เห็นหัวข้อนี้ตั้งแต่ที่บ้านเก่าแล้ว แต่ไม่ได้สนใจเปิด(เพราะไม่มีภรรยาค่ะ)
วันนี้ยังไงไม่รู้เปิดมา อ่านตั้งแต่ต้นไล่ไปเรื่อยๆ บอกคำเดียว"ซึ้ง" ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆนะคะ
ตัวเองก็ได้คิดว่ามัวแต่หลง และทุกข์อยู่กับสิ่งที่ไม่ได้เป็นของเรา แต่สิ่งที่จะตามเราไปกลับไม่ค่อยได้ใส่ใจ คิดว่าทำบุญกับคนใกล้ตัวทุกวันๆน่าจะพอฝึกใจได้ (ไปวัดก็ไม่รู้วัดไหนค่ะ อืม มันจะพลอยเกิดอกุศลจิต เลยละก่อน แล้วรู้ตัวเองเมื่อไรคงไปวัด ได้จริงๆ)