ใบไม้ผลิบนดวงจันทร์

[ginger 11,058]

[ginger 11,058]

[ginger 11,058]

[ginger 11,058]

พอดี ฟี้เบย

1,000,000 pic

ถูกแก้ไข มีนาคม 5, 2014 โดย ginger

[milo 888]

พระราชภาวนาวิกรม (หลวงเลี่ยม ฐิตธมฺโม)

 

โลกทั้งโลก คนทุกคนในโลกมีชีวิตอยู่ได้ และมีความสะดวกสบายอยู่ได้ เพราะอาศัยความรู้ สติปัญญาความสามารถของผู้อื่น อันมีจำนวนมากจนนับไม่หมดไม่ไหว หากไร้ปัจจัยอันสำคัญนี้เสียแล้ว เขาจะต้องตายตั้งแต่ออกจากท้องแม่ใหม่ๆ เพราะไม่มีข้าวจะกิน ไม่มีผ้าจะห่ม ไม่มีบ้านหลังคาจะอาศัย เขาไม่รู้จักหน้าค่าตาของผู้ให้กำเนิดการประกอบยา การทำเครื่องนุ่งห่ม การทำที่อยู่อาศัย และวิชาความรู้ต่างๆ แต่เขาก็เป็นหนี้บุญคุณของบุคคลเหล่านั้นมาเสียแล้ว ตั้งแต่อยู่ในท้องของมารดามาเลย คนทุกคนมีความผูกพันในทางหนี้บุญคุณต่อกันและกันจนนับไม่ไหว โดยไม่ต้องกล่าวถึงบิดามารดาครูบาอาจารย์ ซึ่งเป็นหนี้บุญคุณอยู่เหนือศีรษะโดยตรงเลยแม้การที่คนในสังคมหนึ่งได้เป็นหนี้บุญคุณของคนในสังคมอื่น ก็เป็นสิ่งที่จะพิจารณาเห็นได้ไม่ยากเลย ความรู้และความยอมรับรู้ในบุญคุณของผู้อื่น ที่มีอยู่เหนือตนนี้ เรียกว่า กตัญญุตา การพยายามทำการตอบแทนบุญคุณนั้นๆ เรียกว่า กตเวทิตา คนผู้รู้บุญคุณท่านเรียกว่า คนกตัญญู คนที่ทำการตอบแทน เรียกว่ากตเวที กตัญญูกตเวทิตา ความรู้บุญคุณท่าน แล้วทำการตอบแทนให้ปรากฏนี้เป็นธรรมคุ้มครองโลกและประคองโลกให้เป็นอยู่ได้ และอยู่ด้วยความสุขสงบ

 

คนในโลกแต่ละคน ยิ่งไม่รู้และรับรู้ ในความที่ตนเป็นหนี้บุญคุณของกันและกันอย่างที่จะแยกกันไม่ออกยิ่งขึ้น ก็ยิ่งจะทำให้โลกเต็มไปด้วยความแข่งขันแย่งชิงโหดร้ายทารุณ และเกิดการเมืองอันทำให้โลกระส่ำระสายมากยิ่งขึ้นเพียงนั้น ความสนใจในธรรมะคือ กตัญญูกตเวทิตาธรรม นับว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นทีเดียวเลย

ขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีงามทั้งหลายของคนโบราณล้วนแต่มีความกตัญญูกตเวทีเป็นที่ตั้งสำคัญและทั้งเป็นไปเพื่อรักษาและส่งเสริมคุณธรรมข้อนี้ให้คงมีอยู่ในโลกนี้อย่างแน่นแฟ้น พร้อมกันไปในตัว

 

คนอกตัญญูอย่างยิ่ง คือคนที่ไม่ยอมรับว่าทุกคนในโลกเป็นหนี้บุญคุณต่อกันอย่างแน่นแฟ้น ส่วนคนที่มีความกตัญญูถึงที่สุด ก็คือคนที่ยอมรับว่าแม้แต่สัตว์โลกทั้งหลายมีวัวควายก็เป็นสิ่งที่มีบุญคุณ อย่าต้องกล่าวถึงบิดามารดาครูบาอาจารย์เลย ถ้าใครยอมรับรู้ในบุญคุณของวัวควายเป็นต้นแล้ว สังคมบ้านเมืองจะเต็มไปด้วยความสงบสุขเพราะมีแต่คนใจกว้างใจสูง รู้จักตอบแทนบุญคุณแม้แก่วัวควาย แล้วจะเบียดเบียนเพื่อนมนุษย์ด้วยกันซึ่งมีบุญคุณต่อกันได้อย่างไร สังคมบ้านเมืองนั้นจะอุดมสมบูรณ์ด้วยคนมีคุณภาพสูง มีมนุษย์ใจสูงเป็นเจ้าของ ขยันทำมาหากินโดยปราศจากการเบียดเบียนกันแม้แต่น้อย ส่วนบิดามารดาครูบาอาจารย์นั้นไม่ต้องกล่าวถึง เพราะจะตั้งอยู่ในฐานะเป็นเทวดา หรือเป็นปูชนียบุคคล อยู่เหนือเศียรเกล้าของคนทุกๆคนทั่วไปจริงๆ คนที่มีความกตัญญูละเอียดยิ่งไปกว่านั้นย่อมรู้จักบุญคุณของป่าไม้ทุ่งนาห้วยหนองคลองลำธาร ถนนหนทาง และสิ่งสาธารณะอื่นๆ กระทั่งดอกไม้ นกซึ่งบินไปมาอยู่ โดยปราศจากความรู้จักมักคุ้นกับผู้คนใด ผู้ไม่รู้คุณของป่าย่อมทำลายป่าเสียด้วยความเห็นแก่ตัวข้างเดียว จนลูกหลานไม่มีไม้จะปลูกเรือน จนห้วยหนองคลองลำธารเหือดแห้งเพราะป่าอันเป็นกำเนิดน้ำถูกทำลายหมด และไม่มีความชื้นของป่าจะคายน้ำออกมาเป็นลำธาร จะดึงดูดเมฆฝนให้มาตกเป็นฝน ที่นั้นจนเพียงพอ เขาตัดต้นไม้ผลในป่าสาธารณะลงทั้งต้น เพียงเพื่อเอาผลของมันเพียงหาบเดียวเท่านั้น ถ้าเขาเป็นคนกตัญญูสิ่งเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นด้วย แผ่นดินจะร่ำรวยด้วยสิ่งอันจะทำความชื่นอกชื่นใจให้แก่คนทุกคนอยู่ในโลกนี้ยิ่งขึ้นทุกที เพราะการทะนุถนอม และการบำรุงส่งเสริมของผู้มีกตัญญุตาธรรมเหล่านั้นฯ

คนที่มีความกตัญญูอันละเอียดสุขุมยิ่งขึ้นไปกว่านั้นอีก ย่อมรู้จักบุญคุณของศัตรูปรปักษ์ ตลอดจนรู้ถึงสิ่งอันเป็นอุปสรรคต่างๆ หลายชนิด ศัตรูทำให้คนกตัญญูมีความฉลาดและก้าวหน้ายิ่งขึ้นไปกว่าเดิม ทำให้เขาประกอบด้วยคุณธรรมอันสูงยิ่งขึ้นด้วยความอดกลั้นอดทนและเสียสละ เป็นต้น ผู้อิจฉาริษยาทำให้เรากลายเป็นคนหนักแน่นมั่นคง และมีความเมตตากรุณาสูงพิเศษที่คนธรรมดามีไม่ได้ อุปสรรคทั้งหลายทำให้เรามีปัญญาเข้าใจโลกถูกต้องตามที่เป็นจริง ชนิดที่จะทำให้เรามีชีวิตอยู่ในโลกต่อไปด้วยความผาสุกฯ

ความเจ็บไข้และความยากลำบากทุกประการ ทำให้เราเกิดวิปัสสนาญาณ ปลงตกจนมองเห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ได้จริงๆ และทำให้บรรลุ มรรค ผล นิพพานฯ

คนที่อกตัญญูไม่รู้คุณของสิ่งเหล่านี้จะต้องล่มจมหรืออย่างน้อยก็ขุดหลุมฝังตัวเอง เพราะความโกรธตอบริษยาตอบ ความเกิดอัดอั้นตันใจ เอะอะโวยวาย มีจิตใจระส่ำระสายทำอะไรผิดพลาดไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วจักไม่เป็นการทำลายตนเองได้อย่างไร ส่วนคนที่กตัญญูรู้คุณของสิ่งเหล่านี้ ย่อมทำให้โลกสงบเยือกเย็น งดงาม ยากที่จะเปรียบได้ เขาสามารถทำมารให้กลายเป็นพระ ทำยักษ์ให้กลายเป็นมนุษย์ที่ดี ทำคนตระหนี่ให้กลายเป็นคนใจบุญสุนทาน ทำคนริษยาให้กลายเป็นคนใจกว้าง แล้วจะไม่ทำให้โลกนี้กลายเป็นโลกสวรรค์ได้อย่างไร เขารู้บุญคุณของศัตรูในการที่ให้บทเรียนอันประเสริฐสุด อันจะหาจากที่อื่นไม่ได้แก่เขา เขาจึงขอบคุณและพยายามสนองตอบด้วยความดี บุญคุณของศัตรูมีมากเช่นนี้ จึงเป็นการยากที่คนกตัญญูจะมองข้ามไปเสียไม่ได้เลย ถ้าคนเราไม่มีศัตรูและอุปสรรคเสียเลย โลกนี้ก็จะไร้สิ่งที่เรียกว่าสมรรถภาพ ผู้ที่มองเห็นคุณของศัตรูและปรปักษ์ ย่อมไม่อาจที่จะก่อความยากเข็นขึ้นในโลกได้แต่ประการใด และโลกสงบเยือกเย็นไปกว่าระดับธรรมดา ก็เพราะมีบุคคลใจสูงถึงขนาดมองเห็นบุญคุณของศัตรูและอุปสรรคดังกล่าวแล้ว ซึ่งนับว่าเป็นคนกตัญญูที่ลึกซึ้งสุขุมถึงที่สุด เมื่อแม้แต่ศัตรูและปรปักษ์ก็มีบุญคุณแก่เราถึงเพียงนี้แล้ว จงคิดดูเถิดว่า

บิดา มารดา ครูบาอาจารย์ ตลอดจนถึงพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์ อันเป็นวัตถุสูงสุดนั้น จักเป็นสิ่งที่มีบุญคุณแก่เรามากน้อยเพียงไรฯ

ทุกคนมิได้เกิดจากโพรงไม้ แต่เกิดมาในโพรงเล็กๆ ในครรโภทรของมารดา ด้วยการร่วมมือของบิดา เกิดมาแล้วชีวิตอยู่ได้ และเจริญเติบโตต่อไปบนความเสียสละของบิดามารดา และของทุกคนที่เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้อง อันมีจำนวนมากเหลือที่จะคณานับ บัณฑิตทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นต้นยกเอาบิดามารดาขึ้นเป็นบุคคลแรกในเรื่องนี้ ก็เพราเป็นบุคคลแรกในการให้กำเนิด ให้ปัจจัยเป็นเครื่องยังชีวิต และให้วิชาความรู้ ให้การอบรมอุปนิสัยที่ดี และอื่นๆ ที่เป็นผลดีอีกมากมาย หากผู้ใดมีจิตใจทรามจนถึงกับไม่รู้คุณของบิดามารดาเสียแล้ว ก็เป็นการสุดวิสัยที่เขาจะรู้จักคุณของปรปักษ์และศัตรูดังกล่าวได้ การซึมซาบในพระคุณบิดามารดา จึงเป็นความกตัญญูหมายเลขหนึ่งของคนทุกชาติทุกภาษาในโลกนี้และโลกอื่นทุกๆโลก ผู้ไม่รู้บุญคุณบิดามารดาย่อมถูกจัดไว้ในฐานะเป็นบุคคลที่ใครๆ ไม่ควรไว้ใจในโลก

ในกรณีปกติครูบาอาจารย์เป็นผู้ยกสถานะทางวิญญาณของศิษย์ให้สูงต่อขึ้นไปจากที่บิดามารดาได้ยกขึ้นไว้แล้วเพราะเป็นบุคคลที่โลกจัดไว้เพื่อการนี้โดยเฉพาะ อาจารย์ต้องอดกลั้นอดทนเป็นพิเศษ และเอาใจใส่สอดส่องเป็นพิเศษอีกด้วย จึงจะสามรถปลูกฝังความสูงทางวิญญาณลงไปในจิตของศิษย์ได้สำเร็จ นั่นแหละคือเมตตาของอาจารย์ อาจารย์ต้องทำการศึกษาและอบรมตนเองให้มากเป็นพิเศษอยู่เสมอ จึงจะมีอะไรเพียงพอที่จะปลูกฝังให้แก่ศิษย์ นั่นแหละคือปัญญาหรือวิชชาของอาจารย์ อาจารย์จักต้องเสียสละมากอย่างนี้เสมอไป จึงไม่อยู่ในฐานะที่ตกไปเป็นลูกจ้างของศิษย์ แต่กลับมีบุญคุณเหนือศีรษะของศิษย์ทุกคน ศิษย์ที่มีความกตัญญูจึงเป็นบุคคลที่มีความถูกต้องและความสมประกอบอยู่ในนิสัยสันดานของตน มีความเหมาะสมที่จะทำโลกนี้ให้ร่มเย็น ด้วยความอดกลั้นอดทนและความเฉลียวฉลาดของตนสืบไป ความระลึกถึงบุญคุณของบิดามารดาและอาจารย์ มีแต่จะให้อยากทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่มหาชนสืบไป ไม่มีที่สิ้นสุด เพื่อรักษาเกียรติแห่งสำนักอาจารย์ และอุทิศส่วนกุศลแก่บิดามารดาพร้อมกันไปในตัวเลย พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้โดยตรงว่า เมื่อระลึกถึงคุณของผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว มีทางที่ควรจะทำทางเดียวเท่านั้น คือการทำความดีอันกว้างขวางอุทิศแก่บุคคลนั้น หรือเป็นที่ระลึกถึงบุคคลนั้น ฉะนั้นผู้ที่รักบิดามารดาและอาจารย์ และรู้บุญคุณอย่างนี้ จึงตั้งหน้าตั้งตาบำเพ็ญประโยชน์แก่โลก พระผู้มีพระภาคเจ้าได้พระนามว่า พระบรมครู เพราะทรงสามารถยกวิญญาณของสัตว์ให้สูงขึ้นได้ จนในที่สุดไม่ถูกความทุกข์ท่วมทับอีกต่อไป จนทำให้บุคคลนั้นๆ ได้นามว่า พระอริยเจ้าฯ

พระธรรมของพระองค์ก็คือ วิธีการยกวิญญาณให้สูงขึ้นพ้นจากน้ำคือความทุกข์โดยสิ้นเชิงนั่นเอง ส่วนพระสงฆ์คือผู้ที่ทำได้ตามนั้น แล้วสืบอายุของพระธรรมมาจนถึงพวกเรา ทำให้พวกเราได้มีโอกาสได้รับสิ่งประเสริฐ เป็นเหมือนกับได้รับจากพระพุทธเจ้าโดยตรง พระสาวกทั้งหลายเหล่านี้ทนรับความยากลำบากทุกประการในการสืบอายุพระศาสนา ทั้งนี้ก็เพราะความกตัญญูในพระผู้มีพระภาคเจ้า กล่าวโดยไม่ต้องกลัวผิดว่า ศาสนาเป็นมรดกตกทอดมาถึงพวกเราในสมัยนี้ได้ก็เพราะความกตัญญูของเหล่าพระสาวก ที่ตั้งใจทำให้ตรงตามพระพุทธประสงค์นั่นเอง ความกตัญญูของพระสาวกทำให้พระศาสนาสืบอายุมาได้เป็นพันๆ ปี โลกมีศาสนาเป็นร่มโพธิ์ร่มไทร ก็เพราะความเสียสละด้วยอำนาจ ความกตัญญูของบรรดาพระอริยสาวกทั้งหลายฯ

โลกมีธรรมเป็นเครื่องคุ้มครอง เพราะพุทธบริษัทปักใจทำให้ตรงตามพระพุทธประสงค์ เพื่อสนองพระคุณของพระองค์ เราจะเห็นได้ว่า ความกตัญญูเป็นธรรมที่คุ้มครองโลก สมควรที่เราทั้งหลาย จะช่วยกันรักษาเอาไว้อย่างมั่นคง กล่าวโดยความจริงแล้ว ขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีงามของพุทธบริษัท ล้วนแต่เกิดขึ้นมาเพราะความมีกตัญญูกตเวที เป็นไปได้เพราะความกตัญญูกตเวที และมุ่งหมายจะชุบย้อมธรรมมะคือความกตัญญูกตเวทีนี้ให้ฝังแน่นอยู่ในจิตใจของบุตรหลานผู้เป็นอนุชนสืบไปอย่างมั่นคง จารีตประเพณีต่างๆ เช่น การปลงศพผู้เป็นบิดามารดาและอาจารย์เป็นต้นนั้น มุ่งหมายจะซักซ้อมความกตัญญูกตเวทีในหัวใจของคนทุกคน ยิ่งกว่าที่จะมุ่งหมายอย่างอื่น จึงได้เกิดประเพณีทุ่มเทเพื่อการจัดงานอย่างไม่คำนึงถึงความหมดเปลืองและความยากลำบากทุกๆ ประการ ทั้งนี้เพราะเห็นความจำเป็นในการที่โลกเราจักต้องเป็นโลกที่ร่มเย็นและน่าอยู่ต่อไป

จารีตประเพณีและศาสนาของคนทุกชาติทุกภาษาล้วนแต่มีหลักเกณฑ์อย่างนี้ แต่สำหรับพุทธศาสนาเรานั้นยังมีหลักการที่จะระมัดระวังให้ความหมดเปลืองนั้น หมดเปลืองไปในทางที่เป็นประโยชน์แก่สังคมพร้อมกันไปในตัวด้วยอีกโสดหนึ่ง ความกตัญญูของพุทธบริษัททั้งหลายจึงเป็นไปเพื่อทำโลกให้ร่มเย็น อย่างน่าชื่นอกชื่นใจแท้จริง ถ้าหากคนทุกคนในโลกยอมรับรู้ถึงความจริงอันประเสริฐสุด คือความที่มนุษย์ทุกคนเป็นหนี้บุญคุณต่อกันและกัน แม้แก่คนที่เป็นศัตรูของกันและกัน ดังที่กล่าวนี้แล้ว โลกนี้จะเต็มไปด้วยการแข่งขันกันทำความดี เพื่อปลดเปลื้องหนี้บุญคุณของตนๆ ให้พ้นจากหนี้อันนี้ ถ้าหัวใจของคนทุกคนในโลกนี้เต็มไปด้วยความกตัญญูกตเวทีจริงๆ แล้ว โลกนี้จะเป็นโลกที่งดงามยิ่งกว่าเทวโลก น่าอยู่ยิ่งกว่าเทวโลก ปลอดภัยยิ่งกว่าเทวโลก และน่าบูชาปรารถนายิ่งกว่าเทวโลก โดยไม่ต้องสงสัยเลย จงดูให้ดีเถิด การที่เรามีความอดออมต่อกันและกัน ไม่หุนหันพลันแล่น ทำอะไรลงไปด้วยโทสะทั้งหมดก็เนื่องจากยังระลึกถึงคนนั้นคนนี้ ระลึกถึงบิดามารดา พี่ป้าน้าอาของเราที่เคยมีความดีต่อเรา เราคงไม่ใจไม้ไส้ระกำต่อผู้ใดผู้หนึ่งลงไปได้ง่ายๆ แม้หากเราจะหลุดผลุนผลันทำลงไป ก็ยังถึงกับเรียกตัวมาขอโทษ ให้อภัยกันและกัน เพราะเห็นแก่คนนั้นคนนี้ตาดำๆ บ้าง เพราะเห็นแก่คนที่ตายไปบ้าง ที่เคยดีต่อเรา หรือต่อบิดามารดาและอุปัชฌาย์อาจารย์ของเรา เป็นต้น

ความกตัญญูเป็นสิ่งที่นับว่ามีอำนาจแปลงยักษ์ให้กลายเป็นมนุษย์ได้ ทำโลกให้รอดและร่มเย็นได้ตลอดไป เราทั้งหลายจงช่วยกันทะนุถนอมธรรมะอันประเสริฐข้อนี้ ให้ยังคงอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของโลก ด้วยความพร้อมเพรียงและเสียสละอย่างยิ่งเทอญ

 

 

ไม่มีลิงค์ พิมพ์คัดลอกเองครับ

[ginger 11,058]

กอดหน่อย ยย

 

นี่ก็ฟินฝุดๆ

[ginger 11,058]

วันเยี่ยมญาติ เกาหลีเหนือ-ไต้ น้ำตาตกแบบนี้

จะมาแยกแผ่นดิน ใครจะยอม สู้โว้ย...

[yot111 510]

หวัดดีคับคุณginger เพื่อนๆ

[ginger 11,058]

มดตัวน้อย พลังไม่น้อย

สู้ไม่ถอย ยอมมิได้

สุดชีวิต ยอมแม้ตาย

สู้ทำไม สู้ด้วยรักสมัคสามัคคี

 

เวลาชีวิต แม้นิดน้อย

หากไม่คอย ทำหน้าที่ ทำดีกว่า

ย่อมมีคุณค่า น่ายินดี

สมที่เกิด ก่อจิตยังคิดงาม

[ginger 11,058]

อารมณ์ดี

[ginger 11,058]

http://www.youtube.com/watch?v=hraBowGkYF4&feature=youtu.be

[ginger 11,058]

อักษรมีคม

 

สำรวมชีวิต

----------------------

โก่งคันศรจนสุดล้า

ย่อมมีเวลาที่มันจะคืนกลับ

ลับดาบจนแหลมคม

ย่อมมีเวลาที่มันจะทื่อ

 

เมื่อท่านมีทองและหยกอยู่เต็มห้อง

ย่อมมิอาจรักษาไว้ได้โดยปลอดภัย

ภาคภูมิใจกับเกียรติยศและความมั่งคั่ง

ย่อมโศกเศร้าเมื่อความตกต่ำมาถึง

 

ถอนตัวออกเมื่อกิจการงานได้เสร็จสิ้นลง

นี่คือวิถีทางแห่งสรวงสวรรค์

 

จาก "วิถีแห่งเต๋า" โดยมหาปราชญ์เหลาจื่อ

สำนวนแปล พจนา จันทรสันติ

โดย openbooks

[ginger 11,058]

[ginger 11,058]

มามี้ ใจเย็น ใจดี ดุจสายน้ำใส

[ginger 11,058]

ปีกบางบาง เขียวพรางตา

Snap Short pic