ปุณณ์

คุณ chez รออีกหน่อยให้สัญญาณตัดขึ้นแน่ๆแล้วดีกว่าค่ะ น้ำมันนี่ไว้ใจไม่ได้เลย เพราะน้ำมัน WTI ขึ้นลงผันผวนขนาดไหน กองทุน DBO ก็กระตุกแค่นิดๆหน่อยๆ ไม่คุ้มค่าธรรมเนียมค่ะ ยิ่งถ้าไม่มีประกันค่าเงินยิ่งน่ากลัวเพราะเงินบาทแข็งค่าอีก กองทุนน้ำมันทุกกองลงทุนใน DBO ทั้งนั้นค่ะ

ใช่ค่ะ พี่ปุณณ์ถึงต้องเตรียมวางมือ เล่นแต่กองทุนเพราะคนอยู่ข้างหลังจะรับไปสะดวกหน่อย เวลาขับรถหรือขึ้นเครื่อง ก็จะสวดตามที่แม่ใหญ่สอนไว้ เมตตา คุณณัง อรหัง เมตตา และระลึกถึงมรณานุสติ+สวดมนต์ไปเรื่อยๆ สวดไม่ออกเสียงนะคะ เพราะคนอื่นจะกลัวว่าเป็นลางไม่ดี เริ่มปลดภาระเตรียมการวางทุกอย่างให้เหลือน้อยที่สุดเวลาไปจะได้ไม่ต้องรักษาห่วงนั่นห่วงนี่อีก

แต่ก็ต้องมีค่าใช้จ่าย แล้วใครจะดูแลเรื่องนี่ บ้านเขาจัดไว้สวยเชียวค่ะ ทั้งสามีภรรยาชอบตกแต่งบ้าน สามียังแข็งแรงสมาร์ททั้งที่อายุ 70 แล้ว พี่ปุณณ์ถึงตกใจว่าทำไมเสียชีวิตกระทันหัน เห็นอย่างนี้แล้วต้องกลับมาดูตัวเองว่าเรายังประมาทกับการใช้ชีวิตล่องลอยโดยไม่คิดไม่ปฏิบัติธรรมให้เต็มกำลังอย่างนี้ ถึงวันนั้นเราจะเอาอะไรมานำทาง

เขาเพิ่งเริ่มเป้นตอนอายุ 58-59 ค่ะ ปีที่แล้วพี่ปุณณ์ไปเยี่ยม ก็ยังงงว่าเขาดูแปลกไปมาก ปกติจะกระโดดกอดพี่ปุณณ์แล้ว แต่นี่นั่งจ้องมองหน้าอมยิ้มไม่พูดอะไร สามีเขาเลยเล่าให้ฟัง เขาบอกว่าอยากคุยด้วยมากๆแต่นึกคำพูดไม่ออก ยังช่วยตัวเองทำกับข้าวทำความสะอาดได้แต่จะสูญเสียความสามารถไปเรื่อยๆเร็วช้าแค่ไหนยังไม่รู้ ตอนนี้ก็อยู่บ้านคนเดียว อีกหน่อยคงต้องไปอยุ่บ้านพัก Eisenhorst

เขาเป็นดัชท์ค่ะ คุณ chez แล้วความจำหายไปบางส่วน ไม่ใช่สมองฝ่อแบบผู้สูงอายุนะคะ เป็นอัลไซเมอร์ เริ่มช่วยตัวเองลำบากคุยไปก็ตอบรับไม่ค่อยถูกแล้วค่ะ ปกติสามีคอยดูแล ทีนี้ลำบากเลยค่ะ

ค่อยว่างแล้ว... สามีเพื่อนพี่ปุณณ์ที่ฮอลแลนด์เสียชีวิต เพิ่งฝังไป ต้องคอยพูดคุยปลอบใจเพราะเขาเหลืออยู่คนเดียวขณะที่เขาเริ่มมีอาการอัลไซเมอร์ด้วย

ตามนิสัยดั้งเดิมเป็นคนยึดมั่นอัตตาแรงมาก ค่อยๆแกะกว่าจะจิตจะคลายการยึดมั่นถือมั่นได้ขนาดนี้ นานนนมากกก จะแกะทีเดียวเดี๋ยวเดี้ยง(เตลิด)ไปซะก่อน

อ้อ มาบ้านปุณณ์ไม่ต้องเผ่นหรอกค่ะท่าน บันไดไม่ค่อยดี เดี๋ยวหล่นไป แข้งขาเดี้ยงค่อยๆมาค่อยๆไปก็ได้ นิมนต์มาบ่อยๆนะคะ

ขอบคุณค่ะท่าน ศึกษาหลักท่านพุทธทาสมาตั้งแต่สมัยเรียน แต่ตัวเองไม่เอาไหน พอเลิกยึดตัวกูเลยเตลิดหลงทางไปนานเลย ปากและความคิดบอกว่าไม่ยึดแต่จิตมันยึด พอโกรธมาปุ๊บรู้เลยค่ะว่าจิตมันยึด จะขัดสนิมที่กินลึก ถ้าปุณณ์ไม่ขัดเอาส่วนหนาๆข้างนอกออกก่อน ก็แกะเอาสนิมในเนื้อเหล็กไม่ออกค่ะ แรงปฏิบัติและความตั้งมั่นยังไม่ถึง ตอนนี้พอจะตามจิตที่ยึดไว้ทันและคลายลงได้บ้างแล้วแต่ยังไม่หลุดค่ะคงต้องใช้เวลาอีกนานค่ะ

พี่ปุณณ์ก็ไม่ได้ไปค่ะ เมื่อตอนรุ่นๆยังพอไปไหว ตอนนี้สงสัยต้องกลับมาไม่สบายอีก จะกราบท่านปฏิบัติบูชาที่บ้านอุทิศกุศลถวายและระลึกถึงท่านที่บ้านก็ได้ค่ะ พี่ปุณณ์ก็จะทำอย่างนี้หมือนกัน

จะรีบไปไหนล่ะท่าน อยู่เทศน์ต่ออีกหน่อยสิคะ การปลดสิ่งที่ยึดติดนี่ละยากมาก ปากว่าไม่มีตัวเรา แต่พอเกิดอะไรขึ้น ตัวเรา ออกหน้ามาก่อนเลยเชียว อิอิ

นิมนต์มาเทศน์บ่อยๆสิท่าน เผื่อปูแด้ด้วยค่ะ จะแวะไปถามตามกระทู้หรือที่บ้านท่านก็ดูจะทำให้แขกของท่านคุยไม่สะดวกนะคะ

แวะเอามาแปะบ้านท่านด้วย เดี๋ยวจะไม่กลับไปอ่านที่บ้านเรา

จะรีบไปไหนล่ะท่าน อยู่เทศน์ต่ออีกหน่อยสิคะ การปลดสิ่งที่ยึดติดนี่ละยากมาก ปากว่าไม่มีตัวเรา แต่พอเกิดอะไรขึ้น ตัวเรา ออกหน้ามาก่อนเลยเชียว อิอิ

นิมนต์มาเทศน์บ่อยๆสิท่าน เผื่อปูแด้ด้วยค่ะ จะแวะไปถามตามกระทู้หรือที่บ้านท่านก็ดูจะทำให้แขกของท่านคุยไม่สะดวกนะคะ

พี่ปุณณ์กำลังฟังเทศน์ของหลวงพ่อพุธค่ะ พิจารณาข้อธรรมะจากท่านกับสิ่งที่เคยประสบตามไปด้วย รวมถึงข้อสงสัยที่เคยมี

ทุกคนมีกรรมเป็นของตนเอง มีกรรมร่วมกันก็มาพบกัน หมดกรรมร่วมกันแล้วก็แยกกันไป แต่เมื่อหมดเวลาคราวนี้ทางใครก็ทางมันต้องไปคนเดียว ใครก็ช่วยเหลืออะไรไม่ได้

เขายังชอบสนุกค่ะ หลานๆลูกพี่น้องทางสามีเขาค่ะ พอหลานรุ่นหนึ่งโต หลานคนอื่นก็มีหลานรุ่นเล็กมาแทน เขาไม่เหงาเพราะชอบเด็กชอบคนแก่เดี๋ยวก็มีหลานเอาลูกเล็กมาฝากตอนพักร้อน พี่ปุณณ์ก็ไม่มีหลานสายตรงมีแต่หลานๆจากพี่น้องแต่ไม่มีรุ่นเด็กอยู่ใกล้ๆเลยค่ะ

รายนั้นน่ะ ไปเที่ยวพักร้อนกับหลานๆที่ไหนก็ไม่รู้ เห็นพี่สาวบอกมาว่าทิ้งเขาไว้คนเดียวไปเที่ยวกันหมดค่ะ ปกติไม่ค่อยคุยกันทางเนตข้ามประเทศหรอกค่ะ เล่นพูดเป็นน้ำไหลไฟดับจนไม่มีช่องให้พี่ปุณณ์พูดเลยค่ะ จะคุยก็เวลามีธุระเป็นส่วนใหญ่มักส่งเมล์มากกว่า เค้าไม่ค่อยเล่นคอมใช้ทำธุรกรรมการเงินและอ่านตำราเท่านั้น อ้อบางทีก็สอนหลานเล็กๆด้วยค่ะ

คุณ chez พี่ปุณณ์ยังไม่ค่อยได้ฟังครูบาอาจารย์ท่านอื่นๆค่ะ มัวแต่ตามหาว่าเคยฟังเทศน์ที่ไหนนะเทศน์ง่ายแต่เข้าใจดีถูกจริตของเรามาก

แรกๆก็ว่าเป็นของหลวงพ่อปราโมทย์ ก็ยังไม่ใช่ มาถึงหลวงปู่ดูลย์ก็คล้ายๆ พอมาถึงหลวงพ่อพุธ ใช่เลยค่ะ คือฟังท่านแล้วมีกำลังใจไม่ท้อไงคะ บางประโยคอ่านผ่านหรือได้ยิน พี่ปุณณ์ก็ คลิก เลยค่ัะ ยังไม่จบมีเยอะมาก พอจบจะได้ตามไปฟังเทศน์ขององค์อื่นต่อค่ะ

ก็น้องแด้เขาเป็นปู ไงคะ เวลาคนอื่นเห็นก็คือเวลาเขาแข็งแรงออกหากิน แต่เวลาปูลอกคราบก็ต้องหาที่เหมาะสมพักกายพักใจชั่วคราวให้เข้้มแข็ง จะให้ใครเห็นได้อย่างไร

วันนี้เนตดี ค่อยเข้ามาคุย เนตไม่ดีคุยแล้วส่งไม่ไปเสียเวลาจัง

น้องแด้ พี่ปุณณ์อายุมากแล้วแต่ถึงจะไปได้ทีละนิดก็ยังดีกว่าปล่อยให้กิเลสสะสมโดยไม่รู้สึกตัว ค่อยขัดเกลาบ่อยๆไปทีละหน่อยและไม่หามาพอกพูนอีก วันหนึ่งข้างหน้ามันก้ต้องเข้ารูปใสปิ๊งจนได้ ถึงเมื่อไรก็เมื่อนั้นจะกี่ชาติภพก็ดีกว่าไม่เห็นแสงสว่างเลยค่ะ