ปุณณ์

ไปวัดกลับมาแล้วค่ะ ขึ้นไปกราบท่านข้างบน ดูท่านสดใสกว่าครั้งที่ไปกราบท่านหลังสงกรานต์ แวะไปทักทายคนเก่าๆรุ่นที่รู้จักพ่อแม่พวกเรา นัดจะรวมครอบครัวเพื่อนสนิททำบุญประจำปีกันค่ะ

ไม่เป็นไรค่ะ ปุณณ์จะได้เปลี่ยนกระถางก่อนเพราะเขาเพาะไว้ในถุงดำ คุณมดแดงปลูกด้วยเมล็ดแบบนั้นเวลาขึ้นแล้วต้นจะแข็งแรงดีค่ะ ถ้าขึ้นที่คุณมดแดงปลูกตั้งต้นดีแล้ว ปุณณ์จะได้เอารุ่นนี้ไปปลูกริมทางหรือแจกต่อให้ผู้อื่นได้ใช้ประโยชน์ต่อไป

คุณมดแดง ปุณณ์ได้ต้นย่านางมาให้ 3 ต้น เลี้ยงหน้าฝนนี่ไม่ช้าคงโตได้ทานใบ(เป็นต้นที่ได้จากการเพาะเมล็ดด้วย ตอนนี้ยังเล็กอยู่แต่เป็นแล้ว )รางจืดมีเมล็ดให้ (ที่บ้านขึ้นต้นเล็กๆหลายต้นแต่ขุดส่งให้กลัวจะไม่รอด) จะให้ส่งไปให้ที่ไหนคะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ ไปวัดบ้างหรือเปล่า อีกสักวันสองวันนี้จะไปกราบหลวงพ่ออีกค่ะ

กลับมาแล้วไม่ได้ซื้ออะไรติดกระเป๋ากลับมา นอกจากผ้าใช้ทำความสะอาดเกือบยี่สิบผืน แผ่นคอนเสิร์ตไม่ได้เลย ดูแล้วไม่มีความอยากซื้อเหลืออยู่ก็เลยไม่ซื้อซะอย่างนั้น ยังไม่ทันหายเหนื่อย พรรคพวกจะเตรียมจองตั๋วเครื่องบิน ชวนให้ไปเที่ยว Floriade ปีหน้าอีกแล้ว

พี่ปุณณ์ไม่เห็นป้ายค่ะ เพคราะเส้นนี้วิ่งต่อเยอรมันกับฮอลแลนด์ ในฮอลแลนด์เห้นขับกันอยู่ราวๆไม่เกิน 120 แต่แถวเขตเยอรมัน พี่ปุณณ์ขับ 140 ยังโดนรถเล็กๆแซงฉิวไม่เห็นท้ายเลยค่ะ

ผ่านสถานที่จัด Floriade 2012 ใกล้ๆ Horst ด้วย กำลังสร้างอาคารแต่พี่ปุณณ์ดุแล้วไม่ค่อยประทับใจเพราะออกแบบอาคารทรงสูงไม่เหมือน Floriade 2002 ที่ Haarlem ออกแบบทรงเตี้ยราบกว้างขวาง เข้ากับธรรมชาติมากกว่า จัดสวนแล้วสวย

ไปซิ่งบน autobaan A80 A77 A73 มาเมื่อวานค่ะ (โดนเจ้าทอมทอมหลอกเข้าให้) เลยได้ขับเที่ยวแถวอุโมงต้นไม้รอบเดียว ที่ยุโรปนี่ขับรถสวี้ดสว้าดแต่เบรคฉมังหยุดเอี๊ยดแบบไม่มีเสียงดังเหมือนบ้านเรา เขาทำตามกฏระเบียบไม่มีอุบัติเหตุทั้งที่ขับกันแบบนี้เป็นบ้านเราชนกันวินาศแน่เลยค่ะ

เดี๋ยวจะออกไปขับรถเที่ยวเข้าเยอรมันไปอาลเท่นทางเหนือของฮอลแลนด์ค่ะ คงกลับค่ำๆ อากาศเริ่มเย็นอีกแล้วค่อยเที่ยวสบายหน่อยค่ะ

อิอิ คุณหมอเล็ก พี่ปุณณ์ไม่ได้เอาหน้ากระเหรี่ยงไปโชว์หรอกค่ะ ให้ลุงเข้าไปถามเองหน้าคนดัชท์เลยค่ะ ออกมาส่ายหน้าดิกบอกถ้าจะขายไปขายเมืองไทยดีกว่า สวนดอกไม้พี่ปุณณ์เคยไปแล้ว แต่ปีหน้าจะมีงานแสดงพันธ์พืช ไม้ดอกไม้ผลที่ ลิมเบิร์กนี่ค่ะ งานนี้จัดทุกสิบปี พี่ปุณณ์เคยไปมาครั้งหนึ่งจัดใกล้ๆอัมสเตอร์ดัม

พี่ปุณณ์แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ มาพักบ้านพักในสวนป่าละเมาะเลยแต่อุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบ

จะมาบอกผลการตีราคาทองคำ 75% ที่นี่ พี่ปุณณ์เอาชิ้นเล็กสุดเป็นแหวนหนัก 7.6กรัม ไปลองให้ตีราคา ที่เมืองไทยบอกประมาณ 7500 บาท ที่นี่ ร้านหนึ่งให้ 95 ยูโร อีกร้านหนึ่งให้ 140 ยูโร เลยเอากลับไปเก็บเมืองไทยอย่างเดิมดีกว่า

ปฏิบัติดี ประคองจิตให้ตั้งอยู่ในความดีงามเป็นนิตย์ จนจิตบันทึกไว้สม่ำเสมอ ถึงเวลานั้นก็รู้เอง ใครทำใครรู้ ปุณณ์ยังทำไม่ได้ค่ะ ฝึกจนจิตสั่งได้แต่อย่าสั่งจิตเพราะถึงเวลาั้นั้นจริงคงสั่งไม่ได้แล้วละค่ะ

ถ้าถามว่าทำสมาธิเห็นไหม เคยเห็นค่ะแต่ไม่รู้ว่าอะไร เรียนถามครูบาอาจารย์ท่านสอนว่าอย่าไปสนใจท่านกลัวว่าเราจะมัวติดตามดูนิมิต เพราะเมื่อก่อนอยากรู้อยากเห็นเสียทั้งหมด ท่านสอนให้รับรู้แล้ววางทิ้งไปเสีย เลยไม่รู้ว่าใช่ที่คุณแพทเรียกอาทิสมานกายหรือเปล่านะคะ อีกประการหนึ่งไม่ได้หัดทางมโนมยิทธิค่ะ ดูแต่กายจิตเวทนาในปัจจุบันเป็นส่วนใหญ่จะทำสมถะสมาธิบ้างเวลาที่รู้สึกว่าจะไปไม่ไหวค่ะ

ขอโทษนะคะ คุณแพท วันนี้มัวไปหาซื้อของฝากหลาน+แม่+พี่สาวแฟนและมัวเตรียมโน่นเตรียมนี่เลยเข้าอ่านช้าค่ะ

เดี๋ยวนี้ปุณณ์น่ะปฏิบัติดูปัจจุบันอย่างเดียวส่วนภูมิความรู้ไม่ค่อยมีค่ะ แค่คำถามแรกของคุณแพทก็ต้องวิ่งหาคำแปลแล้วค่ะ

ของๆเราเดี๋ยวก็มา ไม่ใช่ของเราเดี๋ยวก็หมดไป มีก็ทำบุญโดยอาศัยทรัพย์สิน ไม่มีก็อาศัยแรงกาย แรงกายไม่ไหวก็อาศัยแรงใจ ทำได้จนสิ้นลม

คุณมัยเหมือนพี่ปุณณ์ที่เมื่อก่อนจะมีอคติกับคนที่ไปปฏิบัติเพื่อขอโน่นขอนี่ แต่ถ้ามองลึกๆลงไปแล้วพี่ปุณณ์ว่าทุกคนรักตัวเองมากที่สุดการปฏิบัติธรรมแล้วขอให้ตัวเองก็ยังดีกว่าไปในทางทุศีลเพื่อให้ตัวเองได้รับสิ่งที่ต้องการ ถึงในปัจจุบันพี่ปุณณ์จะอุทิศให้ผู้อื่นๆเป็นหลักแต่ลึกๆก็ยังได้แก่ตัวเองเพราะพี่ปุณณ์จะได้รับปิติความสุขใจเป็นคนแรกเลยค่ะ

กรรมฐานตั้งอยู่บนฐานของการกระทำสมชื่อค่ะ ทำได้ทุกที่ทุกเวลา ทุกอิริยาบท เพียงแต่ระยะเวลาที่เรากระทำอะไรอยู่เราจะดูในระดับไหน

แต่ถ้าทำดีไปแบบแกนๆฝืนๆคนไข้อาจจะไม่รู้แต่เรารู้รับความกดดันนั้นก็รับทุกข์ไจเสียเอง

การปฏิบัติไม่จำเป็นต้องไปวัดหรือสำนักปฏิบัติธรรม ที่นั่นเขาจัดเพื่อให้เป็นที่สัปปายะสำหรับผู้ที่ไม่สามารถปฏิบัติดูกายใจด้วยตนเองได้จะด้วยเหตุอะไรก็ตามต้องอาศัยปัจจัยอื่นช่วย

"งานของเราเปิดโอกาสให้เราได้ทำกุศลอยู่แล้ว ทำไมต้องเปลี่ยนให้ตัวเองได้บาปมากกว่าบุญ"

พี่ปุณณ์จะบอกน้องๆที่มักทะเลาะกับคนไข้แบบนี้ เพราะพี่ปุณณ์คิดว่าบุญแรกที่เราได้รับคือความสุขใจ ฉะนั้นสิ่งแรกที่เราควรทำคือทำใจให้ถูกอุทิศช่วยเหลือเขาให้พ้นทุกข์ ทุกข์ทางกายยังไม่หายก็อย่าให้ทุกข์ทางใจเพิ่มขึ้นรวมทั้งเราเองก็ได้ความสุขใจ

ยังไม่ถึงเวลาจริงๆแหละ คุณมัย เพราะใน รพ. น่ะ พี่ปุณณ์ได้มาเยอะมากๆได้เห็นการเกิด แก่ เจ็บ ตาย และสารพัดปัญหาของผู้ป่วยทำให้เห็นความไม่เที่ยงแท้แน่นอนของทุกสิ่ง ได้เจริญทั้งสติและปัญญากับการแก้ไขปัญหาและอารมณ์ของผู้ป่วยและญาติตลอดจน จนท.ด้วยกันเอง แค่เดินระหว่างตึก ไปโอพีดี ไปศูนย์แพทย์ สอ. ไปเยี่ยมบ้าน แค่นี้ก็ได้เดินจงกรม(ชนิดเร็ว)เยอะค่ะ ไม่ต้องหาเวลาไปนั่งสมาธิอย่างเดียว

สวัสดีค่ะ คุณมัย ยินดีที่ข้อมูลมีประโยชน์กับผู้อื่นค่ะ พี่ปุณณ์ชอบเล่นกองทุนไปกับเพื่อนๆก็เพราะเรามีข้อมูลเปิดเผยกันได้ไม่เหมือนเล่นหุ้น ส่วนทางธรรมถ้ามีประโยชน์ยิ่งยินดีมากขึ้นไปอีกมากๆๆๆ