โอกาส"ทอง" (จริงๆ) : Safe Heaven

[ส้มโอมือ 4,910]

้เพื่อ นช่วยสร้างกลุ่มในเฟซให้เพื่อสะดวกสำรวบรวมบทความ ไปดูเนื้อหาที่นี่ได้เลยครับ ขวาบนใต้รูปภาพสมาชิกมีคำว่าไฟล์ กดที่ไฟล์ เลืออ่านเนื้อหาได้เลยครับ สำหรับสมาชิกใหม่แนะนำอ่านเรื่องโอกาสทองของทองจริงๆก่อนครับ ค่อยตาม ด้วยวิกฤตอเมริกา ตอนนี้กำลังรวบรวมเนื้อหาของโลหะเงินครับ

http://www.facebook....35029796643588/

[ส้มโอมือ 4,910]

วันที่ 17 กันยายน 2555 04:00 ดร.ศุภวุฒิ สายเชื้อ คอลัมนิสต์ผู้เชี่ยวชาญด้านการเศรษฐกิจ คอลัมน์ "เศรษฐศาสตร์จานร้อน" จำนวนคนอ่าน 13 คน

ผลกระทบของมาตรการพิมพ์เงิน (QE) ของสหรัฐ

 

โดย : ดร.ศุภวุฒิ สายเชื้อ

 

ธนาคารกลางสหรัฐ (เฟด) ได้ประกาศมาตรการพิมพ์เงินออกมาซื้อพันธบัตรเป็นครั้งที่ 3 เมื่อวันที่ 13 กันยายน (QE3) ซึ่งทำให้ตลาดหุ้นดีใจ

 

และปรับตัวขึ้นกว่า 1.5% ทั้งนี้เพราะมาตรการที่ประกาศเกินความคาดหมายของตลาด คือ เฟดประกาศว่าจะซื้อ MBS (หลักทรัพย์ที่มีบ้านเป็นหลักประกัน) เดือนละ 40,000 ล้านบาทเริ่มต้นวันที่ 14 กันยายนเป็นต้นไปและคงดอกเบี้ยระยะสั้นที่ระดับต่ำไปจนถึงกลางปี 2015 ที่สำคัญคือ จะดำเนินนโยบายผ่อนคลายทางการเงินอย่างยิ่ง (highly accommodative) และเมื่อเศรษฐกิจฟื้นตัวแล้วก็จะยังดำเนินนโยบายดังกล่าวต่อไปอีกนาน (considerable time after economic recovery strengthens) เป็นที่เข้าใจว่านโยบายทุ่มเงินอย่างไม่จำกัดจำนวนจะดำเนินต่อเนื่องจน กระทั่งการว่างงานปรับตัวลงเหลือ 7% หรือต่ำกว่านั้น มาตรการ QE3 นี้นักวิเคราะห์บางคน บอกว่าน่าจะเรียกว่า “QE infinity” มากกว่า เพราะไม่มีการกำหนดขอบเขตแต่อย่างใด และ Bank of America-Merrill Lynch คาดการณ์ว่าขั้นต่อไปเฟดจะซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐอีกเดือนละ 45,000-60,000 ล้านเหรียญสหรัฐ โดยจะเริ่มตั้งแต่เดือนธันวาคมเป็นต้นไป แปลว่า เฟดจะพิมพ์เงินเข้าระบบเดือนละเกือบ 100,000 ล้านเหรียญอย่างต่อเนื่องถึงปี 2015 คิดเป็นเงินทั้งสิ้น 3 ล้านล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งใหญ่กว่า QE1 และ QE2 รวมกัน

 

ทั้งนี้มาตรการ QE ที่ทำมาในอดีตนั้น ทำให้งบดุลของธนาคารกลางสหรัฐขยายตัวจาก 900,000 ล้านเหรียญมาเป็น 2,800,000 ล้านเหรียญในช่วง 6 ปีที่ผ่านมา (ขณะที่งบดุลของอีซีบีเพิ่มจาก 1.1 ล้านล้านยูโรมาเป็น 3.1 ล้านล้านยูโรในช่วงเดียวกัน) ทั้งนี้หนี้ของธนาคารกลางนั้นส่วนใหญ่ก็คือธนบัตร (เงิน) ที่พิมพ์ออกมาสู่ระบบเศรษฐกิจนั่นเอง ซึ่งมาตรการคิวอีถือว่าเป็นมาตรการที่เป็นมิตรกับนักลงทุนมากที่สุด เพราะการที่ธนาคารกลางซื้อพันธบัตรคุณภาพดีออกจากมือของประชาชนนั้น ย่อมเป็นการผลักดันให้ประชาชนมีเงินที่จะนำไปลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงอื่นๆ ดังนั้นนักลงทุนจึงมองว่าเมื่อมีข่าวร้ายว่าเศรษฐกิจทรุดตัวลง (เช่น การว่างงานเพิ่มขึ้น) แทนที่จะกลัวว่าผลประกอบการของบริษัทจะตกต่ำลง ก็จะมองว่าธนาคารกลางจะต้องเพิ่มมาตรการคิวอีเพื่อช่วยพยุงเศรษฐกิจ ทำให้นักลงทุนเชื่อมั่นว่าราคาหุ้นจะไม่ตกมีแต่ขึ้น คือ เชื่อว่า Bad news is good news เพราะเมื่อมีข่าวร้ายในเชิงของปัจจัยพื้นฐานก็จะมีมาตรการคิวอี (ข่าวดี) ออกมาพยุงหุ้น เพราะธนาคารกลางสหรัฐสรุปว่าการพยุงหุ้นคือกลไกที่จะช่วยพยุงเศรษฐกิจนั่ง เอง

 

สภาวการณ์เช่นนี้นักลงทุนส่วนใหญ่ย่อมมี ความพึงพอใจอย่างมากและเกือบทุก คนจะสนับสนุนมาตรการคิวอีอย่างไม่มีเงื่อนไข น้อยคนที่จะมองต่างมุมจากธนาคารกลางของสหรัฐหรืออีซีบี แต่ผมได้พบบทความที่มองต่างมุม 2 บทความซึ่งขอนำมาสรุปให้อ่านในครั้งนี้ครับ

 

บทความแรกเขียนโดย Ruchir Sharma หัวหน้าฝ่ายวิเคราะห์เศรษฐศาสตร์มหภาคของกองทุน Morgan Stanley ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ Financial Times วันที่ 10 กันยายน 2012 สรุปว่าการพิมพ์เงินออกมาเป็นจำนวนมากทำให้เงินทะลักไปสู่การเก็งกำไรใน สินค้าโภคภัณฑ์ ราคาอาหารและราคาน้ำมัน เห็นได้จากตาราง 1

 

ปัญหาคือเมื่อคิวอีทำให้ราคาสินค้าปรับตัว ขึ้น กำลังซื้อของประชาชนก็ลดลง แปลว่าคิวอีจะไม่ได้ช่วยให้เศรษฐกิจฟื้นตัวแต่อย่างใด ตัวอย่างเช่นหากคิวอี 3 ผลักดันให้ราคาน้ำมันในตลาดโลกปรับสูงขึ้นเกินกว่า 120 เหรียญต่อบาร์เรลก็จะทำให้ผู้บริโภคต้องใช้เงินเพื่อซื้อน้ำมันคิดเป็นสัด ส่วนเกินกว่า 6% ของรายได้ ซึ่งการศึกษาในอดีตพบว่าที่ระดับดังกล่าวผู้บริโภคจะเริ่มลดการบริโภคสินค้า อื่นๆ ซึ่งน่าจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เศรษฐกิจโลกชะลอตัวลงในกลางปี 2010 และ 2011 นอกจากนั้นก็ยังพบว่าเมื่อราคาน้ำมันปรับเพิ่มขึ้น 20 เหรียญต่อบาร์เรล จีดีพีสหรัฐจะลดลง 0.3% และเงินเฟ้อจะปรับเพิ่มขึ้น 0.3%

 

ที่สำคัญคือคิวอีนั้นกระทบคนจนมากกว่าคนรวย เพราะสัดส่วนของรายจ่ายของคนจนที่ต้องนำไปใช้ในการซื้ออาหารและพลังงานนั้น สูงกว่าสัดส่วนของคนร่ำรวยอย่างมาก (ตาราง 2)

 

นอกจากนั้นคนที่รวยที่สุด 10%ของประเทศก็ยังถือหุ้นมากถึง 75% ของหุ้นทั้งหมดอีกด้วย กล่าวคือมาตรการคิวอีนั้นช่วยคนรวยและทำให้คนจนลำบากมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

 

นาย Sharma สรุปว่าธนาคารกลางสหรัฐกำลังพยายามฝืนธรรมชาติในการใช้คิวอีมาอุ้มเศรษฐกิจ ไม่ให้ตกต่ำอย่างรุนแรง กล่าวคือโดยปกติแล้วเมื่อเศรษฐกิจเผชิญกับวิกฤติทางการเงิน เศรษฐกิจจะตกต่ำอย่างรุนแรงและใช้เวลา 7 ปีกว่าจะฟื้นตัว (เช่นกรณีของไทยในปี 1997 ซึ่งกว่าทุกอย่างจะเข้าสู่สภาวะปกติก็ต้องใช้เวลา 5-6 ปี) แต่ธนาคารกลางสหรัฐพยายามอุ้มให้เศรษฐกิจตกต่ำเล็กน้อยเพียง 1 ปี แต่ก็ส่งผลให้เกิดความบิดเบือนและเกิดผลกระทบข้างเคียงดังกล่าว

 

อีกบทความหนึ่งเขียนโดยนาย Peter Fisher หัวหน้าฝ่ายการลงทุนในตราสารหนี้ของกองทุน BlackRock ลงใน Financial Times เช่นกัน กล่าวตำหนิวิธีคิดของธนาคารกลางสหรัฐว่าการพิมพ์เงินออกมากดดอกเบี้ยลงให้ ต่ำทั้งดอกเบี้ยระยะยาวและดอกเบี้ยระยะสั้นนั้นจะไม่ได้ทำให้เกิดการปล่อย สินเชื่อเพิ่ม (ซึ่งจะถูกนำไปลงทุนฟื้นเศรษฐกิจ) แต่อย่างใดเพราะหากคนให้กู้ได้ดอกเบี้ยต่ำเพียง 1-1.5% (พันธบัตร 5-10 ปี) ก็จะทำให้คนไม่อยากปล่อยกู้ กล่าวคือจะต้องตอบให้ได้ว่าหากผลตอบแทนจากการปล่อยกู้ต่ำแล้ว ทำไมจึงจะมีการปล่อยกู้มากขึ้น? ทั้งนี้ทาง Fisher กลับมองว่าเมื่อธนาคารกลางสหรัฐเข้าไปซื้อพันธบัตรมาเก็บเอาไว้เป็นจำนวนมาก ทำให้พันธบัตร (สินทรัพย์ที่มีความเสี่ยงน้อยสุด) ราคาสูงมาก (ดอกเบี้ยต่ำมาก) นักลงทุนที่มีเงินอยู่ในมือก็จะไม่กล้าซื้อพันธบัตรราคาแพงดังกล่าว เพราะกลัวว่าราคาพันธบัตรจะปรับลดลงในอนาคต (เพราะดอกเบี้ยจะต้องปรับขึ้นกลับไปสู่ระดับปกติ) คนที่คาดการณ์เช่นนั้นก็จะยอมถือเงินเอาไว้ (เก็บซุกใต้หมอน) ดีกว่านำเอาเงินไปลงทุนที่มีความเสี่ยง กล่าวคือมาตรการคิวอีของธนาคารกลางสหรัฐอาจกำลังนำไปสู่กับดักสภาพคล่อง (liquidity trap) ก็ได้ หมายความว่าธนาคารกลางสหรัฐพิมพ์เงินเข้าไปเท่าไหร่ประชาชนก็จะเก็บเงินกอง เอาไว้เฉยๆในปริมาณที่เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ไม่ได้นำเอาไว้ใช้ทำประโยชน์แต่อย่างใด

 

หากจะนำเอามาโยงกับประเทศไทยผมก็ขอกล่าวถึง บทความของดร.บัณฑิต นิจถาวรที่ลงในกรุงเทพธุรกิจเมื่อ 10 กันยายน ซึ่งแสดงความกังวลว่าปัจจุบันเศรษฐกิจไทย “ขณะนี้ขยายตัวจากการเร่งตัวของการใช้จ่ายที่มาจากการสร้างหนี้ (debt-driven spending-led economy)” ดังนั้นนโยบายการเงินจะต้องนำปัจจัยนี้มาพิจารณาในการกำหนดทิศทางดอกเบี้ย ทั้งนี้ ดร.บัณฑิตกล่าวต่อไปว่า “อัตราดอกเบี้ย ณ ระดับปัจจุบันไม่ได้เป็นข้อจำกัดต่อการใช้จ่ายในประเทศ” และสรุปว่า “ในทุกวิกฤติที่เกิดขึ้นในโลกต้นเหตุจะเหมือนกัน คือมาจากการก่อหนี้ที่เกินพอดี”

 

ผมเห็นด้วยกับดร.บัณฑิตและมีประเด็นเพิ่ม เติมว่ามาตรการกดดอกเบี้ยลงให้ ต่ำ (ทั้งดอกเบี้ยระยะสั้นและระยะยาว) ของสหรัฐอเมริกาและยุโรปอย่างต่อเนื่องอีกอย่างน้อย 2-3 ปีข้างหน้านั้นย่อมจะเป็นสิ่งที่จะท้าทายประเทศไทยอย่างมาก เพราะเรากำลังเห็นต่างชาติเพิ่มการถือครองพันธบัตรรัฐบาลและธนาคารแห่ง ประเทศไทยอย่างมาก (เงินทุนไหลเข้า) ในขณะเดียวกันธนาคารพาณิชย์ของไทยก็ได้เริ่มกู้ยืมเงินจากต่างประเทศแล้ว

[plaifa 37]

QE-3 ใหญ่กว่าสองครั้งแรกรวมกัน ผลกระทบกับเงินเฟ้อก็ต้องใหญ่กว่าสองครั้งแรกรวมกันหรือเปล่า

[ส้มโอมือ 4,910]

เป็น1ในเนื้อหาทีอยู่ในโอกาสเงินของเงินจริงๆ2 น่าสนใจเลยแยกมาฝาก

 

เงิน เงิน เงิน ตอนที่ 4: เงินตราที่เราต้องเชื่อว่ามันมีค่าจริง (บทความโดย OPAC)

 

โดย Siam Silver เมื่อ 23 มกราคม 2012 เวลา 13:06 น.

“เงินกระดาษนั้น.. เมื่อเวลาผ่านไป มูลค่าของมันจะกลับมาสู่มูลค่าตามธรรมชาติเดิม.. นั่นก็คือ ศูนย์”

“Paper money eventually returns to its intrinsic value – zero.”

– Voltaire

 

คราว ก่อนผู้เขียนได้เกริ่นถึงสถานะของเงินตราที่เราใช้อยู่ทุกวันนี้ว่าเป็น เพียง currency และมูลค่าของมันที่ลดถอยลงทุกๆวันไปแล้ว.. หลายท่านคงเคยนึกสงสัยว่า เงินตรานี้เกิดมาได้อย่างไร? พิมพ์มาจากแป้นพิมพ์ก็ใช้ได้เลยหรือ? แล้วใครเป็นผู้ควบคุม? ไม่ว่าท่านใดที่พยายามค้นหาคำตอบก็คงจะมึนงงไปกับศัพท์เทคนิคต่างๆและภาษา วิชาการที่สับสนในการทำความเข้าใจ

 

แต่ท่านทราบหรือไม่ว่า ขั้นตอนการจัดการระบบเงินนั้นจริงๆแล้วมันไม่ได้ยุ่งยากเลย... ทุกอย่างเป็นคอนเซ็ปเดียวกับเรื่องนายดำ นายขาว และนายเทา โดยเริ่มมาจากสมัยก่อนที่มนุษย์เราใช้ทองคำและโลหะเงินเป็นเงินตรา(ยุค Gold Standard ค.ส.1870 -1914) ในสมัยนั้นไม่ว่าประเทศใดก็ตามถ้าจะออกธนบัตรออกมาแล้ว จะต้องมีทองคำค้ำประกันไว้เพื่อให้นำธนบัตรไปแลกเป็นทองคำได้ตลอดเวลาและ ต้องเป็นอัตราส่วนที่ตายตัว เทียบได้กับว่าธนบัตรก็คือตั๋วจำนำแลกทองคำอย่างหนึ่งได้เลยทีเดียว... ดังนั้นการซื้อขายระหว่างประเทศจึงเป็นไปอย่างราบรื่นเพราะราคาของทุกอย่าง คงที่ ราคาจะมีการเปลี่ยนแปลงแต่เฉพาะ supply และ demand ในช่วงที่ขาดหรือเกิน... และที่เยี่ยมยอดที่สุดคือความสมดุลย์ของการค้าระหว่างประเทศ

 

กล่าว ก็คือ ถ้าประเทศใดนำเข้าสินค้าเยอะ ก็จะทำให้ทองคำ(ธนบัตรที่เหมือนตั๋วจำนำแลกทองน่ะแหล่ะ)หลั่งไหลออกไปนอก ประเทศ ก่อให้เกิดภาวะเงินฝืดและส่งผลให้ demand น้อยลง ข้าวของก็ราคาถูกลงตาม พอราคาของถูกลงก็ทำให้ชาวต่างชาติสนใจที่จะมาซื้อของในประเทศ ดึงดูดให้ทองคำก็ไหลกับเข้ามาในประเทศอีกครั้ง ราคาก็จึงปรับตัวสูงขึ้นตาม demand เพราะของขายดี และระบบมันก็จะวนเวียนเป็นวัฎจักรของมันเช่นนี้เรื่อยไป แต่ทว่าในปัจจุบันการตัดทองคำออกไปจากระบบเงินตราทำให้ไม่มีอะไรมาควบคุมมัน ได้ ความสมดุลย์ที่เคยมีจึงหมดหายไป

 

ในยุคหลังจาก Gold Standard เมื่อสิ้นสุดสงครามโลกลง ชาวโลกต่างก็ยินยอมให้สกุลดอลล่าร์ สหรัฐฯเป็นเงินนานาชาติ (reserve currency) โดยอิงค่ากับทองคำที่ 1 oz ต่อ 16 USD และในปี 1935 ก็เปลี่ยนเป็น 1 ต่อ 35 USD จนในที่สุดได้ตัดขาดการอิงค่ากับทองคำโดนสิ้งเชิงไปในปี 1971 แต่ด้วยระยะเวลาที่ยาวนานทำให้ชาวโลกยังคุ้นเคยกับเงินสกุลนี้อยู่และให้ ยังมีความเชื่อมั่นว่าเงินสกุล USD เป็นสกุลที่แข็งแกร่งที่สุด นิยมที่สุดและสามารถคงมูลค่าไว้ได้เสมอ

 

ทีนี้เจ้าตัวเงินล่ะมันออกมาได้อย่างไร? ในปัจจุบันการผลิตออกใช้ธนบัตรเกิดขึ้นด้วยหลักการง่ายๆ คือการออกสัญญาเชื่อ (IOU = I owe you หรือ ผมติดคุณนะ) ระหว่างธนาคารกลาง(ธนาคารแห่งชาติ)และรัฐบาล... แค่นี้แหล่ะครับ สั้นๆ ง่ายๆ

 

สมมุติว่าสภาอนุมัติงบมา 500 ล้านบาท เพราะรัฐบาลต้องการใช้เงินไปทำสงครามหรือคิดว่าเศรษฐกิจซบเซาทำให้คนไม่กล้า ใช้เงินเลยต้องการอัดฉีดเม็ดเงินตราเข้าไปในระบบ รัฐบาลก็จะเขียนตัวเลขลงบนกระดาษใบหนึ่งมีลวดลายสวยงามและเรียกเจ้ากระดาษ ตัวนี้ว่า พันธบัตร (bond) และนำกระดาษตัวนี้ไปที่ธนาคารชาติเพื่อแลกกับเป็นเงินสดออกมา ซึ่งรัฐบาลก็จะต้องเสียดอกเบี้ยแถมให้อีกด้วย ธนาคารชาติก็จะเก็บพันธบัตรนี้ไว้โดยถือว่ามันเป็นสินทรัพย์อย่างหนึ่งที่มี ไว้ค้ำประกันสำหรับเงินสดที่พิมพ์ออกมา

 

แต่ทว่ามันยังไม่จบ แต่เพียงเท่านี้... มันยังมีวิธีการผลิตเงินตราอีกแบบโดยธนาคารย่อยทั่วไปที่เรียกว่า fractional reserve โดยไอ้เจ้าตัวเงิน 500 ล้านบาทที่เป็นเงินสดใหม่ๆร้อนๆจากเตาก้อนแรกนี้ เมื่อรัฐบาลนำไปใช้ซื้อของต่างๆ ผู้ที่ได้รับเงิน 500 ล้านแรกนี้ก็จะนำไปเข้าบัญชีธนาคารย่อยทั่วไป... พวกธนาคารย่อยเหล่านี้เมื่อได้รับเงินฝากแล้วจะมีกฎว่าสามารถออกเงินกู้ให้ กับผู้คนทั่วไปได้ตามจำนวนเปอร์เซ็นต์ของกองทุนสำรองต่อมูลค่าเงินในบัญชี ที่ธนาคารมีอยู่

 

ยกตัวอย่างเช่น อัตตราส่วนกองทุนสำรองกับการให้กู้กำหนดอยู่ที่ 10% เพราะฉะนั้นเมื่อ 500 ล้านก้อนแรกฝากอยู่ในธนาคาร ทางธนาคารจะสามารถออกเงินกู้ให้กับเจ้าใหม่ได้ถึง 450 ล้านบาท ในขณะที่เก็บเงินสดอยู่ในบัญชีของธนาคารเพียง 50 ล้านบาทเท่านั้น... จากนั้นเจ้าต่อไปที่ได้รับเงินกู้มา 450 ล้านก็จะนำไปซื้อของและผู้ขายที่ได้รับเงินก็จะนำ 450 ล้านนี้ไปฝากอีกธนาคารและธนาคารนั้นก็จะเก็บไว้ 45 ล้านและสามารถปล่อย 405 ล้านออกไปเป็นเงินกู้ให้กับเจ้าใหม่ต่อไป มันก็จะดำเนินต่อเป็นลูกโซ่ในระบบลดระดับลงไปเรื่อยๆเช่นนี้... ซึ่งจากตัวเงิน 500 ล้านก้อนแรกเมื่อหมุนเวียนเข้าในระบบนี้แล้ว จะก่อให้เงินตราใหม่ในระบบทั้งสิ้นได้ถึงกว่า 5,000 ล้านบาท

 

และ นี่เป็นก็ถือวิธีสร้างรายได้ของธนาคารต่างๆวิธีหนึ่ง โดยให้ดอกเบี้ยเงินฝากน้อยกว่าดอกเบี้ยเงินกู้ เมื่อใดที่เจ้าของบัญชีจะต้องการถอนเงินฝากก็เพียงแต่ใช้เงินฝาก 10% ที่เก็บเป็นทุนไว้ และถ้าเจ้าของบัญชีจะถอนหมดบัญชีเลย ทางธนาคารก็ยังมีเงินสดมากมายหมุนเวียนอยู่ตลอดเวลา ซึ่งปัญหาหนึ่งที่พวกธนาคารเหล่านี้หวาดกลัวที่สุดในอดีตคือ การที่ผู้คนแห่ไปถอนเงินสดกันออกมาหมดที่เรารู้จักกันในนามว่า bank run แต่ทว่าในปัจจุบันระบบธนาคารมีเครือคร่ายที่ใหญ่และมีแผนสำรองมากมายดังนั้น การเกิด bank run จึงทำให้ไม่มีผลกระทบต่อระบบมากนัก

 

จากวิธี การทั้งหมดที่กล่าวมา เราจะเห็นได้ว่าปริมาณเงินกระดาษ (currency supply)ในระบบนั้นเติบโตไปอย่างมหาศาลจริงๆ ซึ่งการวัดจำนวนของมันทำได้โดยการแบ่งเป็นกลุ่ม M1, M2, M3 โดยมี M3 เป็นตัวบ่งบอกปริมาณเงินตราทั้งหมด และเมื่อท่านดูกราฟของธนาคารกลางทั่วโลกจากอดีตจนถึงปัจจุบันจะพบว่าเจ้าตัว M3 นั้นมันได้เติบโตขึ้นเป็นกองภูเขาสูงขึ้นเรื่อยๆ และผลลัพธ์ที่ตามมาก็คือราคาข้าวของแพงขึ้นเนื่องจากปริมาณเงินมากมีกว่า สิ่งของ (inflation) และถือเป็นการบั่นทอนคุณค่าของเงินตราลงไปทุกๆวันด้วย

 

รูปที่โพสต์

ตรงจุดนี้นอกจากอำนาจการออกเงินตราแล้วนั้นแล้ว ธนาคารกลางยังอาศัย “การกำหนดอัตตราดอกเบี้ยทั่วไป” เป็นเครื่องมือในการควบคุมการเกิดเงินเฟ้อและเงินฝืดอย่างชั่วคราว (ต่างจากอดีตที่จะเกิดขึ้นตามธรรมชาติโดย demand และ supply ที่มีทองคำเป็นตัวรักษาความสมดุลย์อย่างถาวร) และก็สร้างความน่าเชื่อถือโดยการประกาศอัตตราเงินเฟ้อจากอัตตรา CPI (consumer price index) ทำให้เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นแม้ M3 จะพุ่งสูงเท่าภูเขาเหล่ากาก็ตาม... แต่ด้วยความน่าเชื่อถือและรูปลักษณ์ในการนำเสนอข้อมูลที่มีเหล่านี้สาธารณะ ชนจึงไม่แตกตื่นเพราะยังเชื่อว่าเงินตราวันนี้ยังจะซื้อสินค้าพรุ่งนี้ให้ พวกเค้าได้อยู่เหมือนเดิม

 

และทั้งหมดนั้นก็คือกระบวนสำหรับการนำเงินตราออกมาใช้ในปัจจุบัน มันเป็นระบบที่ใช้ความเป็น “หนี้” และความ “เชื่อมั่น” ล้วนๆในการสร้าง ซึ่งเราเรียกเงินตราชนิดนี้ว่า fiat currency เพราะคำว่า fiat หมายถึงอำนาจการสั่งประกาศใช้ โดยไม่จำเป็นต้องมีหลักทรัพย์ที่จับต้องได้มาค้ำประกัน 100% บางท่านอาจจะไม่เชื่อ ผู้เขียนจึงจะขอนำตัวอย่างจากธนาคารแห่งประเทศไทยมาอ้างอิง

 

“พระราชบัญญัติเงินตรา พุทธศักราช ๒๕๐๑ มาตรา ๑๖ กำหนดไว้ว่า การนำธนบัตรออกใช้จะทำได้เพียง ๒ กรณี เท่านั้น คือ

 

๑. แลกเปลี่ยนทันทีกับธนบัตรที่ออกใช้ไปก่อนแล้วถอนคืนจากการออกใช้ในมูลค่าเท่ากัน

 

๒. แลกเปลี่ยนทันทีกับสินทรัพย์อย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งมีค่าเท่ากัน และระบุไว้ในมาตรา ๓๐ ซึ่งจะต้องรับขึ้นบัญชีทุนสำรองเงินตรา

 

ทุนสำรองเงินตรา

 

ทุน สำรองเงินตรา คือ สินทรัพย์ที่ใช้หนุนหลังธนบัตรออกใช้ สินทรัพย์ดังกล่าว ธปท. จะต้องรักษาและกันไว้ต่างหากจากทรัพย์สินอื่น ๆ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นในค่าของธนบัตรและเป็นหลักประกันว่าการออกใช้ธนบัตร มีขอบเขตอยู่เท่ากับสินทรัพย์ที่จะมาเป็นทุนสำรองเงินตรา

 

พระราชบัญญัติเงินตรา พุทธศักราช ๒๕๐๑ มาตรา ๓๐ กำหนดสิ่งอันชอบด้วยกฎหมายที่ประกอบขึ้นเป็นทุนสำรองเงินตรา ดังนี้

 

๑. ทองคำ

๒. เงินตราต่างประเทศอันเป็นเงินตราที่พึงเปลี่ยนได้ หรือเงินตราต่างประเทศอื่นใดที่กำหนดโดยกฎกระทรวง ทั้งนี้ ต้องเป็นรูปเงินฝากในธนาคารนอกราชอาณาจักร หรือในสถาบันการเงินระหว่างประเทศ

๓. หลักทรัพย์ต่างประเทศที่จะมีการชำระหนี้เป็นเงินตราต่างประเทศที่ระบุไว้ในข้อ ๒.

๔. ทองคำ สินทรัพย์ต่างประเทศ และสิทธิพิเศษถอนเงิน ทั้งนี้ ที่นำส่งสมทบทุนกองทุนการเงิน

๕. ใบสำคัญสิทธิซื้อส่วนสำรอง

๖. ใบสำคัญสิทธิพิเศษถอนเงิน

๗. หลักทรัพย์รัฐบาลไทยที่จะมีการชำระหนี้เป็นเงินตราต่างประเทศที่ระบุไว้ในข้อ ๒. หรือเป็นบาท

๘. ตั๋วเงินในประเทศที่ธนาคารแห่งประเทศไทยพึงซื้อหรือรับช่วงซื้อลดได้ แต่ต้องมีค่ารวมกันไม่เกินร้อยละยี่สิบของจำนวนธนบัตรออกใช้

 

สินทรัพย์ตาม ข้อ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ และ ๖ นั้น ธนาคารแห่งประเทศไทยจะต้องจัดดำรงไว้ให้มีค่ารวมกันทั้งสิ้นไม่ต่ำกว่าร้อย ละหกสิบของมูลค่าธนบัตรออกใช้”

 

(ที่มา www.bot.or.th

โปรดสังเกตุว่าโดเมนจะไม่ใช่ .go.th เพราะว่าธนาคารกลางไม่ใช่หน่วยงานของรัฐ แต่เป็นพียงนิติบุคคลเหมือนที่ผู้เขียนกล่าวไว้ในตอนแรก)

 

ซึ่ง จากที่เห็น จะแปลได้ว่าทองคำไม่ใช่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ต้องบังคับให้มีอยู่ไว้ค้ำ ประกัน เพราะข้อที่ 2 ถึง 6 นั้นแสดงให้เห็นว่าเพียงแค่มีหลักทรัพย์สินเชื่อ ธนาคารกลางก็สามารถออกใช้เงินตราได้ทันที และเงินตราระหว่างประเทศนั้นไม่ว่าจะเป็นธนบัตรหรือพันธบัตรต่างก็เกิดขึ้น จากกระดาษและความเชื่อมั่นโดยทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดมาค้ำประกันหรือแลกเป็นสิ่งของได้ 100% มันเป็นระบบทางคณิตศาสตร์ที่ผู้ที่ได้รับผลประโยชน์คือผู้ที่อยู่บนยอดปิรา มิด และผู้ที่ทนทุกข์ทรมาณก็คือชนชั้นกลางที่นับวันก็จะยิ่งทำงานหนักขึ้นเพื่อ หาเงินตรามีจำนวนที่มีมากขึ้นมาแลกของกินของใช้ที่มีจำนวนเท่าเดิมไปในแต่ละ วัน

 

ในประวัติศาสตร์กว่าพันปีที่ผ่านมา มนุษยชาติพยายามหาทางเอาชนะธรรมชาติที่มีทองคำและโลหะเงินเป็นเงินตราหลาย ต่อหลายครั้ง แต่ท้ายสุดก็ไม่มีครั้งใดเลยที่เงิน กระดาษจะยืนหยัดอยู่ได้ ไม่ว่าจะเป็นจักรวรรดิโรมัน จักวรรดิต่างๆในยุคกรีซโบราณ หรือในสมัยนาซีเยอรมัน เงินกระดาษต่างก็ล่มสลายและหมดค่าของมันลงเมื่อผู้คนเริ่มเข้าเห็นความผิด ปกติของเงินตราและวิ่งไปหาสิ่งของที่จับต้องได้ ซึ่งทุกๆวันนี้มันก็กำลังเกิดขึ้นอีกครั้ง และนี่คือเหตุผลสำคัญที่สุดในการครอบครองโลหะเงินและทองคำในปัจจุบัน...

 

เขียน: OPAC

ตามเนื้อหาโอกาสเงิน2ที่นี่ครับ

http://www.facebook.com/groups/135029796643588/doc/136198286526739/

 

 

ธนาคารแห่งประเทศไทย

 

www.bot.or.th

[deb99 290]

ขอบคุณครับ

[ส้มโอมือ 4,910]

โพสต์ 05 มีนาคม 2012 - 05:09

 

ปริมาณทองคำและโลหะเงินที่ขึ้นมาแล้ว(อยู่บนโลก) ที่ยังไม่ได้ขุด ปริมาณที่ถือครองโดยธนาคารกลางทั่วโลก หลายครั้งทำให้ผู้อ่านสับสน ผมเลยไล่หาข้อมูลจากหลายที่เพื่อสรุปให้ชัดเจนขึ้น ผิดพลาดอย่างไรหรือข้อมูลไม่ตรงกับข้อมูลที่หลายท่านมี ช่วยให้ข้อมูลแย้งด้วยนะครับ เพื่อเพื่อนๆจะได้ข้อมูลที่ถูกต้อง ตัวเลขที่ผมหามาบางส่วนไม่ระบุปีพ.ศ. ดังนั้นข้อมูลจะคลาดเคลื่อนบ้างในตัวเลขแต่น่าจะทำให้มองภาพได้ชัดขึ้น

 

ตั้งแต่เริ่มแรกโลกเรามีปริมาณทองคำมากกว่า โลหะเงิน ปริมาณแร่ทีผลิตได้จะได้โลหะเงินประมาณ10-16เท่าต่อทองคำ1เท่า ปัจจุบันผลิตแร่เงินได้ประมาณ10เท่าต่อทองคำ1เท่า ทองคำที่ขุดขึ้นมาอยู่บนโลกไม่ค่อยสูญหายไปไหนแต่โลหะเงินโดนกดราคาจนถูกมาก ทำให้ขั้นตอนในการรีไซเคิลกลับมาใช้ใหม่ไม่คุ้มค่าทางเศรษฐกิจ สุดท้ายโลหะเงินจึงสูญหายเป็นขยะไป

 

 

---ในปี1950โลหะเงินที่อยู่บนโลกมี ถึง1หมื่นล้านออนซ์

 

----จากการประมาณการณ์ แร่เงินที่ยังไม่ขุดเหลืออยู่ประมาณ5.1แสนตัน(ไม่รู้ว่าตัวเลขนี้สำรวจปีไหน ) ปริมาณการบริโภคของโลหะเงินต่อปีประมาณ2.5หมื่นตัน แร่ทองคำที่ยังไม่ขุดผมยังไม่เจอข้อมูลครับ

 

----ปริมาณทองคำที่ขุดขึ้นมาทั้งหมดถึงปีพ. ศ.2515มีประมาณ 3พันล้านออนซ์(9.3หมื่นตัน) แต่หลังจากนั้นเทคโนโลยีที่ทันสมัยขึ้นทำให้ปริมาณการขุดขึ้นมาเพิ่มขึ้น อย่างมากมาย

 

--ปี1990ปีเดียวขุดทองคำได้1.74พันตัน

 

--ปีค.ศ.2010 จีนนำเข้าโลหะเงิน3.58พันตัน

 

--ปี2011อินเดียนำเข้าโลหะเงิน4.8พันตัน

 

---ถึงปัจจุบันมีโลหะเงินอยู่บนโลกประมาณแค่1พันล้านออนซ์(3.1หมื่นตัน) ทองคำที่อยู่บนโลกประมาณ7พันล้านออนซ์(ประมาณ2.2แสนตัน) ทองคำอยู่ในความครอบครองของธนาคารกลางทั่วโลกประมาณ3หมื่นตัน

---------------------------------------------------------------------------------------------

ข้อมูลบางส่วนที่ผมรวบรวมไว้ในโอกาสเงิน3(ข้อมูลส่วนนี้บางข้อมูลจะน่าเบื่อ นะเพราะเป็นfactและผมก็ทำสีเน้นส่วนสำคัญในเฟซไม่ได้ด้วยซิ)

http://www.facebook....35029796643588/

ขวาบนใต้ภาพสมาชิกจะมีคำว่าไฟล์ กดที่ไฟล์จะมีเนื้อหาต่างๆที่ผมรวบรวมไว้แยกเป็นหัวข้อครับ

[ส้มโอมือ 4,910]

เนื้อหาส่วนนี้ กำลังรวบรวมในเฟซชองผมครับ(หลายคนมือใหม่มากSET50คืออะไรก็ไม่ทราบ)

 

RMFและLTFสำหรับการลดหย่อนภาษี

 

----หลายคนกลัวหุ้น เลยไม่ใช้สิทธิลดหย่อยภาษี มีมุมมองมาเสริมสำหรับคนสนใจลดหย่อนภาษี

----สำหรับทองคำผมลง TGoldRMF-H ที่เลือกตัวนี้เพราะในหนังสือชี้ชวน เขาบอกว่าเขาเอาเงินเราไปลงทุนซื้อทองคำจริงแล้วนำไปฝากในคลังนิรภัยที่ สิงคโปร์หรือฮ่องกงที่รัฐบาลที่นั่นเป็นหุ้นส่วนด้วย ดูจะน่าเชื่อถือหน่อย มีอะไรเราก็ฟ้องธนชาติ

----RMFกองอื่นจะลงผ่าน SPDR(ซึ่งในส่วตัวผมกังวลว่าถ้าระบบเงินกระดาษมันล้มจะวุ่นวายมากขนาดไหน จะได้เงินคืนครบมั้ย จะฟ้องใครระหว่างตัวแทนที่เราซื้อในเมืองไทย หรือฟ้องต่างประเทศ

----RMFต้องลงทุนถึงอายุ55(กรณีถึง55แล้ว แต่ยังไม่ถึง5หรือ10ปีต้องลงทุน ต้องถือต่อก่อน ส่วนนี้จำเนื้อหาไม่ได้ ไว้จะมาแก้ไขเนื้อหาส่วนนี้ให้ถูกต้อง ลงRMFคุณต้องลงตลอดนะครับ(ยกเว้นช่วงตกงาน ลงอย่างต่ำปีละ5พัน ถ้าไม่ประสงค์จะลงทุกปีก็ต้องปีเว้นปี หยุดเลยจะโดนเรียกภาษีคืนพร้อมดอกเบี้ย

---RMFกองพันธบัตรกับกองหุ้น ก็เล่นสลับไปสลับมาได้ คือถ้าเป็นช่วงหุ้นน่าเข้าซื้อเขาก็สลับเงินRMFกองพันธบัตรเป็นหลักมากองRMF ที่เป็นหุ้น เมื่อไหร่หุ้นน่าขายก็โยกสลับRMFกองหุ้นไปRMFกองพันธบัตร

ใช้สลับนะครับ(switch)ห้ามขายนะครับ

 

---LTF ต้องลงทุนถึง5ปีพ.ศ.(คำว่า5ปีพ.ศ.มีจุดเด่นที่ทำประโยชน์ได้ครับ เดี๋ยวอธิบาย)

LTFถามว่าน่าลงทุนมั้ย ตอบยากครับ คือช่วงนี้น่าลงทุนเพราะQE3มา จะทำให้เงินไหลมาเอเซียและมาไทยเยอะ เงินไหลมาซื้อหุ้นจำนวนมากทำให้หุ้นขึ้น เงินไหลมาฝากกินดอกเบี้ยด้วยเพราะดอกเบี้ยเราสูงกว่ายุโรปและอเมริกา มาก(เงินฝากหรือซื้อพันธบัตรระยะสั้นหรือกองทุน พันธบัตรหรือมีอย่างอื่นไม่แน่ใจนะ) จะทำให้ค่าเงินบาทเเข็งขึ้น เวลาขายหุ้นกลับหรือถอนเงินบางส่วนกลับ จะกำไรทั้งราคาหุ้นและอัตราแลกเปลี่ยน

--เงินไหลไปที่ไหนจะทำให้เกิดเงินเฟ้อที่ นั่น หลายคนคงแปลกใจว่าอเมริกาอัดเงินเข้าระบบเขาเยอะแล้วทำไมอเมริกาเงินเฟ้อ น้อย ตอ้งบอกว่าเงินที่อัดไปไหลไปธุรกิจเก็งกำไรเป็็นส่วนใหญ่มาก มาเอเซียมาก เงินถึงเฟ้อมากในเอเซีย(แต่เมื่อไหร่คนไม่เชื่อดอลลาร์และเริ่มไม่ถือครอง ดอลลาร์ ซุปเปอร์สึนามิจะถล่มอเมริกาอย่างหนักมาก)

--ที่ว่าตอบยากว่าLTFน่าลงทุนมั้ย คือผมห่วงว่า เงินเฟ้ออ่อนๆจะทำให้ตลาดหุ้นดี ราคาหุ้นดี เงินเฟ้อจะทำให้มูลค่าทรัพย์สินที่กิจการถือสูงขึ้น การปรับราคาขายทำให้ยอดตัวเงินเข้าบริษัทสูงขึ้นตามเงินเฟ้อ ทำให้ราคาหุ้นสูงขึ้นตามเงินเฟ้อ แต่ถ้าเงินเฟ้อหนักๆจะทำให้ธุรกิจไม่มีกำไรหรือถึงขั้นขาดทุน เงินเฟ้อสูงๆแต่ธุรกิจไม่อาจปรับราคาสินค้าตามตลาดได เพราะต้องการรักษาส่วนแบ่งตลาดไว้ อีกอย่างเงินเฟ้อสูงประชนจะเหลือเงินมาซื้อสินค้าต่างๆได้น้อยลง ประชาชนไม่มีเงินมาซื้อ ส่งออกก็คงไม่ดีหลายปีแล้วสุดท้ายราคาหุ้นจะเป็นไง กว่าครบ5ปีปฎิทิน แต่ที่คนได้ลดหย่อนภาษีเยอะเช่นได้ลดถึง30%ก็น่าสนนะ คือคุณได้ซื้อรวมสุทธิแล้วถูกกว่าตลาดถึง30%

--ทีเด็ดเรื่อง5ปีพ.ศ. ถ้าคุณซื้อช่วงปลายปีนี้ และไปขายต้นปีที่5(คุณลงทุนแค่3ปีนิดๆ)

ปี2555แม้แต่คุณซื้อเดือนธันวาคม พอถึงปี2556ถือว่าลงทุนมา2ปีแล้ว 2557(3) 2558(4ปี)

ต้นปี2559(5ปีขายวันที่2มกราคมก็ได้เลยนะ ผมเคยทำมาแล้ว)

---เทคนิคเพิ่มเติมอีกอย่าง เทคนิคเพื่มสำหรับคนไม่อยากลุ้นหุ้นเท่าไหร่ แต่อยากลดหย่อนภาษี คุณจะเสี่ยงมากแค่3ปีกว่าๆในตอนแรกเท่านั้น หลังจากนั้นเสี่ยงน้อยลงปลายปีที4พอวันที่29หรือ30ธันวาคมคุณซื้อLTFล็อต ใหม่ พอวันที่2หรือ3มกราคมคุณก็ขายล็อตที่ครบ5ปีปฏิทินออกไป รวมแล้ว1-2วันราคาหุ้นไม่ต่างมากคุณเสียค่าใช้จ่ายนิดหน่อยในการซื้อและขาย แต่ได้ลดหย่อนภาษีเยอะ

---ถ้ายอดที่ขายคุณมีกำไร พอที่จะซื้อLTF29หรือ30ธันวาคมเต็มยอดเงินที่คุณได้ลดหย่อนอันนี้สบายซื้อ เต็มเลย เดี๋ยววันที่2หรือ3มกราคมคุณขายตัวที่ครบ5ปีปฎิทินออกก็ได้เงินคืนแล้ว(เสีย ค่าใช้จ่ายซื้อเข้าขายออกนิดหน่อย) แต่ถ้าราคาขายวันนั้นได้เงินไม่พอเนื่องจากหุ้นตกหรือคุณได้ปรับเงินเดือน ขึ้นเยอะ คงต้องตัดสินใจเองแล้วครับว่าจะซื้อเพิ่มมั้ย

 

-------ยังไม่จบนะครับ เดี๋ยวจะนำคำแนะนำของเพื่อนบางท่านเช่นคุณงูดินที่ผมเคยเก็บคำแนะนำไว้มาฝาก ครับ(ขออนุญาตคุณงูดินเพื่อการเผยแพร่ด้วยนะครับ)

[bbeem 71]

ขอขอบคุณ คุณส้มโอมือค่ะ

[deb99 290]

ขอบคุณครับ

[Peet 15]

คุณ next หายไปไหนครับ QE3 ออกแล้ว ออกแบบ no limit ระยะยาวกันไปเลย ไม่ต้องถามหา QE4 QE5 เลยนะ ออกครั้งเดียวจบ

[ส้มโอมือ 4,910]

วันนี้น้องเสม คุณjohncmเเวะไปเยี่ยมเฟซผมด้วย น้องเสมมีลงกราฟทองคำและโลหะเงินด้วย ใครอยากดูกราฟต้องรีบมีเฟซแล้วตามไปที่

http://www.facebook....35029796643588/

[ส้มโอมือ 4,910]

Seam Arsenal

 

 

GC เเละ SI จะมีย่อไวๆนี้ เเนวรับ GC $1720 , $1682(น้องเสมโพสลงในเฟซผม ไปดูที่เฟซน้องเสม กราฟนี้น้องเสมยังไม่ได้ลงเฟซตัวเองเลยนะ)

 

[สมสี 1,540]

เมื่อคืนเห็นเเล้วค่ะ

เสียดายจัง น่าจะรีบปล่อยตั้งแต่เมื่อคืน

 

ไม่คิดว่าเร็วๆ นี้จะเป็นเช้านี้ โฮๆๆๆๆๆๆ

 

ขออนุญาติใช้คำว่า " รู้งี้.......... ขายตั้งเเต่เมื่อคืนเเล้ว "

[deb99 290]

ขอบคุณครับ

[คนหลงอ่าง 51]

เมื่อคืนเห็นเเล้วค่ะ

เสียดายจัง น่าจะรีบปล่อยตั้งแต่เมื่อคืน

 

ไม่คิดว่าเร็วๆ นี้จะเป็นเช้านี้ โฮๆๆๆๆๆๆ

 

ขออนุญาติใช้คำว่า " รู้งี้.......... ขายตั้งเเต่เมื่อคืนเเล้ว "

ต่างกันแค่ 100-200 บาท...ของจริง...ใกล้เข้ามาแล้ว...ขึ้นลงครั้งละ 400-700 บาท (ขาใหญ่)