insensitive

สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ช่วงนี้ ไม่คอ่ยได้เข้าเวปเท่าไร แต่แอบอ่านเรื่อย ๆ นะคะ ขอบคุณ คุณจอห์น คุณWCG คุณtoffee blue คุณหมีน้ำ คุณNet และท่านอื่น ๆ ที่ช่วยนำข่าวมาแปะให้ความรู้นะคะ อีกท่านที่จะลืมไม่ไ้ด้เลย....พี่หมอเล็ก วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดพี่หมอเล็ก.....ขอคุณพระคุ้มครองพี่หมอและครอบครัว ให้มีความสุขกาย สุขใจ ร่างกายแข็ง แรง สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่หมอเล็ก.... ปล.หนูทำรูปมาแปะไม่เป็นอ่ะ ขอติดไว้ก่อนนะคะ

หมายถึง "คุณใหญ่ จอมขมังเวทย์ แห่งนครปฐมค่ะ"

ลัดดาแลนด์ เป็นชื่อของสวนสนุก สวนแสดงไม้ดอกเมืองหนาว ประมาณกฤษดาดอยประมาณนั้นน่ะค่ะ เจ้าของคือ คุณหญิงลัดดา พันธารา ปิดกิจการมาประมาณ 30 ปีแล้ว ตอนนี้เปลี่ยนมือเป็นของเบียร์ช้าง ไม่ได้เป็นชื่อหมู่บ้านผีสิงแต่อย่างใดค่ะ จะเอารูปมาแปะแต่ทำไม่เป็นอ่ะขออภัยด้วยค่ะ

ที่กอดแน่น ๆ นี่...คุณเน็กซ์ หรือ ทองค่ะ อิอิ :ph34r:

ภาพนี้หนูพริ้นท์ เป็นการ์ดวันเกิดให้ลูก แปะไว้เต็มฝาบ้าน(ยาย)เลย เป็นยันต์ กันลูกดื้อกะยายเลยอ่ะะพี่หมอ.... :D

หนูมั่นใจว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดกะ"เจ้าสัวพี่หมอเล็ก"แน่นอน นะก่าก๊า (แบบว่า พี่หมอข้อมูลแน่นปึ๊กอ่ะค่ะ)... :lol:

ประมาณ ANATOME เลยอะเปล่าคุณ potgarn

สวัสดีค่ะ คุณเก่ง พี่น้องรี คุณหมอเล็ก(หาภาพขำๆได้เยอะจังค่ะสัปดนวันละนิดจิตแจ่มใส555) คุณแบล็ก คุณงูดิน พี่แพท พี่อารายา น้องนับตัง(จะมีภาพแนวขำๆก็น่ารักดีค่ะ) น้องรูสสส น้องมัยKhun itumsคุณเล็กสตู คุณMai(ขอบคุณค่ะ) คุณซีซีค่ะคุณแม่น้ำ คุณNews คุณbb คุณChiranan(ขอบคุณค่ะ) คุณCinny คุณNida คุณพิทพา คุณมดแดง คุณRaty คุณPhaisran คุณChez คุณOhani คุณMonday คุณKumpa19 คุณAorja คุณTinyคุณMulan คุณMissK คุณPsycho คุณน้ำใส คุณaatien คุณฃ้อเล็ก คุณกิมตุ้ง คุณbanggrow คุณPut42 คุณMoshi คุณwinwin คุณGoldgold คุณbeam คุณauu22 คุณTony เฮียแบทแมน(ห้างทองน่ำเชียง)คุณDakdae คุณส้มโอมือ คุณSeki คุณbingo คุณginger คุณ moo_oat คุณchinchilla คุณVanta คุณmoy คุณKathy คุณLittledevill คุณshinning คุณtip tip คุณadd คุณpa_nong (ยินดีค่ะที่ได้ประโยชน์)คุณbmw2770 พันตรีจิ้งจก คุณAudicon คุณJaiy คุณJangGeum คุณeang2526 คุณPenguin คุณลิ้ม คุณJijee คุณtoktak คุณorange คุณtang คุณGodron คุณdam(วิวสวยดีค่ะ) คุณ leo_attack คุณtermsak_28คุณเด็กขายของ คุณBullish คุณMsmit Khun rich คุณปุยเมฆ คุณ oyoคุณ Tok-rod คุณPotgarnคุณป้าอิน คุณSakoora คุณItsara คุณadang และเพื่อนๆ คอกาแฟทุกท่านค่ะกับสัพเพเหระแลกเปลี่ยนกัน ขอบคุณทุกท่านที่มาแชร์กันค่ะ คุณVanta คุณNews คุณลิ้ม คุณTiny คุณนับตังและอีกหลายคนยินดีที่ได้รู้จักและเข้ามาเล่นพูดคุยได้สารพัดเรื่อง ราวชอบค่ะต่างคนต่างอาชีพก็สามารถจับมือร่วมกันเดินเข้ายุทธจักรทองคำฃึ้งมี ทั้งขึ้นและลงและก็ขอให้โชคดีมีกำไรทุกท่านค่ะ คุณเคยปวดหัวไหม 'โจ' มีโรคประจำตัวคือ...ปวดหัวเป็นประจำ แต่ว่าไม่เคยไป หาหมอเลย เนื่องจากเขาคิดว่า เป็นเพียงแค่การปวดหัวจากการเรียนหนังสืออย่างหนักเท่านั้น ปล่อยไว้ เดี๋ยวก็หาย 10 ปีผ่านไป.. อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายไป ! แม้ว่าบัดนี้เขาได้ก้าวเข้าสู่ วัยกลางคนแล้วก็ตาม เขาก็ไม่คิดจะไปหาหมอ เนื่องจาก 'โจ' คิดว่าเป็นเพียงเพราะ เครียดจากการทำงาน อีก 10 ปีต่อมา..อาการปวดหัวก็ไม่เคยหาย มีแต่ทวีความรุนแรงมากขึ้น เขาจึงตัดสินใจว่าจะต้องไปหาหมอเสียที และ หลังจากที่หมอทำการตรวจเรียบร้อย หมอจึงได้พูดขึ้นว่า... ! 'ผมมีข่าวดี และ ข่าวร้ายครับ ' ข่าวดีก็คือ ผมสามารถรักษาอาการของคุณ ได้อย่างหายขาด ' และข่าวร้ายหล่ะครับหมอ' โจ...ถามขึ้นอย่างร้อนรน 'ข่าวร้ายก็คือว่า ผมต้องทำการตัดไข่คุณทิ้งครับ ' หมอตอบ โจ...เหมือนตกอยู่ในภวังค์ 'คืองี้ครับ...' หมอรีบอธิบายก่อน ' อาการของคุณ ถือว่าเป็นเคสที่หาได้ยากมากๆ เรียกว่า 1 ใน 100 ล้าน ก็ว่าได้ ไข่ทั้ง 2 ข้างของคุณนั้น ไปดันลำไส้ให้ไปกดทับเส้นปลายประสาทล่างสุดของกระดูก! สันหลัง การกดทับนี้เองทำให้คุณต้องทรมารกับการปวดหัวอย่างรุนแรง ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา...' ' ทางเดียวที่หมอจะรักษาได้ ก็คือ 'การตัดไข่ครับ' หมอสรุปสั้นๆ แต่นั่น...ได้ทำร้ายจิตใจของโจยิ่งนัก หมอได้ให้โอกาศเขาตัดสินใจ อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกหดหู่ยิ่งนัก เขาสู้อุตส่าห์มานะเรียน เพื่อให้ได้ทำงานดีๆ ไม่เคยไปเที่ยวเหลวไหล เธค - ผับ .ไม่รู??จัก สาวๆ ไม่เคยสน และเมื่อได้งานแล้ว ! เขาก็ได้ทุ่มเทอย่างหนัก เพื่อให้ก้าวหน้า และมีเงินเยอะๆ จนมาวันนี้.เขาได้ทุกอย่างที่ต้องการ และเขาคิดว่าถ้าได้สิ่งเหล่านี้แล้ว ผู้หญิง มากมายก็จะเข้ามาหาอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ทุกสิ่งที่วาดฝัน...ก็พังทลายจากอาการปวดหัว ของโจเอง เขาได้นอนคิดอยู่หลายคืน ถึงแม้จะเศร้าเพียงใด แต่เขาก็ไม่อยากทรมารเหมือนดั่ง ตกนรกอีกต่อไป เขาไม่กล้าปรึกษาใคร เนื่องจากคิดว่าเป็นเรื่องน่าอาย ดังนั้น..วันรุ่งขึ้นเขาจึง ไปโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดทันที หลังจากออกจาก ร.พ ด้วยอาการสมองปลอดโปร่งครั้งแรกในรอบ 20 ปี แต่เขาก็ รู้สึกเหมือน...ขาดบางอย่างที่สำคัญไปในชีวิต เหมือนกลายเป็นอีกคนหนึ่ง แต่เขาก็เข้มแข็งพอ และตัดสินใจที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เขาจึงเดินเข้าร้านตัดสูทที่แพงที่สุดในนิวยอร์ค เพื่อเป็นการปลอบใจ และเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ โจ...ได้กล่าวกับชายแก่เจ้าของร้าน หลังจาก ที่เดินเข้ามาต้อนรับ... ' เอ่อ ผมจะตัดสูทครับ !!' โจกล่าว.. ' ได้ครับ อืมม ขนาด 44 ' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด โจหัวเราะ ' ถูกแล้ว.. รู้ได้งัยเนี่ย ? ' ' เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ' โจลองสูท ซึ่งใส่ได้ สวย และขนาดพอดี 'ไม่สนใจ...จะลองเสื้อเชิ๊ต มั้งเหรอครับ' เจ้าของร้านถาม ' ก็ดีครับ' โจตอบ ' อืมม แขน 34 คอ 16 นิ้วครึ่ง' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด โจ เริ่มชักสงสัย ' ถูกแล้ว... รู้ได้งัยเนี่ย ' ' เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ' เจ้าของ?้านตอบ โจลองเสื้อ ซึ่งใส่!ได้สวยและขนาดพอดี ' รองเท้า...สักคู่ดีไหมครับ ?' เจ้าของร้านถาม ' ก็ดีครับ' โจตอบ ' อืมม 9 นิ้วครึ่ง' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด เช่นนั้น โจรู้สึกแปลกใจมาก ' ถูกแล้ว.. รู้ได้งัยเนี่ย ? ' ' เปิดร้านมา60 ปี น่ะครับ' เจ้าของร้านตอบทันควัน โจใส่รองเท้า ซึ่งใส่ได้สวย และขนาดพอดี ขณะที่เขาลองเดินไปทั่วร้าน เจ้าของร้านจึงถามว่า.... ' ลองกางเกงในตัวใหม่...สักหน่อยมั้ยครับ' เจ้าของร้านถามต่อ โจ ชะงัก และหยุดคิดสักครู่ 'ก็ดีครับ' อืมม ขนาด 36 พอดี' คราวนี้โจหัวเราะก้าก 'ฮ่า เสร็จผมล่ะ คราวนี้ ' คุณผิดครับ !! ผมใส่เบอร์ 34 ตั้งแต่อายุ 18 แล้ว..' ชายแก่ส่ายหน้า พร้อมกับพูดขึ้นว่า... โอ้ย !! อย่างคุณ 34 ไม่ได้หรอก.. ทรมานตายห่า...' เพราะมันจะไปรั้งไข่คุณ ไปกดลำไส้ และทำให้ไปกดทับเส้นประสาทล่างสุดของ กระดูกสันหลังอีกที คุณไม่เคยปวดหัวมั่งเลยเหรอ ..? ' นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า 1. บางปัญหาวิธีแก้ง่ายๆก็มี 2. อย่าตัดสินใจอะไร โดยไม่เคยหาข้อมูล มิฉะนั้นไซร้... ท่านอาจเสียไข่ได้

หนูก็ัยังงงงงอยู่ดีว่านี่มันแรดตัวผู้ หรือ ตัวเมียกันแน่อ่ะค่ะ... :ph34r:

โชคดีจังค่ะ สมัยก่อน...รุ่นพิมพ์นิยม...Fix 500,000 บาท เอ...ไม่รู้แบบไหนจะเซ็งกว่ากันนะคะ เพราะเงินเอาออกมาใช้ไม่ได้อ่ะ

คุณเน็กซ์คะ....ในเมืองไทยจะมีเหตุการณ์ยึดทองที่ฝากไว้ในตู้นิรภัยธนาคารบ้างหรือเปล่าคะ หนูจะได้เอาใส่ไหฝังดินแทนอ่ะค่ะ.... :ph34r:

เป็นกำลังใจให้คุณ angelz นะคะ เคยเจอเหตุการณ์คล้าย ๆ กัน คุณพ่อของเจ้านายเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก ไปรักษาตัวอยู่ี่ที่ รพ.บำรุง..(อะไรสักอย่าง) ก็ไปรับยาทุก 3 เดือน ปรากฏว่าเดือนที่ผ่านมาก็ไปหาหมอตามปกติ ตอนไปรับยา เจ้านายก็งงงง ว่าหมอจ่ายยาแก้คันผิวหนังมาทำไม???? เลยไปถามห้องจ่ายยา เภสัชยืนยันว่าเป็นว่าตัวนี้ ไม่ใช่ยาแก้คันผิวหนัง ประมาณว่าอย่ารู้ดีว่า... พอดีเจ้านายเป็นหมอ ก็เลยเถียงกลับ ให้ไปถามหมอเดี๋ยวนี้ ปรากฏว่า พอไปถามหมอ กลับมาบอกหน้าตาเฉยว่า "หมอเขียนหวัด เลยอ่านชื่อยาผิด" เจ้านายเลยถามว่า ถ้าไม่แน่ใจทำไมไม่ถามหมอ เดาแบบนี้คนไข้ตายไปจะทำอย่างไร ทำหนังสือถึงผู้อำนวยการก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกัน เหอ เหอ เป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก แต่จ่ายยาแก้คันผิวหนัง เฮ้อ....

ชีวิตก็เหมือนกราฟแหละค่ะ มีลง มีขึ้น ตอนนี้คิดซะว่าเป็นช่วงขาลง เมื่อลงสุดแล้ว เดี๋ยวมันก็ต้องขึ้นค่ะ อดทนให้ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้นะคะ :)