แพรว...

ยามลูกเหนื่อยอนาทรแสนอ่อนล้า ต้องการคำปรึกษาหาเหตุผล แล้วหันมองรอบกาย…คล้ายมืดมน ยังพบคนหนึ่ง…คือแม่…คอยแลมอง แม่จ๋า…แม่คือยอดสตรีที่ประเสริฐ แม่…เลอเลิศหนึ่งในใจไม่เป็นสอง แม่…สูงค่ากว่าหยาดเพชรเกร็ดสีทอง เกินยกย่องด้วยล้านคำ…พร่ำพรรณนา หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา เป็นมาลาหอม “รัก” กราบจากใจ