ปุณณ์

โอ ขอบคุณมากค่ะ คุณหมอเล็ก สงสัยจะที่นี่เอง เมื่อก่อนเคยเปิดฟังค่ะ แต่คอมเครื่องเดิมเจ๊งไป ส่วนที่ bookmark ไว้หายหมด จำไม่ได้เลย ได้ชื่อเวบจากคุณหมอเล็กมาก็เพิ่งเริ่มอ่านไปได้หน่อยเดียว มัวไปอ่านประวัติ-การปฏิบัติของครูบาสายพระอาจารย์มั่นอยู่ค่ะ ยังไม่ได้เริ่มโหลดมาฟังเลยค่ะ

เริ่มปรุงแต่งก็รู้ตัวแล้ว อาจจะเป็นเพราะนิสัยดั้งเดิมเป็นคนที่ยึดติดประเภท ดีเป็นดี เลวเป็นเลว อย่างนั้นหรือเปล่า พอเริ่มทำทางวิปัสสนา เป็นแบบคุณหมอเล็กว่าเลยค่ะ พวกทิฏฐิจริต สงสัยอยู่นั่นแล้ว แต่พอรู้ตัวมันก็หยุดปรุงแต่งและดับไป กำลังหาคำสอนที่เคยอ่าน ตอนนั้นยังไม่เกิดอารมณ์แบบนี้ พอเกิดอารมณ์นี้บ่อยครั้งก็นึกออกคร่าวๆว่าถูกใจเข้าใจแต่จำรายละเอียดไม่ได้

ยินดีต้อนรับค่ะ คุณ itums (อ่านอย่างไรค่ะนี่)

น้องแด้ คุณหมอเล็ก

คือพี่ปุณณ์ฝึกมาแบบสมถะค่ะ ก็พอรู้ตัวว่าเมื่อก่อนโทสะจริตออกนำ

แต่ระยะหลังๆมานี่ โมหะจริตนำเสียแล้วค่ะ เพราะพอโทสะมานี่สติตามทัน แต่โมหะมานี่ไม่ทันค่ะ ไม่ได้หลงออกเฉพาะจิตค่ะ มันปรุงแต่งทั้งจิตทั้งกายทั้งวาจา-การเขึยนเลยค่ะ กว่าจะจับอารมณ์ได้ว่าหลงไปยึดดีเข้าแล้วนี่มันกำลังจะดับแล้วค่ะ ถ้าไม่ดีมักจะรู้ได้เร็วเริ่ม...

ขอบคุณค่ะ คุณหมอเล็ก

พี่ปุณณ์เคยอ่านคำสอนของหลวงพ่อองค์หนึ่งท่านกล่าวถึงเรื่องโมหะ การหลง พี่ปุณณ์อ่านแล้ว ถูกกับจริตของตัวเอง แต่ยังหาไม่เจอว่าไปอ่านที่เวบไหน พี่ปุณณ์มักจะตามดูจิตที่เกิดไม่ทันจริงๆค่ะ เกิดปรุงแต่งไปนานโขกว่าได้สติพิจารณาว่าจิตเราหลงยึดติดไปแล้ว โดยเฉพาะเรื่องหลงดี นี่เป็นตัวเอกเลยค่ะ ไม่แน่ใจเดี๋ยวจะลองไปหาที่หลวงพ่อปราโมชท่านสอนดูอีกที

ว่างจากนี่ พี่ปุณณ์มีละครโรงใหญ่รอบๆตัวให้ดู สังคม คน สัตว์ ต้นไม้ ธรรมชาติเป็นครูสอนอย่างดี ที่ลำคัญละครโรงเล็กเท่ากายเรานี่เองดูได้ไม่รู้จบ จะดูทันหรือเปล่าเท่านั้นเอง

แค่นี้ น้องแด้คิดว่าพี่ปุณณ์ยังมีเวลาเบื่ออีกหรือคะ

แต่เวลาที่ได้ปฏิบัติ หรือทำบุญบริจาคทาน สิ่งที่ได้เพิ่มคือ ปิติ ทั้งจากการปฏิบัติและการอุทิศส่วนกุศล บางคนเขาถามว่าพี่ปุณณ์ไม่เบื่อไม่เหงาหรือ เพราะไม่ได้ทำงาน ไม่ออกไปไหน บ้านก็ไม่มีเด็ก ละครทีวีก็ไม่ดู พี่ปุณณ์ไม่รู้จะอธิบายให้เขาเข้าใจอย่างไร ว่า งานของพี่ปุณณ์คือ ทุกอย่างที่ลงมือทำ งานหารายได้(นิดๆหน่อยๆ)งานสวน งานบ้าน อ่านเวบหาความรู้ เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวก็เป็นงาน

พี่ปุณณ์ไม่เคยมีอารมณ์เบื่อตัวเองเลยค่ะ เคยมีแต่เบื่อสภาพแวดล้อม คนอื่น แต่เดี๋ยวนี้อารมณ์เบื่อไม่มี อาจจะมี "ไม่อยาก" แต่ก็ประเดี๋ยวเดียว ทุกสิ่งเป็นการเรียนรู้ พิจารณา ยอมรับทั้งด้านมืด ด้านสว่างของแต่ละสิ่งที่ผ่านเข้ามา หาวิธีปรับแก้เท่าที่สติปัญญาจะทำได้ ทำสำเร็จก็ดี ทำไม่สำเร็จก็หาวิธีใหม่ ถ้าหลายครั้งยังไม่สำเร็จก็วางลง นานไปก็อาจจะกลับมาเห็นวิธีแก้ปัญหานั้นได้อีก

ที่เบื่อ หรือรำคาญ นี่เกิดจากอะไร การกระทำ หรือตัวบุคคล ตัวเราเอง หรือคนอื่น พี่ปุณณ์ว่าแต่ละคนก็ใช้วิธีรับมือกับความรู้สึกนี้ไม่เหมือนกันนะคะ

ราคะ โลภะ โทสะ ยังพอเห็นและตั้งสติพิจารณาได้ แม้ว่าจะช้าหน่อย พี่ปุณณ์ต้องระวังมากก็คือ โมหะ ความหลง สิ่งนี้พี่ปุณณ์ต้องหาครูชี้แนะค่ะ สิ่งที่ไม่ดีเกิดแล้วยังรู้สึกตัวดูจนดับลงได้ แต่หลงดีนี่สิมันเกิดแล้วไม่รู้ตัวเสียด้วยตั้งอยู่ไม่ดับไป พี่ปุณณ์ยังหาคำสอนของครูบาอาจารย์มาพิจารณาอยู่เลยค่ะ คงต้องไปเริ่มอ่านในเวบอีกแล้ว

การจะกำหนดว่าจะพูดเท่าที่จำเป็นมันยากนะคะ น้องแด้ บางทีสิ่งเรามองเห็นได้ยินและคิดเอาว่าจำเป็นต้องพูด แต่ผู้ที่ได้รับฟังอาจจะคิดว่าไม่จำเป็น พูดพร่ำอยู่ได้

ทางชีวิตเราต้องเลือกอยู่แล้วไม่มีทางใดสำเร็จรูปสวยหรูสะดวกสบายให้เดิน แต่การเลือกเส้นทางสายธรรมก็ไม่จำเป็นที่เราจะต้องทิ้งภาระหน้าที่ทางโลกไปจนกว่าภาระหน้าที่นั้นจะสิ้นสุดลง สามารถปฏิบัติคู่กันไปได้ถ้ามองเห็นโลกธรรมในทุกสิ่งและทุกวาระ

เรื่องการตีความ ดูจากกระทู้ก็เห็นตัวอย่างมากมาย บางทีพี่ปุณณ์ก็คิดจะคุยเล่นเหมือนกัน แต่พื้นฐานของพี่ปุณณ์ยังไม่เข้มแข็งพอแบบคุณหมอเล็กและคุณงูดิน ถ้าทำบ่อยๆแล้วปล่อยวางไม่ได้ จะกลายเป็นติดเป็นอาจิณณกรรมทางวจีทุจริต เพ้อเจ้อ ยุยง ส่อเสียด กระทบกระแทกผู้อื่น ก็เลยใช้วิธีสงบพิจารณาสิ่งที่เราคิดจะพูดจะเขียนเสียก่อน ส่วนใหญ่ก็มักจะพบว่าตัวเองเปลี่ยนใจหยุดก่อนที่จะพูดจะเขียนลงไปจริงๆทุกที

กลับคืนนี้ค่ะ เครื่องออกราวๆตีสอง เมื่อก่อนสมัยเข้ามหาวิทยาลัยใหม่ เขากับพี่ปุณณ์ขาลุยกันทั้งคู่ แต่พออายุมากเข้าพี่ปุณณ์ก็พบว่าตัวเองเปลี่ยนไปตามประสบการณ์ แต่เขาก็ยังซ่าลุยแต่น้อยกว่าเดิมเยอะแล้วนะคะนี่ แต่เป็นเพื่อนรักกันมาเกือบ 40 ปี ยังไงก็ตัดกันไม่ขาดหรอกค่ะ

เท่าที่พี่ปุณณ์สังเกตนะคะ น่าจะเป็นเพราะ กลุ่ม แอดมิน

หรือ คุณปุยเมฆโพสในยังไม่ถึงกำหนดขั้นต่ำที่จะปรับแต่งฝาบ้าน ข้อนี้ตอนพี่ปุณณ์แต่งฝาบ้านก็เป็นค่ะ มีหัวข้อปรับแต่งโปรไฟล์ แต่ปรับแต่งไม่ได้

ไปดูของเพื่อนที่เพิ่งสมัคร ไม่มีหัวข้อนี้ค่ะ

เขาชอบดอกกุหลาบน่ะค่ะ ชื่อกุหลาบมอญก็ดูไทยๆดี

ตั้งให้นานมากแล้วค่ะ น้องแด้ แต่ไม่นุ่มนวลขึ้นเลย ยิ่งแก่ยิ่งชอบป่วน

ถ้าเจอชื่อนี้ในพันทิพหรือเวบบอร์ดธนชาตก็ใช่เลย เขาละ

สำนวนเขาละทำให้พี่ปุณณ์หวาดว่าจะไปมีเรื่องกับใครทุกที ลูกหลานจะแซยิดให้อีกไม่กี่ปี โอมา(ย่ายาย)ยังซ่าไม่หยุดเลยค่ะ

เวลาเขาจะพูดดีๆก็ได้แต่จะแข็งๆ สงสัยต้องเคยมาเขียนตอบแน่เลยค่ะ ที่บ้านไทยโกลด์หลังเดิมถึงมีคนถามเรื่อยว่าพี่ปุณณ์เป็นหญิงหรือชาย ตอนนี้เลยสมัครให้เขาล็อคอินถาวรใส่โน้ตบุคเขาไปเลย

แต่ถ้าดูเวลาเขาพูดกับคนไข้ของเขานี่นุ่มนวลมากเลยค่ะ

ไปนวดแผนไทยที่วัดใกล้บ้านมาจ้า

กลับมาไม่ทันปูดักแด้มาเคาะประตู กุกกัก...กุก ๆ กัก ๆ ..

พี่ปุณณ์ไม่ได้เที่ยวที่ไหนเลยค่ะ จุดประสงค์ใหญ่คือไปทำบุญไหว้พระมากกว่า พี่ปุณณ์จะอุทิศส่วนกุศลโดยตรงให้เจ้ากรรมนายเวรที่นั่น แล้วก็เลยขออุทิศต่อให้ครอบครัว มิตรสหาย ผู้มีพระคุณ

เรื่องโรงแรมที่พัก พี่ปุณณ์ไม่ค่อยรู้จักค่ะ เพราะไป 5 ครั้ง พักที่เดียวค่ะ เพราะอยู่ใกล้สนามบินอยู่ครึ่งทางระหว่างบ้านเพื่อนกับดาวน์ทาวน์ใน Yangon ไปไหนก็ใช้บริการเพื่อนพาไปทุกที แต่ได้ไปแวะทานมื้อกลางวันที่ อินยา เลค โฮเตล มา สายรถบัสนี่พี่ปุณณ์ยังดูไม่ออกเลยค่ะ ถ้าเรียกใช้บริการแท็กซี่ไม่มีมิเตอร์อาจจะโดนโก่งราคารึเปล่าก็ไม่รู้

เดี๋ยวพี่ปุณณ์ค่อย PM ไปถามเรื่อง trip น้องแด้อีกทีนะคะ

คุณคีบ อาการดีขึ้นหรือยังคะ เกิดอาการถี่ขนาดไหน

ที่กลับมาได้เร็ว เพราะคราวนี้บรรลุวัตถุประสงค์ในการไปครบเร็วกว่าที่คาดไว้ค่ะ

หน้าจอจะเห็นเปิดอยู่ทั้งวัน เพราะพี่ปุณณ์เปิดทิ้งไว้จนกว่าจะปิดเครื่องเข้านอน ถึงไปธุระใกล้ๆหรือจะเอนหลังภาคบ่ายก็เปิดไว้ค่ะ

กลับถึงบ้านวันนี้เองค่ะ คิดว่าจะไปร่วมงานปาร์ตี้เชียร์บอลที่สถานทูตดัชท์คืนพรุ่งนี้ แต่เห็น Invitation บอกมี concept แต่งสีส้ม แถม Heineken+Dutch snack ฟรี แล้วสงสัยไม่ไปดีกว่าเดี๋ยวขับรถกลับต่างจังหวัดกลางดึกคนเดียวไม่ไหวต้องหอบขี้เมากลับด้วยค่ะ

มาฝากไว้ห้องน้องแด้ก็แล้วกันนะคะค่อยคับคั่งหน่อย วันนี้พี่ปุณณ์ไปปฏิบัติธรรมและบริจาคปัจจัยไว้ร่วมปฏิสังขรณ์พระมหาเจดีย์ชเวดากอง เพื่ออุทิศกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรที่นี่ เลยเอากุึศลมาฝากน้องแด้และเพื่อนๆที่แวะเวียนเข้ามาห้องนี้ด้วยค่ะ

ปุ๋ยขวัญดิน ถามในตัวเมืองแล้วหาซื้อไม่ได้ค่ะ

พี่ปุณณ์เพิ่งมาถึงพม่าเย็นวันนี้ ยังไม่รู้ว่าจะกลับวันไหน เพราะวีซ่าให้อยู่ได้ 28 วัน เลยไม่ได้สมัครไปสัมนาค่ะ

เนตหลุดอีกแล้วสงสัยจะส่งได้หรือเปล่า

พี่ปุณณ์อยู่ที่ Myanmar life Hotel ใน Yangon ค่ะ คงต้องโซ้ยอาหารฝรั่งอีกหลายมื้อ ถ้าโชคดีอาจจะได้ลองอาหารพม่าบ้าง สัญญาณ wifi ที่นี่อ่อนมากค่ะ กว่าจะโหลดได้แต่ละหน้า สัญญาณหายไปก่อนครบหน้าทุกที พรุ่งนี้ได้ย้ายห้องสัญญาณอาจจะแรงขึ้น จะลองเข้าเวบดูอีกทีค่ะ

ฝาบ้านน้องแด้ ส่งเสียงส่งกลิ่น ส่งละอองน้ำพร้อมกันเลย

จะทำสวนอะไรค่ะ พี่ปุณณ์ลดภาระเลิกทำสวนดอกไม้จะปลูกป่าแทน แต่ดินไม่ดีต้นไม้มันไม่ค่อยยอมโต