกคน.... แต่ผมก็สังเกตุเห็นแววตาที่เจ็บปวดของเธอภายใต้รอยยิ้มนั้น ในที่สุด...เจนก็บอกกับผมว่า...หย่ากับเธอน๊ะ..แล้วเราอยู่ด้วยกัน..ผมพยักหน้า... ผมจะลังเลอีกต่อไปไม่ได้อีกแล้ว.....ผมตัดสินใจบอกภรรยาผมในอาหารค่ำ.. ผมมีอะไรจะบอกคุณ.. เธอนั่งทานอาหารอย่างเงียบๆ... ผมสังเกตุเห็นแววตาอันเจ็บปวดของเธอ...มันทำให้ผมพูดในสิ่งที่ผมต้องการ ผมพูดไม่ออก. แต่ท้ายที่สุดผมก็พูดออกไป...ผมต้องการหย่า... เธอดูไม่ตกใจกับสิ่งที่ผมเพิ่งจะพูดออกไปเลย... ผมย้ำกับเธออีกครั้ง...เธอเขวี้ยงตะเกียบในมือทิ้ง... แล้วตะโกนใส่หน้าผมว่า..คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย...เราไม่ได้คุยกันอีกเลยคืนนั้น... เธอร้องไห้อย่างหนัก... ผมรู้ว่าเธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตแต่งงานของเรา... แต่ผมเองไม่สามารถหาคำตอบให้กับตัวเองได้... เป็นเพราะใจผมได้ให้เจนไปหมดแล้วงั้นเหรอ... ผมคงไม่สามารถบอกเธออย่างนั้นได้...มันจะทำให้ผมรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก... ผมร่างสัญญาการหย่าร้างขึ้น...ระบุว่า..เธอเป็นเจ้าของบ้าน... ทุกๆ อย่างในบ้าน ทั้งรถ... หุ้นบริษัท 30% ผมยกให้เธอหมด..... เธอเหลือบมองกระดาษที่ผมร่างขึ้นแล้วฉีกมันทิ้ง... มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น... ผู้หญิงที่ผมอยู่ด้วยมาเป็นระยะเวลาสิบปีกลายเป็นคนแปลกหน้ากันภายในหนึ่งวัน... ผมไม่สามารถคืนคำที่ผมพูดไปได้... เธอร้องไห้ด้วยความเสียใจอย่างที่สุด... สำหรับผมแล้ว...การร้องไห้ของเธอเหมือน เป็นการปลดปล่อยความสับสนของตัวผมเอง... หลังจากที่ผมกลุ้มใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ของผม ...ในที่สุด...มันก็เป็นรูปธรรมขึ้นมาจริงๆ เสียที คืนนั้น..ผมกลับถึงบ้านค่อนข้างดึก... เห็นเธอเขียนอะไรบางอย่างบนโต๊ะ. ..ผมหลับไปอย่างรวดเร็วด้วยความเพลีย...ผมตื่นขึ้นมาอีกทีแล้วพบว่า... เธอเขียนเงื่อนไขการหย่าร้างว่าเธอไม่ต้องการสิ่งใดจากผม... แต่เธอต้องการให้ผมให้เวลาเธอหนึ่งเดือนเพื่อตั้งตัวสำหรับการหย่า... และในช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนนั้นทุกอย่างต้องดำเนินไปตามปกติ... ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอต้องการให้ลูกจบการศึกษาซึ่งกำลังจะมาถึงเสียก่อน. เธอไม่อยากให้ลูกต้องเห็นความล้มเหลวในการแต่งงานของพ่อแม่ก่อน เวลานั้นจะมาถึง... ที่รัก..คุณจำได้มั๊ย...วันที่เราแต่งงานกัน... คุณประคองชั้นไว้ในอ้อมกอดในวันที่เราเข้าเรือนหอ.. ผมพยักหน้า.. นั่นเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของชั้น... ชั้นมีเรื่องขอร้อง... ชั้นอยากให้คุณประคองชั้นไว้ในอ้อมกอด จากห้องนอนไปถึงด้านล่างทุกวันนับจากวันนี้ไปจนถึงวันที่เราต้องแยกจากกัน ผมยอมรับด้วยความเต็มใจ...ผมรู้ดีว่า เธอคิดถึงวันดีๆ เหล่านั้น.... และเธอต้องการให้ชีวิตการแต่งงานเธอจบลงด้วยความทรงจำที่ดี ผมบอกเจนถึงเงื่อนไขที่ภรรยาผมตั้งขึ้นในการหย่าร้าง... เธอหัวเราะถึงความไร้สาระของเงือนไข.... ภรรยาผมบอกกับผมว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ....เธอจะต้องยอมรับผลของการหย่าร้างให้ได้... คำพูดของเธอทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างยิ่ง.... เราไม่ได้ถูกต้องตัวกันเลยนับแต่วันที่ผมขอเธอหย่า ....ความจริงเหมือนจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกันด้วยซ้ำไป... พอถึงวันที่ผมประคองเธอลงจากห้องวันแรก...มันจึงทำให้ผมทำตัวไม่ถูก... ลูกชายเราตบมือแล้วพูดด้วยความดีใจว่า ว้าว...วันนี้พ่ออุ้มแม่ลงจากห้องด้วย....มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น...... เธอบอกว่าอย่าบอกลูกเราถึงเรื่องของเรา...ผมพยักหน้า..ด้วยความรู้สึกผิดอย่างเต็มเปี่ยม.. ผมขับรถไปส่งเธอที่ป้ายรถเมล์..แล้วเลยไปออฟฟิศ วันถัดมา...ความรู้สึกขัดเขินเริ่มน้อยลงไป...เธอซบบนอกผม... เราใกล้ชิดกันมากจนผมได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ... ผมถึงได้ตระหนักว่า....เธอไม่ใช่เด็กสาวอีกต่อไปแล้ว...เธอเริ่มมีริ้วรอยบนใบหน้ามากขึ้น ในวันที่สาม...เธอกระซิบบอกผมว่าสวนกำลังรื้ออยู่ให้เดินระวังด้วย... ในวันที่สี่...มันช่างเหมือนกับว่าเราเป็นคู่รักที่หวานชื่นมาก..ภาพของเจนเริ่มเลือนลางไป... วันที่ห้าและหก..เธอคอยเตือนผมในเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่นเธอวางเตารีดไว้ที่ไหน.. ผมควรจะระวังอะไรบ้างตอนทำอาหาร...และอื่นๆ อีกมากมาย... ความสนิทสนมของเราเพิ่มมากขึ้นทุกที...ผมไม่ได้บอกเจนถึงเรื่องนี้เลย... ผมรู้สึกว่าผมอุ้มเธอง่ายขึ้นทุกวันโดยไม่ได้สังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอเลย... หรือบางทีคงเป็นเพราะผมแข็งแรงขึ้น...แต่แล้วผมก็พบว่ามันไม่ใช่อย่างที่ผมคิด... เป็นเพราะว่าเธอผอมลงจนไม่สามารถใส่เสื้อผ้าเดิมได้ ...นั่นต่างหากที่ทำให้ผมอุ้มเธอได้ง่ายขึ้น ผมรู้ดีว่าเธอพยายามซ่อนความขมขื่นเอาไว้... ลูกของเราร้องขึ้นว่า พ่อได้เวลาอุ้มแม่แล้วน๊ะ... สำหรับลูกแล้ว...การได้เห็นพ่ออุ้มแม่เป็นภาพที่เขามีความสุขที่สุด.... เธอเอื้อมมือไปกอดลูกไว้แน่น...ผมทนมองภาพนั้นไม่ได้จริง ๆ ผมกลัวว่าผมจะเปลี่ยนใจในวินาทีสุดท้าย และแล้ววันสุดท้ายก็มาถึง...ผมอุ้มเธอไว้ในอ้อมกอด. ...เท้าผมแทบจะก้าวไม่ออก......เธอบอกกับผมว่า.. ความจริงแล้ว...ชั้นอยากให้คุณอุ้มชั้นไปจนเราแก่เถ้า ....ผมกอดเธอแน่น...และผมก็ตระหนักว่า.. ชีวิตคู่ของเราขาดการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ....ผมขึ้นรถทันทีเพื่อจะไปยังจุดหมายใหม่.. ผมลังเลเล็กน้อย.. แต่ในที่สุดแล้ว..ผมก็มาพบเจนจนได้. ...เธอเปิดประตูออก...ผมบอกเธอว่า เจน..ผมขอโทษ...ผมจะไม่หย่า.... เธอมองหน้าผม แตะหน้าผากผม.. คุณสบายดีหรือเปล่า เจน...ผมขอโทษ...ผมขอโทษจริง ๆ...ผมจะไม่หย่ากับภรรยาผม... ชีวิตการแต่งงานของเราน่าเบื่อ มันเป็นเพราะผมไม่ได้ให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็กน้อย.. ผมขาดการเอาใจใส่ในตัวเธอ...มันไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้รักกัน.... ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว....ว่าตั้งแต่วันที่ผมอุ้มเธอเข้าบ้าน ....เธอมีลูกให้ผม..ผมควรจะประคองเธอไปจนแก่... เจนตบหน้าผมอย่างแรงและกระแทกประตูใส่ผม.... ระหว่างทางกลับบ้านผมแวะร้านดอกไม้.... พนักงานขายดอกไม้ถามว่าจะเขียนว่าอะไร .....ผมให้เธอเขียนว่า...ผมจะอุ้มคุณทุกเช้าจนกว่าเราจะแก่ ถูกแก้ไข กุมภาพันธ์ 7, 2011 โดย insensitive 2 อ้างถึง แชร์โพสต์นี้ ลิงก์ไปโพสต์ แชร์ไปเว็บไซต์อื่น
