การลงทุนด้วยระบบ

[Richly 0]

 

 

ขอบคุณค่ะ คุณส้มโอมือ

 

วันนี้จะได้เห็นหน้า พี่ลักยิ้มมาไหมหนอ? ใครมีลักยิ้มโชว์ตัวด่วน คริคริ

 

[chiranan 34]

ตลาดไม่ผวากฎบาเซิล 3 โล่งใจ กรอบเวลาไม่โหด

 

โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์ 13 กันยายน 2553 22:18 น.

 

 

 

 

 

เอเจนซี/เอเอฟพี - บรรดาผู้คุมกฎการกำกับดูแลธนาคารทั่วโลก ตกลงเห็นพ้องกันเมื่อวันอาทิตย์(12) ในเรื่องข้อกำหนด “บาเซิล 3” ที่จะบังคับให้แบงก์พาณิชย์ทั้งหลายตัองเพิ่มสำรองเงินทุนชั้นคุณภาพสูงสุดของตนขึ้นมากว่า 3 เท่าตัว ทั้งนี้ด้วยจุดมุ่งหมายที่จะป้องกันไม่ให้เกิดวิกฤตสินเชื่อระหว่างประเทศซ้ำรอยขึ้นมาอีก อย่างไรก็ดี ปรากฏว่าเนื่องจากกฎระเบียบใหม่นี้มีการผ่อนปรนเรื่องกำหนดระยะเวลา กระทั่งบางส่วนนั้นกว่าจะบังคับใช้ก็ไปถึงตอนเริ่มต้นปี 2019 ด้วยเหตุนี้พวกธนาคารทั้งหลายจึงไม่ได้วิตกผวาอะไร และหุ้นแบงก์พากันไต่สูงขึ้นทั่วโลกด้วยซ้ำ

 

ข้อตกลงบาเซิล 3 อันเป็นกฎระเบียบใหม่ด้านทุนสำรองของแบงก์พาณิชย์ดังกล่าวนี้ เพิ่งเป็นที่สรุปกันในที่ประชุมผู้กำกับดูแลภาคการธนาคารของโลกอันประกอบด้วยผู้ว่าการธนาคารกลางและผู้กำกับดูแลภาคการเงินในระดับสูงสุดของ 27 ประเทศ ซึ่งเสร็จสิ้นการประชุมที่เมืองบาเซิล ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (12)

 

ตามกระบวนการแล้ว บรรดาผู้นำของประเทศกลุ่มจี 20 ยังจะต้องให้การรับรองข้อตกลงดังกล่าวในการประชุมที่มีกำหนดการในกรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้ ในเดือนพฤศจิกายน ศกนี้เสียก่อนด้วย แม้ในทางปฏิบัติแล้ว ที่ประชุมซัมมิตจี 20 น่าจะอนุมัติโดยไม่มีปัญหาอะไร

 

ในข้อบังคับใหม่ อันเป็นที่รู้จักในนามของอนุสัญญาบาเซิล 3 ภายในวันที่ 1 มกราคม 2015 บรรดาแบงก์พาณิชย์ทั้งปวงต้องมีทุนสำรองคุณภาพสูงรวมทั้งสิ้น 4.5% ของทรัพย์สินเสี่ยง เพิ่มขึ้นจากเกณฑ์ 2% ในปัจจุบัน นอกจากนั้น ภายในวันที่ 1 มกราคม 2019 ยังจะต้องมีทุนสำรองอีก 2.5% ที่เรียกว่า “capital conservation buffer” หรือกองทุนเพื่อป้องกันแรงกระทบ รวมแล้วเท่ากับธนาคารพาณิชย์ต้องมีทุนสำรองหลักในระดับ 7%

อย่างไรก็ตาม ปฏิกิริยาของตลาดหลักทรัพย์ทั่วโลก ยังคงออกมาในทางบวก โดยราคาหุ้นแบงก์ของทางยุโรปดีดตัว 1.7% ในการซื้อขายภาคเช้าวันจันทร์ (13) ขณะที่ค่าเงินยูโรต่อดอลลาร์แข็งขึ้น 1.1%

 

ทั้งนี้ อันที่จริงแล้ว ข้อกำหนดเพื่อการกำกับดูแลกิจการด้านธนาคารของโลกชุดใหม่ดังกล่าว ยังถือว่าต่ำมาก เมื่อเทียบกับตัวเลขที่ผู้คนในวงการธนาคารเคยคาดคิดและหวั่นเกรงกันในช่วงก่อนหน้านี้

ในการนี้ แบงก์ในยุโรปส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะต้องเพิ่มทุน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกแบงก์ในเยอรมนี สเปน และหลายประเทศที่มีปัญหาอยู่ในระบบการเงินการธนาคาร

 

“จะต้องเพิ่มทุนกันหลายแสนล้านยูโรทีเดียว” กล่าวโดย เนาท์ เวลลิงก์ สมาชิกสภาผู้กำกับดูแลธนาคารกลางยุโรป (อีซีบี) และประธานคณะกรรมการบาเซิลด้านการกำกับดูแลภาคการธนาคาร

 

“ในส่วนหนึ่ง พวกนี้จะต้องเก็บกำไรสะสมไว้เป็นหลายปี ซึ่งทำให้พวกแบงก์เหล่านี้จะไม่สามารถนำไปจ่ายปันผลแก่ผู้ถือหุ้น หรือเอาไปจ่ายโบนัสได้ แต่ในอีกส่วนหนึ่ง แต่ละแบงก์จะดำเนินการแตกต่าง กันไป และคงต้องไปดึงเอามาจากตลาดทุน” เวลลิงก์ ซึ่งเป็นผู้บริหารสูงสุดของธนาคารกลางแห่งเนเธอร์แลนด์ วิเคราะห์ไว้อย่างนั้น ขณะให้สัมภาษณ์แก่สถานีวิทยุ Dutch NOS Radio 1 เมื่อวันจันทร์(13)

 

นักวิเคราะห์ในตลาดการเงินชี้ว่า ตลาดรับรู้ข่าวนี้ในทางบวก เพราะถือว่าธนาคารยังไม่ถูกกำหนดให้ต้องปฏิบัติตามกฎการเพิ่มการดำรงเงินกองทุนคุณภาพสูงสุด (หรือกองทุนขั้นที่ 1 - Tier 1 capital) จนกว่าจะถึงปี 2015 แล้วส่วนที่เหลืออีก 2.5% ที่เรียกว่า “capital conservation buffer” ยังไม่ถูกบังคับจนกว่าจะปี 2019

ในการนี้ ดอยช์แบงก์ ธนาคารชั้นนำแห่งเยอรมนีเตรียมออกตัวแซงหน้าคู่แข่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยมีการประกาศแผนระดมทุนเพื่อเพิ่มทุนกันอย่างคึกคักเกือบ 10,000 ล้านยูโรทีเดียว ทั้งนี้ ดอยช์แบงก์บอกว่าจะทำให้ได้ตามมาตรฐานของกฎบาเซิล 3 ภายในปลายปี 2013

 

ด้านหุ้นของธนาคารในย่านเอเชียก็ปรับตัวสูงขึ้น แม้กระทั่งหุ้นแบงก์ของญี่ปุ่น ซึ่งมีระดับฐานทุนต่ำที่สุดในภูมิภาคนี้ โดยที่ว่ากลุ่มมิซูโฮ ไฟแนนเชียล กรุ๊ป ดีดขึ้นได้ 2% และมิตซูบิชิ ยูเอฟเจ ไฟแนนเชียล กรุ๊ป ก็พุ่งขึ้นถึง 3%

 

“ไม่ใช่ความเปลี่ยนแปลงใหญ่โต ไม่ได้เป็นบิ๊กแบงอะไรสำหรับพวกแบงก์ครับ ในเมื่อมีการเผื่อเวลาให้เตรียมตัวได้ถึงห้าปี” เกร็ก เจมส์ นักวิเคราะห์ค่ายคอมมอนเวลธ์ ซีเคียวริตีส์ ให้ความเห็น

 

ด้านนักวิเคราะห์ค่ายแมคควอรี่ ประเมินว่า อันที่จริงแล้ว พวกธนาคารในญี่ปุ่นน่าจะมีสัดส่วนของทุนอยู่ที่ระดับเฉลี่ย 6.3% เรียกว่าเพิ่มอีกนิดเดียวก็สามารถปฏิบัติตามข้อกำหนดเรื่อง 7% ได้แล้ว

“ผมไม่คิดว่าจะมีแบงก์ญี่ปุ่นรายใดต้องเดือดร้อนวิ่งเต้นเพิ่มทุนเพื่อการนี้ จึงน่าจะตัดปัญหาเรื่องการผนวกรวมกิจการรายการใหญ่ยักษ์ใดๆ” อิสมาเอล พิลี ผู้อำนวยการฝ่ายวิจัยการเงินตลาดเอเชียของค่ายแมคควอรี่ ประเมินไว้อย่างนั้น

 

สำหรับจีน นายธนาคารระดับสูงของประเทศรายหนึ่งให้ความเห็นว่า อาจจะต้องใช้เวลาอยู่บ้างกว่าที่จะไปถึงจุดนั้น

 

“คงต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่งเลยครับ กว่าที่จะบังคับใช้กฎบาเซิล 3 ได้” เสี่ยว กัง ประธานธนาคารแบงก์ออฟไชน่า กล่าวกับรอยเตอร์ในระหว่างให้สัมภาษณ์ด้านนอกเวทีการประชุมเวิลด์ อีโคโนมิก ฟอรัม ภาคฤดูร้อนที่นครเทียนจิน ประเทศจีน ซึ่งจัดขึ้นในระหว่างวันที่ 13-15 กันยายน

 

** มีทุนส่วนเกินอยู่แล้วกระมัง? **

ถ้าไม่นับธนาคารในญี่ปุ่นและจีน พวกธนาคารส่วนใหญ่ในประเทศอื่นๆ ของเอเชียส่วนใหญ่มีระดับทุนอยู่เหนือระดับขั้นต่ำของกฎบาเซิล 3 มากพอใช้ได้เลย

ในทำนองเดียวกัน พวกแบงก์ชั้นนำในทางสหรัฐอเมริกาและแคนาดา ตลอดจนในภูมิภาคยุโรปเหนือกับกลุ่มเบเนลักซ์ อีกทั้งในอังกฤษ กับสวิตเซอร์แลนด์ ล้วนแต่มีระดับทุนอยู่เหนือระดับขั้นต่ำของกฎบาเซิล 3 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ดังนั้น เมื่อกฎบาเซิลมีความชัดเจนออกมาเช่นนี้ แบงก์เหล่านี้จึงสามารถกล้าหาญที่จะดึงดูดนักลงทุนด้วยการเพิ่งเงินปันผล

 

กระนั้นก็ตาม ยังมีความไม่แน่นอนในเรื่องที่ว่า จะมีการเพิ่มมาตรการพิเศษมาบังคับใช้อีกหรือไม่

 

โดยที่ว่าคณะกรรมการว่าด้วยเสถียรภาพทางการเงิน หรือ Financial Stability Board มีกำหนดที่จะออกข้อแนะนำชุดหนึ่งภายในเดือนพฤศจิกายน เพื่อเป็นทางเลือก ซึ่งรวมถึงการกำหนดเก็บค่าเซอร์ชาร์จ เพื่อรับมือกับปัญหาเดิมๆ ว่าด้วยสถาบันการเงินที่ “ใหญ่โตเกินกว่าจะปล่อยให้ล้ม”

 

ขอบคุณข่าว

[Yai Carmungwed 104]

ย่ออีกเก็บอีก เพราะผมเชื่อว่าอนาคตทองไม่มีวันตายครับ

ซื้อแล้วปล่อยไปเรื่อยๆไม่หวั่นไหว ตามระบบอาจารย์เสมครับ ระยะยาวทองยังขึ้นไปได้อีกไกล

[ส้มโอมือ 4,910]

http://www.chaloke.com/article/851-2010-09-13-23-48-26.html

[ส้มโอมือ 4,910]

เงินบาทที่แข็งค่าขึ้น

เศรษฐศาสตร์จานร้อน : ดร.ศุภวุฒิ สายเชื้อ กรุงเทพธุรกิจ วันจันทร์ที่ 06 กันยายน พ.ศ. 2553

 

จะเห็นได้ว่าตั้งแต่ต้นปีถึงปลายสิงหาคมเงินบาทแข็งค่าขึ้นถึง 6.2% เทียบกับดอลลาร์ซึ่งแข็งเป็นที่ 3 รองลงมาจากเยนของญี่ปุ่น (9.5%) และริงกิตของมาเลเซีย (8%) บางประเทศเช่นจีนที่ตรึงค่าเงินหยวนกับดอลลาร์แทบจะไม่แข็งค่าขึ้นเลย ในขณะที่บางประเทศ เช่น เกาหลีใต้ ไต้หวัน อังกฤษ ยุโรป และออสเตรเลีย ก็มีค่าเงินที่มีแนวโน้มอ่อนค่าลง เมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์ โดยเฉพาะเงินยูโรซึ่งอ่อนค่าลงไปถึง 11% เมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์

 

แต่หากพิจารณาสถานการณ์ในเดือนสิงหาคม เงินบาทแข็งค่ากว่าเงินสกุลอื่น ยกเว้นญี่ปุ่นอย่างชัดเจน คือ แข็งขึ้น 2.9% ในขณะที่เงินยูโรอ่อนค่าลง 2.9% เงินรูเปี๊ยะห์ (อินโดนีเซีย) อ่อนค่าลง 1% และเงินออสเตรเลียอ่อนค่าลง 2% เมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์ หากแนวโน้มของค่าเงินบาทยังเป็นไปในทิศทางดังกล่าวต่อไปอีก ก็น่าจะส่งผลต่อการค้าระหว่างประเทศของไทยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยจะต้องดูว่าการไหลเข้าของเงินนั้น จะมากน้อยเพียงใดใน 4-5 เดือนข้างหน้า

 

ความต้องการซื้อเงินบาทโดยนำเอาเงินตราต่างประเทศ (ซึ่ง 80% คือเอาเงินดอลลาร์) มาแลกนั้นจะมาจาก 4 แหล่ง ซึ่งนับแต่ต้นปีมีมูลค่าเงินไหลเข้ารวม 405.2 พันล้านบาท คือ

 

1. การเกินดุลบัญชีเดินสะพัด (ม.ค.-ก.ค.) 177.9 พันล้านบาท

 

2. การเข้ามาซื้อพันธบัตรในประเทศไทย (ม.ค.-ส.ค.) 123.1 พันล้านบาท

 

3. การลงทุนโดยตรง (FDI) (ม.ค.-มิ.ย.) 86.2 พันล้านบาท

 

4. การเข้ามาซื้อหุ้นในประเทศไทย (ม.ค.-ส.ค.) 18 พันล้านบาท

 

ตัวเลขข้างต้นมีช่วงเวลาต่างกัน เนื่องจากข้อจำกัดเรื่องข้อมูล เช่น การลงทุนโดยตรงมีถึงเดือนมิถุนายนเท่านั้น ปัจจุบันน่าจะสูงกว่านี้ ตัวเลขการเกินดุลบัญชีเดินสะพัดก็เช่นกัน แต่ที่น่าสังเกต คือ ต่างชาติได้นำเงินเข้ามาลงทุนในพันธบัตรไทยเป็นจำนวนถึง 123,100 ล้านบาท สูงกว่าการลงทุนในหุ้น 6 เท่า ทั้งนี้ น่าจะเป็นเพราะดอกเบี้ยไทยสูงกว่า ตปท. เช่น พันธบัตรรัฐบาลไทย 2 ปีให้ผลตอบแทน 2.4% ในขณะที่พันธบัตรรัฐบาลสหรัฐ 2 ปีให้ผลตอบแทน 0.5% ดังนั้น เมื่อสรุปได้ว่าไทยมีการเกินดุลบัญชีเดินสะพัดอย่างต่อเนื่อง ทำให้ไม่น่าเป็นไปได้ว่าเงินบาทจะอ่อนค่า (แต่น่าจะมีแต่แข็งค่า) เมื่อเทียบกับดอลลาร์ ก็น่าจะเป็นแรงชักจูงให้ต่างชาติขนเงินมาลงทุนในพันธบัตรไทยซึ่งให้ผลตอบแทนสูงกว่าสหรัฐเกือบ 2% ต่อปี ทั้งนี้ การไหลเข้าของเงินนั้นมีข้อดีที่จะช่วยทำให้ดอกเบี้ยไทย (โดยเฉพาะดอกเบี้ยระยะยาว) ปรับลดลง แต่ก็จะทำให้ความต้องการปรับดอกเบี้ยขึ้นของธนาคารแห่งประเทศไทย เพื่อสกัดเงินเฟ้อมีความท้าทายอีกระดับหนึ่ง

 

นอกจากนั้น ก็ชัดเจนว่าการไหลเข้าของเงินจากต่างประเทศนั้น จะดำเนินต่อไปจนกระทั่งการเกินดุลบัญชีเดินสะพัดของไทยปรับลดลงไปถึงระดับ ที่ทำให้นักลงทุนมีความไม่มั่นใจว่าเงินบาทจะมีทิศทางใด อ่อนหรือจะแข็งเมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์ เมื่อถึงจุดนั้น (ซึ่งไม่มีใครทราบว่าบาทจะต้องแข็งอีกเท่าใดจึงจะถึงระดับดังกล่าว) นักลงทุนก็จะมีความระมัดระวังในการนำเงินเข้ามาลงทุนในพันธบัตร เพราะแม้ว่าดอกเบี้ยพันธบัตรไทยจะสูงกว่าพันธบัตรสหรัฐ แต่หากเงินบาทต้องอ่อนค่าลง 1-2% ก็จะทำให้กำไรลดลงอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้น หากธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) จะเข้าแทรกแซงอย่างจำกัด เพียงเพื่อชะลอมิให้เงินบาทแข็งค่าเร็วเกินไป ก็หมายความว่า เสถียรภาพของเงินบาทจะเกิดขึ้น เมื่อดุลบัญชีเดินสะพัดปรับลดลงถึงจุดที่เหมาะสม ซึ่งหมายถึง การส่งออกที่จะต้องชะลอตัวลง ในขณะที่การนำเข้าก็จะต้องปรับตัวเพิ่มขึ้นเป็นสำคัญ ทั้งนี้ หากเป็นการนำเข้าสินค้าทุนเพื่อขยายกิจการภายในประเทศ ก็หมายความว่า ประเทศไทยจะ "ใช้" การแข็งค่าของเงินบาทอย่างคุ้มค่าที่สุด ดังนั้น ภารกิจที่สำคัญอันหนึ่ง คือ การสร้างเงื่อนไขให้มีทางเลือกในการลงทุนในประเทศมากขึ้น เพราะหากจะลงทุนเพื่อขยายการส่งออกก็คงจะเหนื่อย เพราะต้องเผชิญกับเงินบาทที่แข็งค่าขึ้น และโครงการลงทุนขนาดใหญ่หลายโครงการในปัจจุบัน ก็ยังเผชิญกับปัญหาในเชิงกฎหมายด้านสิ่งแวดล้อม ทำให้ยังติดค้างอยู่จนกระทั่งปัจจุบัน ซึ่งแม้ว่าน่าจะคลี่คลายอย่างค่อยเป็นค่อยไป แต่ก็ส่งผลทางจิตวิทยาให้มองว่าลู่ทางการลงทุนในประเทศไทยนั้น ยังมีข้อจำกัดและความไม่แน่นอนค่อนข้างมาก

 

หากไม่สามารถขยายการลงทุนได้มาก การปรับลดดุลบัญชีเดินสะพัดของไทยก็จะต้องมาจากการปรับลดลงของการส่งออกเป็นหลัก (ไม่ใช่การเพิ่มขึ้นของการนำเข้าสินค้าทุน) หรืออาจเป็นการปรับเพิ่มขึ้นของการนำเข้าสินค้าฟุ่มเฟือยก็เป็นได้ ซึ่งจะเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่เราไม่สามารถนำเอาเงินตราต่างประเทศไปใช้ได้อย่างคุ้มค่ากว่านี้ แต่หากมีแรงกดดันให้ ธปท.ตรึงค่าเงินบาทไม่ให้แข็งค่าจะมีข้อเสียหรือผลกระทบอย่างไรบ้าง คำตอบคือหากตรึงค่าเงินบาท โดยการขู่ว่าจะควบคุมการไหลเข้าของเงินก็อาจได้ผลชั่วคราว และต่อมาก็คงต้องตามด้วยมาตรการควบคุมจริง ซึ่งคงต้องทำอย่างระมัดระวัง เพราะหากมาตรการเข้มข้นจนเกินไปก็อาจส่งผลกระทบอย่างรุนแรงเช่นที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วเมื่อประกาศมาตรการตั้งสำรอง 30% เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม 2006 เป็นต้น

 

หาก ธปท.จะเข้าแทรกแซงค่าเงินบาทให้หนักหน่วงขึ้น คือ ขายเงินบาทและซื้อดอลลาร์จนเงินบาทไม่แข็งค่าคงจะต้องใช้เงินบาทจำนวนมาก ทำให้ปริมาณเงินบาทท่วมระบบและต้องดูดออกโดยการออกพันธบัตร ธปท. จำนวนมากเช่นกัน ซึ่งก็จะทำให้ ธปท. ประสบกับปัญหาการขาดทุนได้ เพราะเงินดอลลาร์ที่ถือมากขึ้นนั้นให้ดอกเบี้ยต่ำกว่าดอกเบี้ยที่จะต้องจ่ายให้ผู้ถือพันธบัตร ธปท. ดังนั้น จึงจะมีความเสี่ยงว่าการปรับปริมาณเงินบาท (sterilization) นั้น จะทำได้ไม่เต็มที่ ผลที่ตามมา คือ ในช่วงแรกเศรษฐกิจคึกคัก ราคาหุ้น ราคาอสังหาริมทรัพย์ ฯลฯ ปรับตัวเพิ่มขึ้น และอาจเกิดฟองสบู่ในบางสาขาเศรษฐกิจ และในที่สุด เงินเฟ้อก็จะปรับตัวขึ้น ส่งผลให้ต้นทุนการผลิตสูงขึ้น การส่งออกลดลงและการนำเข้าเพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นอีกวิธีหนึ่งที่การเกินดุลบัญชีเดินสะพัดจะปรับลดลง

 

สรุปได้ว่าไทยกำลังเดินมาถึงจุดที่การเกินดุลบัญชีเดินสะพัดน่าจะต้องลดลง โดยมีทางเลือกอยู่ 5 ทาง คือ

 

1. เพิ่มการนำเข้าสินค้าทุนเพื่อพัฒนาประเทศตรงนี้เอกชนและรัฐบาลต้องร่วมกันสร้างโอกาสเพื่อการลงทุน

 

2. เพิ่มการนำเข้าสินค้าฟุ่มเฟือย ซึ่งเป็นการใช้เงินที่ไม่เกื้อกูลเศรษฐกิจในอนาคต

 

3. ลดการส่งออกลงอย่างมาก เพราะไม่ได้นำเงินไปซื้อสินค้านำเข้า

 

4. ควบคุมการนำเข้าของเงินทุน ซึ่งเป็นการปิดโอกาสของประเทศในการนำเอาเงินทุนมาใช้ประโยชน์

 

5. ตรึงอัตราแลกเปลี่ยนต่อไป ซึ่งจะเสี่ยงต่อการสร้างเงินเฟ้อในประเทศ ลดการส่งออกและเพิ่มการนำเข้าในอนาคต

[ส้มโอมือ 4,910]

การขึ้นอัตราดอกเบี้ยรอบนี้จำเป็นเพียงใด

ปริเยศ พจชมานะวงศ์ เศรษฐกรอาวุโส ทีมกลยุทธ์นโยบายการเงิน 1 ธนาคารแห่งประเทศไทย กรุงเทพธุรกิจ วันอังคารที่ 07 กันยายน พ.ศ. 2553

 

บทความนี้ เป็นข้อคิดเห็นส่วนบุคคล จึงไม่จำเป็นต้องสอดคล้องกับข้อคิดเห็นของธนาคารแห่งประเทศไทย

 

วิกฤติการเงินโลกที่ปะทุขึ้นในปี 2551 ได้ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจโลกเป็นวงกว้าง จากการชะลอตัวอย่างฉับพลันของความต้องการสินค้าส่งออกและการท่องเที่ยว และส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจไทยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้น คณะกรรมการนโยบายการเงิน (กนง.) จึงตัดสินใจลดอัตราดอกเบี้ยนโยบายลงร้อยละ 1.00 ต่อปีในเดือนธันวาคม 2551 นับว่ามากที่สุดในประวัติการณ์ของการดำเนินนโยบายการเงินภายใต้กรอบเป้าหมายเงินเฟ้อ และต่อมาได้ปรับลดลงรวมกันอีกร้อยละ 1.50 ต่อปี ในการประชุมนโยบายการเงินอีก 3 ครั้งถัดมา ส่งผลให้อัตราดอกเบี้ยนโยบายอยู่ในระดับที่ผ่อนคลายเป็นพิเศษที่ร้อยละ 1.25 ต่อปี ทั้งนี้ เพื่อช่วยพยุงเศรษฐกิจในช่วงวิกฤติและลดความเสี่ยงของเศรษฐกิจขาลง

 

ต่อมา เมื่อเศรษฐกิจไทยเริ่มกลับเข้าสู่ภาวะปกติ สะท้อนจากระดับของเครื่องชี้วัดทางเศรษฐกิจต่างๆ เช่น ดัชนีความเชื่อมั่นผู้บริโภค ดัชนีการลงทุนภาคเอกชน การขยายตัวของสินเชื่อ การท่องเที่ยว รวมถึงภาคการส่งออกซึ่งเป็นแรงขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจที่สำคัญของไทย ส่งผลให้ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติที่แท้จริง ในไตรมาสที่ 1 ของปีนี้ ขยายตัวสูงถึงร้อยละ 12 ถือเป็นอัตราการเติบโตสูงที่สุดนับตั้งแต่ประเทศไทยเผชิญกับวิกฤติต้มยำกุ้ง และมีแนวโน้มขยายตัวได้ดีในระยะต่อไป ซึ่งอาจเป็นแรงกดดันให้เงินเฟ้อปรับสูงขึ้น ดังนั้น คณะกรรมการได้มีมติขึ้นอัตราดอกเบี้ยนโยบายครั้งละร้อยละ 0.25 ต่อปี ในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม ถือเป็นการสิ้นสุดของอัตราดอกเบี้ยที่อยู่ในระดับต่ำพิเศษ ซึ่งได้อยู่ในระดับนี้มาเป็นเวลากว่าปีเศษ

 

หลายท่านอาจสงสัย เศรษฐกิจเพิ่งจะเริ่มฟื้นตัว อัตราเงินเฟ้อก็ยังอยู่ในระดับไม่สูงมากนัก การขยายตัวของเศรษฐกิจโลก โดยเฉพาะสหรัฐ และยุโรป ก็ยังมีความเสี่ยงอยู่ ทำไมจึงต้องรีบขึ้นอัตราดอกเบี้ย รังแต่จะเป็นการเพิ่มภาระดอกเบี้ยให้แก่ภาคธุรกิจและผู้บริโภค

 

ความจำเป็นของการนำอัตราดอกเบี้ยเข้าสู่ระดับปกติ และเหมาะสมกับภาวะการเติบโตทางเศรษฐกิจ หรือที่เรียกกันว่า Monetary Policy Normalization มีเหตุผลดังต่อไปนี้ 1. ระดับของอัตราดอกเบี้ยนโยบายที่ร้อยละ 1.25 ต่อปี ถือเป็นอัตราดอกเบี้ยที่ไม่ปกติ เพราะเป็นอัตราที่ต่ำเป็นพิเศษที่ใช้เพื่อประคับประคองในช่วงที่เศรษฐกิจ มีปัญหาจากผลกระทบของวิกฤติการเงินโลก จึงน่าจะไม่เหมาะสมที่จะคงอัตราต่ำนี้ต่อไปในช่วงที่เศรษฐกิจกลับสู่ภาวะปกติ และมีแนวโน้มจะขยายตัวเองได้ 2. อัตราดอกเบี้ยอยู่ในระดับต่ำเป็นระยะเวลานานเกินความจำเป็น จะก่อให้เกิดพฤติกรรมการเก็งกำไร และมีการใช้จ่ายที่เกินตัวจนต้องไปกู้หนี้ยืมสิน ที่เกินความเหมาะสม ซึ่งถือเป็นความเสี่ยงต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจในระยะยาว เนื่องจากนักลงทุนและประชาชนจะหันไปลงทุนในสินทรัพย์อื่นๆ ที่ให้ผลตอบแทนที่สูงกว่าการฝากเงินไว้กับธนาคาร 3. นอกจากนี้ ภาคสถาบันการเงินก็อาจเกิดพฤติกรรมการเก็งกำไรได้เช่นกัน และอาจปล่อยสินเชื่อที่ต่ำกว่ามาตรฐานและไม่ระมัดระวัง เพราะเกรงว่าจะเสียสัดส่วนทางการตลาดสินเชื่อให้แก่คู่แข่ง เมื่อเป็นเช่นนี้ อัตราส่วนหนี้เสียต่อสินเชื่อรวมจะมีมากขึ้น และส่งผลต่อฐานะของสถาบันการเงินได้ในระยะต่อไป

 

ดังนั้น การคงอัตราดอกเบี้ยในระดับต่ำเป็นพิเศษเป็นระยะเวลานานเกินไป แทนที่จะช่วยสนับสนุนการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ กลับจะเป็นการเพิ่มความเสี่ยงให้แก่เศรษฐกิจ และอาจจะต้องกลับมาแก้ไขปัญหากันในช่วงถัดไป ทั้งนี้ แม้สัญญาณของการเกิดฟองสบู่ หรือพฤติกรรมการเก็งกำไรในสินทรัพย์ต่างๆ ของประเทศไทยในขณะนี้ ยังไม่มีความชัดเจนนัก แต่ไม่ใช่ว่าเราควรจะเพิกเฉยต่อสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น อีกทั้งเครื่องชี้ทางเศรษฐกิจต่างๆ ก็ได้สะท้อนถึงการกลับเข้าสู่ภาวะปกติของเศรษฐกิจ จึงมีความจำเป็นที่อัตราดอกเบี้ย จะต้องกลับเข้าสู่ระดับปกติด้วยเช่นกัน

 

แน่นอนว่า ดอกเบี้ยที่สูงขึ้นย่อมกระทบต่อต้นทุนทางธุรกิจ แต่การเปลี่ยนแปลงดอกเบี้ยเป็นวัฏจักรที่มีขึ้นและลง ในช่วงดอกเบี้ยขาลงธุรกิจก็ได้ประโยชน์เพิ่มขึ้น แต่ช่วงขาขึ้นก็จะต้องปรับตัว เช่น เพิ่มประสิทธิภาพการผลิต และลดต้นทุนการผลิต ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างถาวรต่อการดำเนินธุรกิจ ในด้านผู้ที่ต้องพึ่งพารายได้ดอกเบี้ย เช่น ผู้สูงอายุ ก็จะได้ประโยชน์เพิ่มขึ้นจากดอกเบี้ยขาขึ้นในช่วงนี้

 

การดูแลเศรษฐกิจก็เปรียบเสมือนการควบคุมจังหวะดนตรีในวงออร์เคสตรา หากวาทยกรเร่งให้นักดนตรีเล่นแต่จังหวะที่เร่าร้อน ย่อมทำให้ผู้ฟังรู้สึกตื่นเต้นและสนุก แต่นักดนตรีก็จะเล่นได้ไม่นานเพราะต้องใช้ความพยายามมาก แต่ถ้าคอยควบคุมให้มีจังหวะช้าและอ่อนนุ่มแทรกบ้างสลับกันไป ก็จะเป็นบทเพลงที่มีชีวิตชีวาและน่าฟัง และทำให้ผู้ฟังสามารถดื่มด่ำกับบทเพลงได้ยาวนานกว่า

[gaichon 0]

คุณ Seam888 ไปไหนครับ Set50 อาการหนักครับเอาไงดีครับ !01

[farerex 13]

น่านจิ คุณส้มโอมือ จารย์เสมหายปายหนายอ่ะ อิอิ ขอบคุณข่าวสารของคุณส้มโอมือด้วยนะ อิอิ

[ส้มโอมือ 4,910]

เสถียรภาพของค่าเงินบาท

คอลัมน์ เศรษฐกิจต้องรู้ โดย ดร.ศุภวุฒิ สายเชื้อ ประชาชาติธุรกิจ วันที่ 06 กันยายน พ.ศ. 2553 ปีที่ 34 ฉบับที่ 4242

 

โดยทั่วไปแล้วเราจะได้รับความรู้สึกว่า การแข็งค่าของเงินบาทเป็นสิ่งที่ไม่ดี เพราะจะทำให้เราแข่งขันในการขายสินค้าส่งออกไม่ได้ เช่น หากต้นทุนการผลิตสินค้าเท่ากับ 30 บาท ขณะที่ค่าเงินบาทเท่ากับ 30 บาท ต่อ 1 ดอลลาร์ เราจะขายสินค้าในตลาดโลกได้ในราคา 1 ดอลลาร์ แต่หากเงินบาทแข็ง ค่าขึ้นเป็น 25 บาท ต่อ 1 ดอลลาร์ สินค้าเดียวกันก็จะต้องขายในตลาดโลกที่ราคา 1.20 ดอลลาร์ เท่ากับราคาปรับสูงขึ้นถึง 20%

 

การส่งออกทำให้มีรายได้ซึ่งเป็นการนำมาซึ่งการกระจายความมั่งคั่งไปสู่เจ้าของกิจการ (กำไร) พนักงาน (เงินเดือน) และผู้ผลิตวัตถุดิบ ตลอดจนผู้ให้บริการต่าง ๆ เช่น ไฟฟ้า โทรศัพท์ ฯลฯ ดังนั้นการส่งออกจึงเป็นหัวจักรสำคัญในการขับเคลื่อนการขยายตัวของเศรษฐกิจ ทั้งนี้จีดีพีโลก (กำลังซื้อ) มีมูลค่าสูงถึง 55 ล้านล้านเหรียญ ในขณะที่การส่งออกของไทยมีมูลค่าเพียง 2 แสนล้านเหรียญ ตลาดโลกจึงเป็นตลาดที่ไม่มีข้อจำกัดเรื่องขนาดเมื่อเทียบกับการบริโภคภายในประเทศ ซึ่งมีมูลค่า 160,000 ล้านเหรียญ ประเด็นสุดท้ายคือการส่งออกนั้นทำให้ไทยได้รับเงินตราต่างประเทศ ซึ่งเราจำเป็นต้องใช้ในการซื้อสินค้าและบริการที่เราผลิตเองไม่ได้ เช่น น้ำมันและเครื่องบิน เป็นต้น

 

ความเข้าใจข้างต้นนั้นถูกต้องแต่ไม่ครบถ้วน และส่วนที่ขาดไปเป็นส่วนสำคัญที่ผมอยากจะขยายความเพิ่มเติม ประเด็นแรกคือการส่งออกนั้นเป็นการขายสินค้าหรือบริการโดยสิ่งที่แตกต่างจากการขายสินค้าในประเทศ คือเป็นการขายสินค้าให้กับ ต่างชาติและได้รับเงินสกุลต่างประเทศ แปลว่าผู้ที่ได้รับประโยชน์จากการบริโภคคือคนต่างชาติ ดังนั้นการผลิตเพื่อการส่งออกคือการที่คนต่างชาติเป็นผู้ได้ประโยชน์จากสินค้าไทย ส่วนสิ่งที่คนไทยได้รับคือเงินตราต่างประเทศหรืออำนาจซื้อสินค้าต่างประเทศ แต่หากประเทศไทยส่งออกมากแต่นำเข้าสินค้าน้อยดังปัจจุบัน (ปีที่แล้วไทยส่งออกมากกว่านำเข้า 600,000 ล้านบาท และในปีนี้ก็น่าจะเกินดุลอีก 4-500,000 ล้านบาท) ก็แปลว่าเราสะสมกำลังซื้อสินค้าต่างประเทศในรูปของทุนสำรองระหว่างประเทศที่เพิ่มขึ้น

 

อีกวิธีหนึ่งที่ประเทศไทยสะสมกำลังซื้อสินค้าต่างประเทศ คือการไหลเข้าของเงินลงทุนจากต่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นเงินลงทุนทางตรง ซื้อตราสารหนี้หรือหุ้น รวมทั้งการส่งเสริมต่างชาติเข้ามาลงทุนสร้างโรงงานในไทยเพื่อส่งออก ซึ่งยิ่งจะทำให้มีเงินทุนไหลเข้าในอนาคต เช่น ส่งเสริมให้ญี่ปุ่นตั้งโรงงานผลิตรถยนต์ประหยัดน้ำมัน ซึ่งญี่ปุ่นตั้งเป้าว่าจะผลิตเพื่อขายในไทย 30% และส่งออก 70% แปลว่าการลงทุนดังกล่าวจะยิ่งทำให้ไทยมีเงินตราต่างประเทศเหลือใช้มากขึ้น

 

อีกปัจจัยหนึ่งที่จะทำให้เงินไหลเข้า คือ การปรับขึ้นดอกเบี้ยเพื่อลดแรงกดดันของเงินเฟ้อ ขณะที่อเมริกากดดอกเบี้ยเหลือศูนย์ ทำให้ส่วนต่างของดอกเบี้ยไทยกับสหรัฐเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ต่างชาตินำเงินเข้ามาลงทุนในไทย เช่น พันธบัตรรัฐบาลสหรัฐ 2 ปี ให้ดอกเบี้ยที่ 0.5% ขณะที่พันธบัตรรัฐบาลไทย 2 ปี ให้ดอกเบี้ยสูงถึง 2.4% ประกอบกับการเกินดุลบัญชีเดินสะพัดอย่างทำให้ไม่ต้องกลัวว่าเงินบาทจะอ่อนค่าและทำให้ขาดทุน ตรงกันข้ามเงินบาทมีแต่จะแข็งค่าทำให้กำไรมีแต่จะเพิ่มขึ้น ดังนั้นในบางขณะการไหลเข้าของเงินจากต่างประเทศจึงมีปริมาณสูงมากเพราะเสมือนว่าเป็นการลงทุนที่มีแต่ทางได้ไม่มีเสีย (one-way bet)

 

ดังนั้น รัฐบาลจึงมักจะร้องขอให้ธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) เข้ามา "ดูแลเสถียรภาพของค่าเงินบาท" แปลว่าให้เข้าไปแทรกแซงไม่ให้เงินบาทแข็งค่าเพราะต้องการให้การส่งออกไปได้ดีและเศรษฐกิจขยายตัวต่อเนื่อง คำถามคือการเข้าไปแทรกแซงดังกล่าวนั้นมีผลพวงอย่างไรต่อเศรษฐกิจ และในที่สุดแล้วเป็นการบริหารจัดการที่ถูกต้องหรือไม่ ซึ่งคำตอบของผมคือผลเสียมีมากกว่าผลดี โดยผล จะขอไล่เรียงขั้นตอนและผลกระทบให้เห็นครับ

 

การเข้ามากดไม่ให้เงินบาทแข็งค่านั้น ธปท.ทำได้โดยการขายเงินบาทออกมาในตลาด (หากเราอยากเห็นสินค้าราคาลดลงเราต้องขายสินค้าดังกล่าวออกสู่ตลาด) โดยแลกซื้อเงินดอลลาร์ (หากเราต้องการให้สินค้าเช่นข้าวราคาสูงขึ้นเราต้องพยุงราคาโดยการซื้อสินค้าดังกล่าว) มาเก็บไว้ ดังนั้นการที่ไทยเกินดุลการค้า ดุลบัญชีเดินสะพัด และดุลชำระเงินอย่างต่อเนื่อง (คือการมีเงินดอลลาร์ไหลเข้าสุทธิ) ทำให้ทุนสำรองระหว่างประเทศเพิ่มขึ้นอย่าง ต่อเนื่อง ปัจจุบันมีมูลค่าประมาณครึ่งหนึ่งของจีดีพีคือ 5 ล้านล้านบาท

 

การเก็บเงินเอาไว้เฉย ๆ เป็นจำนวนมากเช่นนี้ไม่ปกติ ตัวอย่างเช่น หากท่านผู้อ่านมีรายได้ 100,000 บาทต่อปี ท่านคงไม่เก็บเงินสดเอาไว้เฉย ๆ สูงถึง 50,000 บาทเช่นที่ประเทศไทยทำอยู่ในขณะนี้ แต่ทุนสำรองระหว่างประเทศนั้นจะนำไปให้รัฐบาลเอาไปใช้กระตุ้นเศรษฐกิจโดยตรงไม่ได้ เพราะเงินทุนดังกล่าวเป็นเงินตราต่างประเทศจึงใช้ได้เฉพาะเพื่อซื้อสินค้าและบริการในต่างประเทศ

 

การจะใช้ทุนสำรองระหว่างประเทศที่มีมากเกินไป จึงทำได้โดยการปล่อยให้เงินบาทแข็งค่า เพราะการแข็งค่าจะทำให้สินค้านำเข้าราคาลดลงเมื่อคิดเป็นเงินบาท ขณะเดียวกันก็จะทำให้สินค้าที่เคยส่งออกไม่สามารถส่งออกได้ต้องหันมาขายในประเทศแทน ดังนั้นการปล่อยให้เงินบาทแข็งจึงเป็นการทำให้มีสินค้าและบริการหมุนเวียนในประเทศเพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นการเพิ่มความมั่งคั่งให้กับคนไทยอย่างแท้จริงเมื่อเปรียบเทียบกับการเก็บ "กระดาษ" เอาไว้ที่ ธปท. เช่นหาก 20 บาท = 1 ดอลลาร์ คนไทยก็จะร่ำรวยขึ้นเพราะกำลังซื้อจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก หากมีการขาดดุลการค้าบ้าง ก็เป็นการแลกกับการบริโภคสินค้านำเข้าไม่ว่าจะเป็นสินค้าอุปโภคบริโภคหรือสินค้าทุน

 

นอกจากนั้น การปล่อยให้เงินบาทแข็งก็ยังช่วยลดแรงกดดันเงินเฟ้ออีกด้วย เพราะสินค้าที่ผลิตเพื่อส่งออกและบริโภคในประเทศ (เช่นข้าว) ราคาก็จะลดลง สินค้าที่นำเข้าจากต่างประเทศเมื่อคิดเป็นเงินบาทก็จะลดลงเช่นกัน ดังนั้นประเทศที่เงินแข็งค่าจึงมีความจำเป็นที่จะปรับขึ้นดอกเบี้ย น้อยลง อาจบอกว่าทุนสำรองที่มีมากขึ้นนั้นเป็นสิ่งที่ดี เพราะสร้างความมั่นคงให้กับเศรษฐกิจ ดังนั้นหากทุนสำรองจะเพิ่มขึ้นเป็น 60% หรือ 100% ของจีดีพีก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร คำตอบของผมคือ ขอให้ท่านลองถามตัวเองว่า ท่านมีเงินสดทิ้งเอาไว้ที่บ้านเท่ากับ 50% ของรายได้ของท่านหรือไม่ แต่ข้อคิดที่สำคัญนั้นมี 2 ข้อหลัก คือ 1.เงินทุนสำรองระหว่างประเทศที่มีอยู่มากและเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ นั้นคงเก็บเอาไว้ในสกุลหลักได้เพียง 3 สกุล คือ ดอลลาร์สหรัฐ เยน และยูโร ซึ่งแต่ละสกุลนั้นมีความผันผวนและความเสี่ยง (ขอให้ท่านลอง ถามตัวเองว่าท่านอยากถือเงินสกุลใดใน 3 สกุล) โดยเฉพาะเงินดอลลาร์ ซึ่งธนาคารกลางพิมพ์เงินออกมาเป็นจำนวนมากเพื่อกดดอกเบี้ยลดลงเหลือศูนย์กล่าวคือ เราจะเก็บ "กระดาษสีเขียว" ดังกล่าวเอาไว้เป็นจำนวนมากเกินพอทำไม

 

ข้อคิดที่ 2 คือ เมื่อ ธปท.ซื้อดอลลาร์และขายเงินบาทเพื่อ "ดูแลเสถียรภาพของเงินบาท" นั้นย่อมทำให้ปริมาณเงินบาทล้นระบบ และหากปล่อยไว้ก็จะทำให้ ดอกเบี้ยต้องปรับลดลง แต่ ธปท. ต้องการปรับขึ้นดอกเบี้ยเพื่อจัดการกับเงินเฟ้อ ดังนั้นจึงต้องดึงเงินบาทออกจากระบบโดยการออกพันธบัตร ธปท.ที่หลายคนก็คงได้ลงทุนซื้อมาเก็บไว้ หมายความว่าในการเพิ่มสินทรัพย์ที่เป็นเงินดอลลาร์นั้น ธปท.ต้องเพิ่มหนี้สินที่เป็นเงินบาท (ซึ่งปัจจุบันเท่ากับ 3 ล้านล้านบาท) ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเงินบาทมีแต่จะแข็งค่าขึ้นและยิ่งดูแลให้บาทอ่อนเพื่อส่งออกมากและนำเข้าน้อย นานเท่าไร ก็ยิ่งจะทำให้การ "ขาดทุน" ของ ธปท.เพิ่มขึ้น ทำให้ ธปท.ไม่สามารถลดหนี้กองทุนฟื้นฟูมูลค่า 1.1 ล้านล้านบาท ซึ่งรัฐบาลเป็นผู้จ่ายดอกเบี้ยตลอดมา 10 ปี ปีละ 5-6 หมื่นล้านบาท

 

การ "ดูแลค่าเงินบาทให้มีเสถียรภาพ" จึงมีภาระและผลกระทบมากมาย และหาก "เอาไม่อยู่" ก็จะมีทางเลือกที่จะแก้ปัญหาเฉพาะหน้า 2 ทางเลือก คือ 1.ปล่อยให้เงินเฟ้อในประเทศเพิ่มขึ้น หรือ 2.ออกมาตรการการควบคุมการนำเข้าของเงินทุน เว้นแต่จะมีปรากฏการณ์ที่ไม่คาดฝัน เช่น ราคาน้ำมันปรับเพิ่มขึ้น เป็น 150 เหรียญ ทำให้ไทยกลับมาขาดดุลการค้าโดยฉับพลัน หรือเศรษฐกิจโลกตกต่ำทำให้นักลงทุนหนีความเสี่ยงหันมา ถือดอลลาร์เช่นที่เกิดขึ้นใน ปี 2008 ครับ

[ส้มโอมือ 4,910]

เสถียรภาพของค่าเงินบาท

ถูกแก้ไข กันยายน 15, 2010 โดย ส้มโอมือ

[seam888 2,911]

ทองคำถือต่อไป All time new high ใครไม่มีของ ทองย่อเมื่อไรเข้าตอนนั้น

SET ระบบเเดงเเล้วเมื่อวานนี้ วันนี้ ขายทิ้งให้หมด

น้ำมันจะขึ้นไปเเตะ $80

[hammaki 6]

!gd !gd !gd !gd !gd !gd !gd

[seam888 2,911]

SET รอบนี้กำไรพอเพียงนะครับ

สัญญาละ 65-70 จุดเองสำหรับ TFEX

 

 

เอาเงินไปทำบุญทำทานบ้างงงงนะกร้าบบบบบบบบ

ทุกท่านลดความตะหนี่ของตัวเองนะกร้าบบบบบบบ

[ซ้อเล็ก 3]

!thk !thk !thk !thk !thk

[keng09 410]

ขอบคุณค่ะคุณSeam888และคุณส้มโอมือ