เขาเป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย ของเรา

เขาเป็นเพื่อน เวียนว่ายอยู่ในวัฎฎสงสาร

เขาก็ตกอยุ่ใต้อำนาจกิเลสเหมือนเรา ย่อมพลั้งเผลอไปบ้าง

เขาก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา

เขาย่อมพลั้งเผลอบางคราวเหมือนเรา

เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม เหมือนเรา ไม่รู้จักนิพพานเหมือนเรา

เขาโง่ในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยโง่

เขาก็ตามใจตัวเองในบางครั้ง เหมือนที่เราเคยกระทำ

เขาก็อยากดี เหมือนเรา ที่อยากดี-เด่น-ดัง

เขาก็มักจะกอบโกย และเอาเปรียบ เมื่อมีโอกาสเหมือนเรา

เขามีสิทธิที่จะบ้าดี-เมาดี-หลงดี-จมดี เหมือนเรา

เขาเป็นคนธรรมดา ที่ยึดมั่น ถือมั่นอะไรต่าง ๆ เหมือนเรา

เขาไม่มีหน้าที่ ที่จะเป็นทุกข์หรือตายแทนเรา

เขาเป็นเพื่อนร่วมชาติ ร่วมศาสนากะเรา

เขาก็ทำอะไรด้วยความคิดชั่วแล่น และผลุนผลันเหมือนเรา

เขามีหน้าที่รับผิดชอบ ต่อครอบครัวของเขา มิใช่ของเรา

เขามีสิทธิที่จะมีรสนิยมตามพอใจของเขา

เขามีสิทธิที่จะเลือก(แม้ศาสนา) ตามพอใจของเขา

เขามีสิทธิที่จะใช้สมบัติสาธารณะเท่ากับเรา

เขามีสิทธิที่จะขอความช่วยเหลือเห็นอกเห็นใจจากเรา

เขามีสิทธิที่จะได้รับอภัยจากเรา ตามควรแก่กรณี

เขามีสิทธิที่จะเป็นสังคมนิยม หรือเสรีนิยมตามใจเขา

เขามีสิทธิที่จะเห็นแก่ตัวก่อนเห็นแก่ผู้อื่น

เขามีสิทธิ แห่งมนุษย์ชน เท่ากับราสำหรับจะอยู่ในโลก

ถ้าเราคิดกันอย่างนี้ จะไม่มีการขัดแย้งใด ๆ เกิดขึ้น