มือใหม่หัดวิเคราะห์

[patcharin 51]

ขำๆ เก็บมาให้อ่านกัน

 

ห้ามเข้า

ทำไม สมชายถึงพาเพื่อน..

 

แห่กันไปเที่ยวผับ. ทีละ 18 คน...

 

ก็เพราะหน้าผับ ...เขาประกาศไว้ว่า ...

 

ต่ำกว่า 18 ห้ามเข้าน่ะสิ (!!)

 

ขอบคุณผู้เขียน

 

55555

[ginger 11,058]

ให้โชคดี มีกำไร มั่งคั่ง ร่ำรวย สมหวังดั่งใจค่ะ...แด่เพื่อน กัลยาณมิตรทุกๆคน

 

ไปดูหนังมาเป็นไง

 

......คนเรามีหลากหลาย ต่างกัน

 

เราควรมีเกราะใส ล่องหนไว้ ป้องกัน

 

มีใจสู้ รู้ รับมือ ปล่อยวาง

 

อยู่ห่างไว้ ไม่เก็บใส่ใจ 555 (มีแวบก็ธรรมดา ) น่าจะดีใจที่ได้รู้นะตัวเอง

ถูกแก้ไข กรกฎาคม 29, 2011 โดย ginger

[ginger 11,058]

!Hi อรุณสวัสด์ คุณๆที่รัก

ดีใจกับเพื่อนๆ คุณนักลงทุนทุกคนด้วย มีควมสุขวันหยุดนะจ๊ะ !30

 

สบายใจ กันเอาไว้ สบายใจ

 

ใจของเรา ใจสบาย อะไรก็ดูดี

 

 

[ginger 11,058]

55555

 

หลานเป็นยังไงบ้าง น่ารักแค่ไหนแล้ว คุณ Arpat

[ginger 11,058]

นิทาน นิทาน นิทาน เรื่องคนตัดหิน

 

 

 

 

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีหมู่บ้านแห่งหนึ่งตั้งอยู่ที่เชิงเขาสูงเสียดฟ้า ผู้คนในหมู่บ้านเชื่อกันว่า

มีเทพศักดิ์สิทธิ์สิงอยู่ในภูผาใหญ่ นานๆครั้งเทพภูเขาจะปรากฎกายให้เห็น

และประทานพรให้สมหวัง ทุกอย่างตามประสงค์

 

 

ทุกเช้าคนตัดหินจะมุ่งหน้าไปยังตีนเขา ตัดหินออกมาแผ่นแล้วแผ่นเล่า

คนตัดหินขยันขันแข็ง ฝีมือดี จึงมีลูกค้ามาสั่งหินมากมาย อยู่มาวันหนึ่ง

คนตัดหินขนหินไปส่งยังบ้านเศรษฐี บ้านหลังนั้นใหญ่โตมโหฬาร

งดงามเป็นที่สุด คนตัดหินแอบฝันอยู่ในใจว่า อยากมีบ้านเช่นนี้บ้าง

 

นับจากวันนั้นเป็นต้นมา คนตัดหินก็ทุกข์ระทมขมขื่นใจ งานตัดหิน

กลายเป็นภาระน่าเบื่อ หนักหนาสาหัส "ถ้าได้เป็นเศรษฐีก็จะดีไม่น้อย"

คนตัดหินรำพึงรำพันออกมา

 

 

ในทันใดนั้น ก็มีสุรเสียงดังข้างหูขึ้นว่า

"ปราถนาในสิ่งใด ขอให้สมหวัง เจ้าจะได้เป็นมหาเศรษฐี"

เสียงนั้นเป็นเสียงของเทพภูเขา แต่คนตัดหินไม่ทราบเรื่องนี้

จะมีก็เพียงความสับสนงุนงง เพราะเหลียวมองรอบกาย

ก็ไม่พบเห็นผู้ใด

เมื่อคนตัดหินเดินทางกลับถึงบ้าน ก็มีอันต้องประหลาดใจใหญ่หลวง

กระท่อมซอมซ่อกลายเป็นคฤหาสน์หลังงาม มีคนรับใช้ยืนต้อนรับ

 

 

คนตัดหินมีความสุขจนสุดพรรณา ในเมื่อกลายเป็นเศรษฐีแล้ว

เขาก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องออกไปทำงานให้เหนื่อยยากอีกแล้ว

อยู่มาไม่นานท่านเศรษฐีก็รู้สึกเบื่อหน่าย ชีวิตทั้งวันไม่มีอื่นใด

นอกจากกิน ดื่ม แล้วเข้านอน เศรษฐีเริ่มเบื่อหน่ายไร้ความสุขอีกแล้ว

 

อยู่มาวันหนึ่ง เขามองเห็นเกี้ยวหลังงามเคลื่อนผ่านบ้าน มีเจ้าชาย

นั่งเด่นเป็นสง่า มหาเศรษฐีครุ่นคิดในใจ อยากเป็นเจ้าชายเหลือเกิน

ทันใดนั้น "ปราถนาในสิ่งใด ขอให้สมหวัง เจ้าจะได้เป็นเจ้าชาย"

เสียงของเทพภูเขาดังขึ้นข้างหูอีกวาระ

 

มหาเศรษฐีกลายเป็นเจ้าชาย จะเดินทางไปทิศใด

ก็ได้นั่งเด่นเป็นสง่าอยู่บนเกี้ยว มีกองทหารแห่ห้อมล้อม

 

แต่ทว่า เจ้าชายยังไม่พึงพอใจ เหลียวมองดูสรรพสิ่งรอบข้าง

เจ้าชายก็มองเห็นดวงอาทิตย์ลอยเด่นอยู่กลางฟ้า "นั่นไง ถ้าข้าได้เป็น

ดวงอาทิตย์ ข้าคงมีความสุขไม่น้อย" เจ้าชายรำพึงออกมา

เทพภูเขาสนองตอบความฝันนั้นอีกครั้ง

"ปราถนาในสิ่งใด ขอให้สมหวัง เจ้าจะได้เป็นดวงอาทิตย์"

 

เจ้าชายกลายเป็นดวงอาทิตย์ไปแล้ว เขาส่องแสงร้อนแรงมาอาบพื้นโลก

ทั้งราชาหรือผู้ยากไร้ต่างก็พากันหลั่งเหงื่อโซมท่วมกายโดยไม่มีข้อยกเว้น

เขารู้สึกอิ่มเอมใจไปกับพลังอำนาจของตนเองอย่างยิ่ง แต่แล้วก็มีเมฆ

ก้อนโตเคลื่อนมาบดบังกางกั้นแสง ดวงอาทิตย์ร้องอุทานด้วยความแค้นเคือง

"หรือว่าเมฆก้อนนี้จะยิ่งใหญ่ไปกว่าข้า? ข้าขอเป็นเมฆดีกว่า"

เสียงของเทพภูเขาสนองรับ

"ปราถนาในสิ่งใด ขอให้สมหวัง เจ้าจะได้เป็นเมฆ"

 

ดวงอาทิตย์เปลี่ยนเป็นเมฆ เขามีความสุขใจไปกับการเคลื่อนที่

เข้าบดบังแสงอาทิตย์ กลั่นตัวเป็นหยดน้ำโปรยปราย ตกกระหน่ำ

อยู่หลายวันจนน้ำท่วมสูง ทันใดนั้น เขาสังเกตเห็นหินก้อนใหญ่ที่ตีนเขา

ไม่สะดุ้งสะเทือน ไม่ว่าสายฝนหรือกระแสน้ำจะกระโชคจัดเพียงใด

"อะไรกัน? หรือว่าหินก้อนนี้จะยิ่งใหญ่ไปกว่าข้า ข้าขอเป็นก้อนหินเถิดนะ"

เทพภูเขาประทานพรให้อีกครั้ง ก้อนเมฆกลายเป็นหินก้อนมหึมา

หินตั้งเด่นเป็นสง่า ท้าแดดท้าลมไม่หวาดหวั่นกระแสน้ำและสายฝน

 

อยู่มาวันหนึ่ง หินก้อนใหญ่ได้ยินเสียงแปลกประหลาด

เขาก้มลงมองก็พบว่า มีคนตัดหินใช้สิ่วปักร่องแตก หวดฆ้อน

กระหน่ำเพื่อตัดแท่งหิน ร่างของเขาสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว

เมื่อเห็นแท่งหินหลุดออกเป็นแผ่นๆ หินมหึมาขุ่นเคืองใจเป็นที่สุด

"หรือว่ามนุษย์ตัวจ้อยผู้นี้ยิ่งใหญ่ไปกว่าข้า? ข้าขอเป็นคนตัดหิน"

เทพภูเขาประทานพรให้ฝันเป็นจริง

หินก้อนใหญ่กลายเป็นมนุษย์ นับจากวันนั้นเป็นต้นมา คนตัดหินมีความสุข

กับงานของตน แม้งานจะหนักหนาสาหัส ต้องทุ่มแรงกายสุดตัวกว่าจะตัดหิน

ออกมาได้แต่ละแผ่น ในที่สุดคนตัดหินก็พึงพอใจไปกับวิถีชีวิตของตนแล้ว

 

ขอบคุณผู้เขียน ผู้แปล

: http://writer.dek-d.com/dek-d/writer

[chez 237]

ขอบคุณป้าขิงครับ......มีนิทานให้อ่าน.......แต่เช้าเลย

[wipada510 7]

...สวัสดีวันหยุดจ้า!เพื่อนๆ กัลยาณมิตรทุกคน

 

อรุณสวัสดิ์จ้ะ!ginger เพื่อนรัก หนังเรื่องพุ่มพวง เพลงไพเราะดี นางเอกสวย ได้ข้อคิด ชีวิตนี้น้อยนัก ชีวิตคนเรา ก็เท่านี้เอง จะสู้รบปรบมือกันไปใย

 

หมั่นสร้างคุณงามความดี เข้าไว้ ทรัพย์นั้นหาง่าย แต่อริยทรัพย์ นั้นยากที่ผู้คน จะหมั่นสั่งสม อาจารย์พร่ำสอนลูกศิษย์ การทำความดี เสมือนพายเรือทวนน้ำ...

 

เรา เพื่อนกัลยาณมิตรของเราทุกท่าน เป็นนักลงทุน มีทรัพย์ภายนอกพร้อม หนักแน่นในการลงทุน จะหวั่นเกรงใยเล่า กะแค่...พายเรือทวนน้ำ จริงมั้ย?

[HudchewMan 3]

การทำความดี เสมือนพายเรือทวนน้ำ...

 

เรา เพื่อนกัลยาณมิตรของเราทุกท่าน เป็นนักลงทุน มีทรัพย์ภายนอกพร้อม หนักแน่นในการลงทุน จะหวั่นเกรงใยเล่า[/size] กะแค่...พายเรือทวนน้ำ จริงมั้ย?

 

พายเรือทวนน้ำก็แค่เหนื่อยหนักเท่านั้นเองครับ ฮ่า

ลองวิ่งขึ้นบันไดเลื่อนขาลงแล้วจะรู้ครับ

 

ความเห็นส่วนตัวนะ ผมไม่คิดว่าการทำความดีเหมือนกับพายเรือทวนน้ำ

เพราะถ้าเรา “อายทำชั่ว กลัวทำกรรม” แล้วล่ะ การทำความชั่วนั้นยากกว่าทำดีเยอะเลยครับ

[ginger 11,058]

...สวัสดีวันหยุดจ้า!เพื่อนๆ กัลยาณมิตรทุกคน

 

อรุณสวัสดิ์จ้ะ!ginger เพื่อนรัก หนังเรื่องพุ่มพวง เพลงไพเราะดี นางเอกสวย ได้ข้อคิด ชีวิตนี้น้อยนัก ชีวิตคนเรา ก็เท่านี้เอง จะสู้รบปรบมือกันไปใย

 

หมั่นสร้างคุณงามความดี เข้าไว้ ทรัพย์นั้นหาง่าย แต่อริยทรัพย์ นั้นยากที่ผู้คน จะหมั่นสั่งสม อาจารย์พร่ำสอนลูกศิษย์ การทำความดี เสมือนพายเรือทวนน้ำ...

 

เรา เพื่อนกัลยาณมิตรของเราทุกท่าน เป็นนักลงทุน มีทรัพย์ภายนอกพร้อม หนักแน่นในการลงทุน จะหวั่นเกรงใยเล่า กะแค่...พายเรือทวนน้ำ จริงมั้ย?

 

พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานกระบี่และปริญญาบัตร

แก่ว่าที่ร้อยตำรวจที่สำเร็จการศึกษาชั้นสูงจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจ

ณ อาคารใหม่สวนอัมพร วันที่ ๖ สิงหาคม ๒๕๒๔

 

 

"การทำดีนั้นทำยากและเห็นผลช้า แต่ก็จำเป็นต้องทำ เพราะหาไม่ความชั่วซึ่งทำได้ง่าย

จะเข้ามาแทนที่แล้วจะพอกพูนขึ้นอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันรู้สึกตัว"

 

 

พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ณ หอประชุมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ วันที่ ๒๐ ตุลาคม ๒๕๒๐

 

 

"การทำความดีนั้น สำคัญที่สุดอยู่ที่ตัวเอง ผู้อื่นไม่สำคัญและไม่มีความจำเป็นอันใดที่จะต้องเป็นห่วงหรือต้องรอคอยเขาด้วย

เมื่อได้ลงมือลงแรงกระทำแล้ว ถึงแม้จะมีใครร่วมมือด้วยหรือไม่ก็ตาม ผลดีที่จะต้องเกิดขึ้นแน่นอน"

 

 

ทำดี

ถูกแก้ไข กรกฎาคม 30, 2011 โดย ginger

[ginger 11,058]

ขอบคุณป้าขิงครับ......มีนิทานให้อ่าน.......แต่เช้าเลย

 

 

 

นิทาน2005/May/27

 

นิทานก่อนนอน เรื่อง ช้างฮัดเช่ย

นิทาน โดย ลุงวิน

 

นิทาน เรื่อง ช้างฮัดเช่ย

กาลครั้งหนึ่งนาน มาแล้ว ณ ป่าแห่งหนึ่ง ที่อุดมไปด้วย ต้นไม้ใหญ่ น้อย มากมาย ป่าแห่งนี้ เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์นานาชนิดมากมาย ทั้งตัวโต และตัวเล็ก

 

เช้าวันหนึ่ง ในวันที่อากาศสดใส แสงแดดส่อนผ่านลงมาตามช่องว่างระหว่างใบไม้ ส่องกระทบพื้นดิน ด้านล่าง ที่ชุ่มชื่น ด้วย น้ำฝน ที่ตกไป เมื่อคืน ช้างเชือกหนึ่ง ชื่อ "พังน้อย" ซึ่งเป็น ช้างตัวเมีย ตัวโต แต่น่ารัก เดินดุ่มๆ มาตาม ทางเดิน ในป่า เหมือนมี เรื่องรีบร้อน จนพื้นดิน รอบๆ สะเทือน ไปหมด

 

ในขณะที่ "พังน้อย" เดินมา ก็มาพบกับ คุณแดง ซึ่งเป็น มดแดง เกาะอยู่ที่ กิ่ง ต้นมะม่วง ข้างทาง คุณแดง ตะโกนทักทาย พังน้อย ด้วยเสียง แหลมเล็ก ว่า "สวัสดีจ๊ะ พังน้อย นั้น รีบร้อนจะไปไหนหรือ?" คุณแดงถาม ด้วย ความสงสัย

 

พังน้อยหยุดเดิน และ ตอบกลับมา ด้วยเสียง แหบแห้งว่า "สวัสดีคะ น้องแดง พังน้อย กำลังจะไปหา คุณหมอฮูก เพราะ เมื่อคืน ตากฝน เลยเป็นหวัด จามทั้งคืนเลย" พังน้อย ตอบกลับมา ด้วยเสียงแหบๆ

คุณแดง ถามต่อด้วย ความสงสัยว่า " พังน้อย จามที่ว่า นี้เป็นอย่างไรละ ไม่เคยเห็นเลย"

ช้างน้อย ตอบว่า." จามก็คือ ฮัดเช่ยไง แบบ ฮาด.. ฮาด ฮัดเช่ย" พังน้อย พูดยังไม่ทัน จบประโยค ก็จามออกมา ครั้งใหญ่ ลมจาม ของ ช้างน้อย นั้น พัดเอา คุณแดง ปลิวลอยออกไป ออกไป . . . . ออกไป . . . . ไกล . . . . มาก

 

คุณมด ปลิวลอย ออกไป จนกระทั้ง ตกลง ข้างสระน้ำ ที่มี คุณก๊าบ เป็ดน้อยว่ายน้ำอยู่ คุณก๊าบ ตกใจ จนสะดุ้ง ร้องถามออกไปว่า."คุณแดง บินได้ ตั้งแต่เมื่อไรกัน?"

คุณแดง ที่ยังจุกอยู่ พูดเสียง อ่อยๆเบาๆ ตอบกลับมาว่า "ไม่ได้บินได้หรอก ถูก ลมจาก ฮัดเช่ย ของ คุณพังน้อย พัดมา นะ"

คุณก๊าบ จึงถามต่อ ด้วยด้วย ความสงสัยว่า "ฮัดเช่ยที่ว่านี่ คืออะไรกัน"

คุณแดง ตอบว่า "ไม่รู้เหมือนกันยังงงมึนอยู่เลย คุณก๊าบ ไปถาม พังน้อยเองดีกว่า "

 

สัตว์ทั้งสอง จึงเดินทาง ไปหา พังน้อย ที่ยังเดินทางไปไม่ถึง ร้านคุณหมอฮูก เมื่อพบ พังน้อย คุณก๊าบ ได้ถาม พังน้อยว่า "เห็นคุณมด บอกว่า ถูกฮัดเช่ย ของ พังน้อย พัดกระเด็นไป ไอ้ฮัดเช่ยเป็น อย่างไรหรือ"

พังน้อยตอบว่า "มันเป็น อย่างนี้ไง คือ ฮาด. ฮาด ฮัดเช่ย.."

แล้วลม จากงวง ของ พังน้อย ก็พัดเอา ทั้งคุณแดง และ คุณก๊าบ ปลิวไป สัตว์ทั้งสอง ถูกลมนั้น พัดมาตกที่ ทุ่งหญ้า ตรงหน้า คุณปุกปุย กระต่ายน้อย ตัวหนึ่ง

 

กระต่ายน้อย รู้สึกตกใจมาก จึงถามขึ้นว่า " คุณก๊าบกับคุณแดง เป็ดกับมด บินได้ตั้งแต่เมื่อไรกัน? "

สัตว์ทั้งสอง รีบตอบ ทั้งที่ ยังจุกอยู่ว่า "ไม่ได้บินได้หรอก ถูกลมจาก ฮัดเช่ย ของ พังน้อยพัดมานะ"

คุณปุกปุย จึงถามต่อ ด้วยด้วย ความสงสัยว่า "ไอ้ฮัดเช่ย คืออะไรกัน" แดงกับก๊าบตอบว่า "ไม่รู้เหมือนกันยังงงมึนอยู่เลย คุณบุกปุยไปถาม พังน้อยเองแล้วกัน"

 

สัตว์ทั้งสามจึงเดินทางกลับไปหา พังน้อย ที่เดินทาง เกือบถึง ร้านคุณหมอฮูก อยู่แล้ว

 

เมื่อ พบพังน้อย คุณปุกปุย จึงถามพังน้อยว่า "เห็น คุณก๊าบกับคุณแดง บอกว่า ถูกฮัดเช่ยของ พังน้อย พัดกระเด็นไป ไอ้ฮัดเช่ยเป็นอย่างไรหรือ? "

คุณพังน้อยจึงตอบคุณปุกปุยว่า "มันเป็นอย่างนี้ไงคือ ฮาด. ฮาด ฮัดเช่ย. "

พังน้อยจามออกมาครั้งใหญ่ คราวนี้ ลมจาก งวง ของ พังน้อย ก็พัดเอา ทั้งคุณแดง และ คุณก๊าบ ปลิวไปอีก ครั้งหนึ่ง

แต่ คุณปุกปุย ละเป็น อย่างไร? คุณปุกปุย ไม่ได้ถูกพัดไป เพราะได้กระโดดหลบลมฮัดเช่ยของพังน้อยได้อย่างทันท่วงที

 

ส่วนคุณแดง และ คุณก๊าบ ครั้งนี้ ถูกลมจาม พัดปลิวไป ตกที่หน้า ร้านคุณหมอฮูกพอดี และ ทั้งสองต้องรับการ รักษาตัว จาก อาการ บอบช้ำ ที่ตกลงมาจากฟ้า และอาการหวัด ที่ติดจาก คุณพังน้อยอีกด้วย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อเราพบ คนที่เป็นหวัด จะต้องหลีกเลี่ยง อย่าให้ถูก ลมจาม ของคนๆนั้น แม้ว่าจะ ไม่ถูก ลมพัดไป เหมือนอย่าง คุณแดง และ คุณก๊าบ แต่อาจทำให้ ติดเชื้อหวัด จากคนๆนั้นได้นะ จ๊ะ . . . .

-------

[Nicky 43]

สวัสดีครับ คุณ Ginger และเพื่อน ๆ ทุกท่าน

 

 

นิทาน นิทาน นิทาน เรื่องคนตัดหิน

 

 

 

 

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีหมู่บ้านแห่งหนึ่งตั้งอยู่ที่เชิงเขาสูงเสียดฟ้า ผู้คนในหมู่บ้านเชื่อกันว่า

มีเทพศักดิ์สิทธิ์สิงอยู่ในภูผาใหญ่ นานๆครั้งเทพภูเขาจะปรากฎกายให้เห็น

และประทานพรให้สมหวัง ทุกอย่างตามประสงค์

 

 

ทุกเช้าคนตัดหินจะมุ่งหน้าไปยังตีนเขา ตัดหินออกมาแผ่นแล้วแผ่นเล่า

คนตัดหินขยันขันแข็ง ฝีมือดี จึงมีลูกค้ามาสั่งหินมากมาย อยู่มาวันหนึ่ง

คนตัดหินขนหินไปส่งยังบ้านเศรษฐี บ้านหลังนั้นใหญ่โตมโหฬาร

งดงามเป็นที่สุด คนตัดหินแอบฝันอยู่ในใจว่า อยากมีบ้านเช่นนี้บ้าง

 

นับจากวันนั้นเป็นต้นมา คนตัดหินก็ทุกข์ระทมขมขื่นใจ งานตัดหิน

กลายเป็นภาระน่าเบื่อ หนักหนาสาหัส "ถ้าได้เป็นเศรษฐีก็จะดีไม่น้อย"

คนตัดหินรำพึงรำพันออกมา

 

 

ในทันใดนั้น ก็มีสุรเสียงดังข้างหูขึ้นว่า

"ปราถนาในสิ่งใด ขอให้สมหวัง เจ้าจะได้เป็นมหาเศรษฐี"

เสียงนั้นเป็นเสียงของเทพภูเขา แต่คนตัดหินไม่ทราบเรื่องนี้

จะมีก็เพียงความสับสนงุนงง เพราะเหลียวมองรอบกาย

ก็ไม่พบเห็นผู้ใด

เมื่อคนตัดหินเดินทางกลับถึงบ้าน ก็มีอันต้องประหลาดใจใหญ่หลวง

กระท่อมซอมซ่อกลายเป็นคฤหาสน์หลังงาม มีคนรับใช้ยืนต้อนรับ

 

 

คนตัดหินมีความสุขจนสุดพรรณา ในเมื่อกลายเป็นเศรษฐีแล้ว

เขาก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องออกไปทำงานให้เหนื่อยยากอีกแล้ว

อยู่มาไม่นานท่านเศรษฐีก็รู้สึกเบื่อหน่าย ชีวิตทั้งวันไม่มีอื่นใด

นอกจากกิน ดื่ม แล้วเข้านอน เศรษฐีเริ่มเบื่อหน่ายไร้ความสุขอีกแล้ว

 

อยู่มาวันหนึ่ง เขามองเห็นเกี้ยวหลังงามเคลื่อนผ่านบ้าน มีเจ้าชาย

นั่งเด่นเป็นสง่า มหาเศรษฐีครุ่นคิดในใจ อยากเป็นเจ้าชายเหลือเกิน

ทันใดนั้น "ปราถนาในสิ่งใด ขอให้สมหวัง เจ้าจะได้เป็นเจ้าชาย"

เสียงของเทพภูเขาดังขึ้นข้างหูอีกวาระ

 

มหาเศรษฐีกลายเป็นเจ้าชาย จะเดินทางไปทิศใด

ก็ได้นั่งเด่นเป็นสง่าอยู่บนเกี้ยว มีกองทหารแห่ห้อมล้อม

 

แต่ทว่า เจ้าชายยังไม่พึงพอใจ เหลียวมองดูสรรพสิ่งรอบข้าง

เจ้าชายก็มองเห็นดวงอาทิตย์ลอยเด่นอยู่กลางฟ้า "นั่นไง ถ้าข้าได้เป็น

ดวงอาทิตย์ ข้าคงมีความสุขไม่น้อย" เจ้าชายรำพึงออกมา

เทพภูเขาสนองตอบความฝันนั้นอีกครั้ง

"ปราถนาในสิ่งใด ขอให้สมหวัง เจ้าจะได้เป็นดวงอาทิตย์"

 

เจ้าชายกลายเป็นดวงอาทิตย์ไปแล้ว เขาส่องแสงร้อนแรงมาอาบพื้นโลก

ทั้งราชาหรือผู้ยากไร้ต่างก็พากันหลั่งเหงื่อโซมท่วมกายโดยไม่มีข้อยกเว้น

เขารู้สึกอิ่มเอมใจไปกับพลังอำนาจของตนเองอย่างยิ่ง แต่แล้วก็มีเมฆ

ก้อนโตเคลื่อนมาบดบังกางกั้นแสง ดวงอาทิตย์ร้องอุทานด้วยความแค้นเคือง

"หรือว่าเมฆก้อนนี้จะยิ่งใหญ่ไปกว่าข้า? ข้าขอเป็นเมฆดีกว่า"

เสียงของเทพภูเขาสนองรับ

"ปราถนาในสิ่งใด ขอให้สมหวัง เจ้าจะได้เป็นเมฆ"

 

ดวงอาทิตย์เปลี่ยนเป็นเมฆ เขามีความสุขใจไปกับการเคลื่อนที่

เข้าบดบังแสงอาทิตย์ กลั่นตัวเป็นหยดน้ำโปรยปราย ตกกระหน่ำ

อยู่หลายวันจนน้ำท่วมสูง ทันใดนั้น เขาสังเกตเห็นหินก้อนใหญ่ที่ตีนเขา

ไม่สะดุ้งสะเทือน ไม่ว่าสายฝนหรือกระแสน้ำจะกระโชคจัดเพียงใด

"อะไรกัน? หรือว่าหินก้อนนี้จะยิ่งใหญ่ไปกว่าข้า ข้าขอเป็นก้อนหินเถิดนะ"

เทพภูเขาประทานพรให้อีกครั้ง ก้อนเมฆกลายเป็นหินก้อนมหึมา

หินตั้งเด่นเป็นสง่า ท้าแดดท้าลมไม่หวาดหวั่นกระแสน้ำและสายฝน

 

อยู่มาวันหนึ่ง หินก้อนใหญ่ได้ยินเสียงแปลกประหลาด

เขาก้มลงมองก็พบว่า มีคนตัดหินใช้สิ่วปักร่องแตก หวดฆ้อน

กระหน่ำเพื่อตัดแท่งหิน ร่างของเขาสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว

เมื่อเห็นแท่งหินหลุดออกเป็นแผ่นๆ หินมหึมาขุ่นเคืองใจเป็นที่สุด

"หรือว่ามนุษย์ตัวจ้อยผู้นี้ยิ่งใหญ่ไปกว่าข้า? ข้าขอเป็นคนตัดหิน"

เทพภูเขาประทานพรให้ฝันเป็นจริง

หินก้อนใหญ่กลายเป็นมนุษย์ นับจากวันนั้นเป็นต้นมา คนตัดหินมีความสุข

กับงานของตน แม้งานจะหนักหนาสาหัส ต้องทุ่มแรงกายสุดตัวกว่าจะตัดหิน

ออกมาได้แต่ละแผ่น ในที่สุดคนตัดหินก็พึงพอใจไปกับวิถีชีวิตของตนแล้ว

 

ขอบคุณผู้เขียน ผู้แปล

: http://writer.dek-d.com/dek-d/writer

 

 

 

ให้ความหมายได้ดีครับ ถ้ามีโอกาสขอยืมเล่าให้หลานฟังบ้างครับ

 

เป็นในสิ่งที่ตนเองเป็น ในแบบที่ตนเป็น โดยคิดว่าเป็นได้ดีที่สุดแล้วหรือยัง หากสุด ๆ แล้ว ก็คงจะเป็นเหมือนคนตัดหิน กระมั่งครับ

 

 

 

 

นิทาน2005/May/27

 

นิทานก่อนนอน เรื่อง ช้างฮัดเช่ย

นิทาน โดย ลุงวิน

 

นิทาน เรื่อง ช้างฮัดเช่ย

กาลครั้งหนึ่งนาน มาแล้ว ณ ป่าแห่งหนึ่ง ที่อุดมไปด้วย ต้นไม้ใหญ่ น้อย มากมาย ป่าแห่งนี้ เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์นานาชนิดมากมาย ทั้งตัวโต และตัวเล็ก

 

เช้าวันหนึ่ง ในวันที่อากาศสดใส แสงแดดส่อนผ่านลงมาตามช่องว่างระหว่างใบไม้ ส่องกระทบพื้นดิน ด้านล่าง ที่ชุ่มชื่น ด้วย น้ำฝน ที่ตกไป เมื่อคืน ช้างเชือกหนึ่ง ชื่อ "พังน้อย" ซึ่งเป็น ช้างตัวเมีย ตัวโต แต่น่ารัก เดินดุ่มๆ มาตาม ทางเดิน ในป่า เหมือนมี เรื่องรีบร้อน จนพื้นดิน รอบๆ สะเทือน ไปหมด

 

ในขณะที่ "พังน้อย" เดินมา ก็มาพบกับ คุณแดง ซึ่งเป็น มดแดง เกาะอยู่ที่ กิ่ง ต้นมะม่วง ข้างทาง คุณแดง ตะโกนทักทาย พังน้อย ด้วยเสียง แหลมเล็ก ว่า "สวัสดีจ๊ะ พังน้อย นั้น รีบร้อนจะไปไหนหรือ?" คุณแดงถาม ด้วย ความสงสัย

 

พังน้อยหยุดเดิน และ ตอบกลับมา ด้วยเสียง แหบแห้งว่า "สวัสดีคะ น้องแดง พังน้อย กำลังจะไปหา คุณหมอฮูก เพราะ เมื่อคืน ตากฝน เลยเป็นหวัด จามทั้งคืนเลย" พังน้อย ตอบกลับมา ด้วยเสียงแหบๆ

คุณแดง ถามต่อด้วย ความสงสัยว่า " พังน้อย จามที่ว่า นี้เป็นอย่างไรละ ไม่เคยเห็นเลย"

ช้างน้อย ตอบว่า." จามก็คือ ฮัดเช่ยไง แบบ ฮาด.. ฮาด ฮัดเช่ย" พังน้อย พูดยังไม่ทัน จบประโยค ก็จามออกมา ครั้งใหญ่ ลมจาม ของ ช้างน้อย นั้น พัดเอา คุณแดง ปลิวลอยออกไป ออกไป . . . . ออกไป . . . . ไกล . . . . มาก

 

คุณมด ปลิวลอย ออกไป จนกระทั้ง ตกลง ข้างสระน้ำ ที่มี คุณก๊าบ เป็ดน้อยว่ายน้ำอยู่ คุณก๊าบ ตกใจ จนสะดุ้ง ร้องถามออกไปว่า."คุณแดง บินได้ ตั้งแต่เมื่อไรกัน?"

คุณแดง ที่ยังจุกอยู่ พูดเสียง อ่อยๆเบาๆ ตอบกลับมาว่า "ไม่ได้บินได้หรอก ถูก ลมจาก ฮัดเช่ย ของ คุณพังน้อย พัดมา นะ"

คุณก๊าบ จึงถามต่อ ด้วยด้วย ความสงสัยว่า "ฮัดเช่ยที่ว่านี่ คืออะไรกัน"

คุณแดง ตอบว่า "ไม่รู้เหมือนกันยังงงมึนอยู่เลย คุณก๊าบ ไปถาม พังน้อยเองดีกว่า "

 

สัตว์ทั้งสอง จึงเดินทาง ไปหา พังน้อย ที่ยังเดินทางไปไม่ถึง ร้านคุณหมอฮูก เมื่อพบ พังน้อย คุณก๊าบ ได้ถาม พังน้อยว่า "เห็นคุณมด บอกว่า ถูกฮัดเช่ย ของ พังน้อย พัดกระเด็นไป ไอ้ฮัดเช่ยเป็น อย่างไรหรือ"

พังน้อยตอบว่า "มันเป็น อย่างนี้ไง คือ ฮาด. ฮาด ฮัดเช่ย.."

แล้วลม จากงวง ของ พังน้อย ก็พัดเอา ทั้งคุณแดง และ คุณก๊าบ ปลิวไป สัตว์ทั้งสอง ถูกลมนั้น พัดมาตกที่ ทุ่งหญ้า ตรงหน้า คุณปุกปุย กระต่ายน้อย ตัวหนึ่ง

 

กระต่ายน้อย รู้สึกตกใจมาก จึงถามขึ้นว่า " คุณก๊าบกับคุณแดง เป็ดกับมด บินได้ตั้งแต่เมื่อไรกัน? "

สัตว์ทั้งสอง รีบตอบ ทั้งที่ ยังจุกอยู่ว่า "ไม่ได้บินได้หรอก ถูกลมจาก ฮัดเช่ย ของ พังน้อยพัดมานะ"

คุณปุกปุย จึงถามต่อ ด้วยด้วย ความสงสัยว่า "ไอ้ฮัดเช่ย คืออะไรกัน" แดงกับก๊าบตอบว่า "ไม่รู้เหมือนกันยังงงมึนอยู่เลย คุณบุกปุยไปถาม พังน้อยเองแล้วกัน"

 

สัตว์ทั้งสามจึงเดินทางกลับไปหา พังน้อย ที่เดินทาง เกือบถึง ร้านคุณหมอฮูก อยู่แล้ว

 

เมื่อ พบพังน้อย คุณปุกปุย จึงถามพังน้อยว่า "เห็น คุณก๊าบกับคุณแดง บอกว่า ถูกฮัดเช่ยของ พังน้อย พัดกระเด็นไป ไอ้ฮัดเช่ยเป็นอย่างไรหรือ? "

คุณพังน้อยจึงตอบคุณปุกปุยว่า "มันเป็นอย่างนี้ไงคือ ฮาด. ฮาด ฮัดเช่ย. "

พังน้อยจามออกมาครั้งใหญ่ คราวนี้ ลมจาก งวง ของ พังน้อย ก็พัดเอา ทั้งคุณแดง และ คุณก๊าบ ปลิวไปอีก ครั้งหนึ่ง

แต่ คุณปุกปุย ละเป็น อย่างไร? คุณปุกปุย ไม่ได้ถูกพัดไป เพราะได้กระโดดหลบลมฮัดเช่ยของพังน้อยได้อย่างทันท่วงที

 

ส่วนคุณแดง และ คุณก๊าบ ครั้งนี้ ถูกลมจาม พัดปลิวไป ตกที่หน้า ร้านคุณหมอฮูกพอดี และ ทั้งสองต้องรับการ รักษาตัว จาก อาการ บอบช้ำ ที่ตกลงมาจากฟ้า และอาการหวัด ที่ติดจาก คุณพังน้อยอีกด้วย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อเราพบ คนที่เป็นหวัด จะต้องหลีกเลี่ยง อย่าให้ถูก ลมจาม ของคนๆนั้น แม้ว่าจะ ไม่ถูก ลมพัดไป เหมือนอย่าง คุณแดง และ คุณก๊าบ แต่อาจทำให้ ติดเชื้อหวัด จากคนๆนั้นได้นะ จ๊ะ . . . .

-------

 

หลุม ๆ เดิม เดินตก ไป 1 ครั้ง ถือว่า โอเค เพราะเราไม่รู้ว่ามีหลุมอยู่

หลุม ๆ เดิม เดินตกไป ครั้งที่ 2 ก็ยังโอเค อยู่ เพราะอาจมีหลงลืมกันไปได้บ้าง

แต่หลุม ๆ เดิม เดินตก เป็นครั้งที่ 3 ก็ขึ้นอยู่กับเหตุผล แล้วว่า ฟังแล้วรับได้ไหม

แต่ถ้ายังตกหลุม เดิมอีก อันนี้ น่าโดน แล้วละครับ อิอิ

 

เกี่ยวกันไหมเนี่ย

[ginger 11,058]

http://www.manager.co.th/IndoChina/ViewNews.aspx?NewsID=9540000093955

[ginger 11,058]

ตอนที่ 6 พายเรือตามน้ำ

สมมติว่า ขณะนั้น SET กำลัง "นิยม" หุ้นกลุ่มไหน เราก็ต้องจับตามองหุ้นกลุ่มนั้น เพราะการ "ฝืนกระแส" จะทำให้เรา "เสี่ยงสูง" ที่จะขาดทุน หลักการเล่นหุ้นข้อหนึ่งที่ วิชัย วชิรพงศ์ พยายามย้ำ...ในการเล่นหุ้นให้ชนะตลาด "เราต้องพายเรือตามน้ำ อย่าพายเรือทวนน้ำ" "หลักการเล่นหุ้น..คุณอย่าพยายามฝืนภาวะตลาด" เสี่ยยักษ์ เน้นย้ำ..

 

จากประสบการณ์..ในตลาดหุ้น 20 ปี เซียนหุ้นพันล้านแนะนำว่า หุ้นที่เล่นแล้วได้กำไรมากกว่าขาดทุน จะเป็นหุ้นที่กำลังอยู่ในกระแสนิยมของตลาดในช่วงเวลานั้นๆ ...เราต้องพยายามอ่านหลักจิตวิทยาของตลาดว่า คนอื่นเขาคิดอย่างไร..? กับหุ้นตัวที่เราจะเล่น อย่าพยายาม "คิดเอง-เออเอง" คนเดียว "สมมติว่าขณะนั้น SET กำลัง "นิยม" หุ้นกลุ่มไหน เราก็ต้องจับตามองหุ้นกลุ่มนั้น เพราะการ "ฝืนกระแส" จะทำให้เรา "เสี่ยงสูง" ที่จะขาดทุน" วิชัยบอกว่า การเล่นหุ้นฝืนทิศทางตลาด..เล่นแล้วมันเหนื่อย !!! เหมือนการขึ้นรถผิดคัน ทำไม! รถคันนี้มันถึงไม่ออกจากท่ารถสักที เรารอแล้วรออีก คันนี้ก็ไป คันนั้นก็ไปก่อน

คำเปรียบเทียบที่เซียนหุ้นรายนี้บอกให้ฟัง การเล่นหุ้นที่จริงมันเป็นแฟชั่น คุณไปเที่ยวทะเลคุณต้องใส่ขาสั้นไป ถ้าคุณใส่กางเกงยีนส์สวมรองเท้าบูต มันไม่เข้ากัน ถ้าวันไหนอากาศหนาว (สภาวะตลาดไม่ดี) จะขึ้นเหนือก็ต้องใส่เสื้อแจ๊คเก็ต ระวังตัวเอาไว้หน่อย แต่เราดันใส่ขาสั้นไปเที่ยวเหนือตอนอากาศหนาว..มีแต่เจ๊ง! "เราต้อง Follow the Trend หรือซื้อตามแนวโน้มตลาด" คำว่า "รู้จริง" จะต้องเข้าใจทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ การที่คุณอ่านหนังสือเท่ากับรู้แค่ทฤษฎี ยังถือว่า "รู้ไม่จริง" ต้องเอา 2 อย่างนี้มาใช้ร่วมกัน เพื่อสร้างประสบการณ์แห่งการเรียนรู้ให้เกิดขึ้น ประเด็นนี้ วิชัยมองว่า ประสบการณ์ชีวิตของนักเล่นหุ้นแต่ละคน บางครั้งก็อาจจะเป็นอุปสรรคขัดขวางความสำเร็จ เพราะทัศนคติที่ติดตัวมาในอดีตของแต่ละคน เมื่อเข้าสู่ตลาดหุ้น มักจะมีผลต่อพฤติกรรมการลงทุน ทำให้ปฏิกิริยาในการตัดสินใจของนักลงทุนแต่ละคนแตกต่างกันคนละขั้ว ทั้งๆที่เรียนรู้มาจากตำราเล่มเดียวกัน เพราะฉะนั้น นักเล่นหุ้นที่ประสบความสำเร็จ...คุณต้องพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงตามเหตุการณ์ เมื่อวานนี้..คุณอาจจะมองว่าหุ้นตัวนี้ดี วันนี้..คุณอาจจะมองหุ้นตัวเดียวกันว่ามันไม่ดีแล้วก็ได้ อย่าคิดว่าคุณเป็นคนที่ไม่มีหลักการ "ในเมื่อสถานการณ์มันเปลี่ยน...วิธีคิดก็ต้องเปลี่ยน ทำไมคน 2 คน มาจากพื้นฐานเดียวกันทุกอย่าง คนหนึ่งเล่นหุ้นได้กำไร อีกคนหนึ่งเล่นหุ้นขาดทุน ก็เพราะทัศนคติของคน 2 คนนี้แตกต่างกัน" เขาวิเคราะห์ให้ฟัง

 

แม้ว่าวิธีคิดของคนเรา "เปลี่ยนยาก" ก็จริง แต่เราสามารถพัฒนาตัวเองได้ สำคัญที่สุดเราต้องยอมรับความผิดพลาดของตัวเราเอง..อย่าโทษใคร? เสี่ยยักษ์ย้ำว่า ประสบการณ์ที่ผิดพลาดจะเป็นบทเรียนสอนคุณเอง..ถ้าคุณยอมรับมัน และพร้อมที่จะแก้ไข คุณจะก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้ามัวแต่นั่งโทษคนนั้นคนนี้ โทษไอ้นั่น โทษไอ้นี่ คุณจะไม่มีวันพัฒนาตัวเอง... "ผมมีประสบการณ์จริงเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง มีลุงคนหนึ่งเล่นหุ้นอยู่โบรกเกอร์เดียวกับผม ลุงคนนี้มีอายุ 70 ปีแล้ว ในอดีตแกประสบความสำเร็จจากการดำเนินชีวิตอย่างมาก จนมีเงินมีทองหลายสิบล้านบาท ...เชื่อมั้ยว่าแกมาเล่นหุ้น เล่นไปเล่นมา เหลือพอร์ตอยู่ 3 ล้านบาท ไปเอาทุนมาเติมอีก ตอนนี้เหลือเงินอยู่ล้านกว่าบาท" "ผมเคยบอกแกว่า อาเจ็ก..เลิกเถอะ! อย่ามาเล่นอีกเลย อยู่บ้านเถอะ แกก็บอกว่า เออ!น่าไม่เป็นไร คือเขามีเงินหลายสิบล้านบาท เล่นไปเล่นมาเหลืออยู่ล้านกว่า แกก็ยังทู่ซี้เล่น นั่นคือแกไม่รู้จักพัฒนาตัวแกเอง ประวัติของลุงคนนี้แกเคยทำธุรกิจประสบความสำเร็จมาก่อน การจะตัดสินใจ Cut Loss ครั้งละ 5 ล้าน 10 ล้าน เขาจะไม่กล้า จะมีความรู้สึกว่าติดไว้ก่อนไม่เป็นไร วิธีคิดแบบนี้แสดงว่าแกไม่เป็นมืออาชีพ แต่แกมานั่งเล่นหุ้นเป็นอาชีพ วิธีการมันผิด" วิชัยบอกว่า หลักการที่ถูกต้อง เราต้องกำหนดจุด Stop Loss (จุดหยุดขาดทุน) พอขาดทุนถึงจุดนี้ก็ต้อง Cut Loss ตัดขายทิ้ง

"หุ้นเวลาเป็น "ขาลง" (Bearlish Down Trend) เราต้องตัดทิ้ง อย่าถือ และอย่าซื้อถัวเฉลี่ย" วิชัย เปรียบเทียบคนที่ติดหุ้นไว้อย่างเจ็บปวดว่า เปรียบเสมือนคนที่เคยไปกินอาหารป่า ร้านที่เขามีเนื้อตะพาบน้ำขาย "ผมจะอธิบายลักษณะของคนที่ "ติดหุ้น" อย่างเจ็บแสบที่สุดให้ฟัง" สมมติว่าร้านอาหารป่ามีตะพาบน้ำไว้ขายลูกค้าอยู่ตัวหนึ่ง วันนี้ผมไปสั่งตะพาบน้ำผัดเผ็ด 1 จาน ตะพาบน้ำตัวนี้มันใหญ่ผัดทั้งตัวไม่หมด พ่อครัวก็จะเฉือนเอาเนื้อข้างๆ แต่ตะพาบตัวนั้นมันยังไม่ตาย มันก็ทุรนทุราย เอามาผัดให้เรากินจานหนึ่ง สภาพของตะพาบน้ำตัวนั้น มันหงายท้องนอนพะงาบๆ ลืมตาอยู่แต่มันยังไม่ตาย นี่คืออาการของคน "ติดหุ้น" "นี่ผมพยายามจะเล่าให้เห็นภาพชัดเจนที่สุด" วันที่ 2 ไม่มีคนมากิน ตะพาบก็พะงาบๆ อยู่อย่างนั้น เหมือนคนติดหุ้นที่รอวันตาย แต่มันไม่ตาย มันทุรนทุราย ชีวิตไม่มีความสุข เครียดไปหมด วันที่ 3 พอมีคนมาสั่งเนื้อตะพาบน้ำผัดเผ็ดอีก 1 จาน พ่อครัวคนเดิมก็เฉือนเนื้อของมันอีกข้างหนึ่ง มันก็ยังไม่ตายอีก แต่คราวนี้มันเจ็บเจียนตาย สภาพของคนติดหุ้นจะเป็นอย่างงั้นจริงๆ "ผมอยากจะให้กำลังใจว่า ตั้งแต่ผมเป็นนักลงทุนรายย่อย จนมาเป็นนักลงทุนรายใหญ่อย่างทุกวันนี้ได้ ผ่านมาหมด หลายๆคนบอกว่าเป็นรายใหญ่ได้เปรียบ จริงๆไม่ใช่เลย รายย่อยต่างหากที่ได้เปรียบรายใหญ่

 

...คุณซื้อหุ้น 1 ครั้ง คุณได้หุ้นเต็มพอร์ต คุณขาย 1 ครั้ง คุณขายได้หมดพอร์ต ถ้าเกิดเป็นรายใหญ่ เขาจะซื้อขายกันทีเป็น "ร้อยล้านหุ้น" ผมก็เคยมีหุ้นร้อยกว่าล้านหุ้น แล้วจะขายได้ยังไงหมด อย่างกรณีของหุ้นไออาร์พีซี (IRPC) มี Bid เสนอซื้ออยู่ 3 ช่อง ขายทีเดียว 3 ช่อง ยังไม่หมดเลย เพราะรวมกัน 3 ช่อง มี Bid แค่ 10 กว่าล้านหุ้น เพราะฉะนั้นนักลงทุนรายย่อยใครว่าเสียเปรียบ...ไม่จริงเลย"

[ginger 11,058]

สวัสดี คุณ goldofcourse วันนี้วันหยุดมีนิทานเด็กๆ ให้ผู้ใหญ่อ่าน

หลานโชคดีจัง มีคนเล่านนิทานให้ฟัง

เฮงๆ นะ

[Nicky 43]

เอาข่าวมาฝาก

เส้นตายมะกันหนี้ชนเพดานสะดุดยิ่งวอดวาย เลี่ยงได้ก็เจ็บ

ข่าวด้านบนอาจจะโพส ล่าช้าไปครับ แต่ก็เหมาะสำหรับท่านที่ติดตามเรื่องหนี้ สาธารณะ ว่าจะเละเทอะ เลอะเทะ เละเทะ ขนาดไหนกัน

 

 

เปิดบัญชีหนี้สหรัฐ

ด้านบน สรุปประมาณว่า ใครเป็นเจ้าหนี้กันบ้าง

 

 

ส.ว.สหรัฐคว่ำร่างกม.เพิ่มเพดานหนี้

จากข่าว สรุปว่า สว ไม่เอาของ สส แต่ ที่อยากรู้ คือ แล้วจะตกลงกันได้เมือไหร่ (สำคัญครับ แต่ยังไม่มีความชัดเจน ต้องตามข่าว ระยะประชิดครับ)

 

 

สภาสูงสหรัฐคว่ำร่างกม.เพิ่มเพดานหนี้

อ่านแล้ว ประมาณว่า ต้องลุ้นกันถึง ฎีกา ( ถึงวันอังคาร) ถ้าเป็นยังนี้ สงสัย วันจันทร์ อังคาร นี้ ราคาคงมีรถไฟเหาะ ชอบตอนขึ้น หรือลง ก็แล้วแต่ความชอบส่วนบุคคลครับ เสียว..ววววว จัง ครับ

 

วุฒิสภาลงมติไม่รับมาตรการเพิ่มเพดานหนี้ของรีพับลิกัน-เร่งหาทางประนีประนอม

 

ข่าวนี้ ยังพอมีหวัง สำหรับบทสรุป ความประนีประนอมกันในวันอาทิตย์ (ต้องติดตาม ครับ ต้องติดตามต่อครับ)

 

 

 

เพิ่มเพดานหนี้มะกัน เกมการเมืองป่วนเศรษฐกิจโลก

 

 

บทสรุปของข่าวนี้ น่าสนใจมากครับ ว่าแม้ว่าสหรัฐจะเพิ่มเพดานหนี้ ได้ในที่สุดแล้ว แต่ ไม่มีมาตรการปรับลดหนี้ ได้อย่างชัดเจน จะมีผลกับเงินดอล และ ทองอย่างไร ต้องตามอ่านกันเองครับ กลัวว่าจะสรุปคลาดเคลื่อนครับ

 

 

 

กสิกรฯคาดเงินบาทสัปดาห์หน้าแข็งค่า29.50-29.90บาท/ดอลลาร์ จับตาพณ.แถลงเงินเฟ้อเดือนก.ค.

(จากกราฟ ไม่ได้โพสครับ ค่าเงินบาทอยู่ที่ 29.71 ราย 4H ค่า STO กับ RSI ลงครับ ซึ่งก็หมายถึงว่า ค่าเงินบาทจะแข็งค่าขึ้นอีก

ถ้าทองโลกขึ้น แต่เงินบาทแข็งสงสัย คงได้บาด สมชื่อครับ ทองคงขยับได้ไม่มาก ในทางกลับกัน ถ้าทองโลก ลง แล้วบาทยังแข็งอยู่ ก็ 2 เด้งครับ

 

 

*** ข่าวก็คือข่าวครับ อาจมี ลับ ลวง พราง กันเพื่อประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่่ง

แต่ก็หวังว่า ข่าวสารข้างต้น หากได้อ่านและพิจารณาตามไปด้วย ก็น่าจะได้รับประโยชน์ไปบ้าง ตามสมควรครับ***

ถูกแก้ไข กรกฎาคม 30, 2011 โดย GoldofCourse